Збогум Европо. Вашиот диктат за нашата иднина да бидеме во едно семејство е силен удар врз нашето достоинство и гордост. Понудата не важи. Ние остануваме да работиме во три смени во нашите најрентабилни фабрики за производство на минатото кое сакате да ни го избришете. Ќе градиме и нови фабрики за рециклирање на нашата богата историја и ќе се храниме со неа се` додека не исчезнеме. Тоа ќе биде нашето најново минато со силна верба дека по смртта ќе воскреснеме.
Голема победа
Експлозијата на радост набргу ќе уследи во Собранието кога ќе ви кажеме НЕ на неизвесната иднина што ни ја нудите во замена на сигурното и славно минато. Ќе биде тоа тежок пораз на мнозинството пратеници, сите до еден предавници на националните и државни интереси. Одлуката ќе биде празник на демократијата бидејќи ќе им недостасуваат на вашите платеници осум гласа за да имаат двотретинско мнозинство за да го извршат предавството.
Сите ваши диктати и наши предавнички аргументи за промена на Уставот со Бугари во него, како Ханибал пред Рим, како што ги плашеле мајките децата пред нашата ера, станаа бесмислени и залудни пред големата обнова на минатото да биде уште пославно. Мазохистички спокојно како овци пред кланица очекуваме да ја видиме таа голема победа под сводот на Собранието наследено од Вардарска Бановина. Законодавен дом на земјата Недојдија која стана позната во светот во 21 првиот век како библиско место во кое ќотекот не излегол од рајот, туку од македонскиот парламент.
Затоа немојте да не` плашите со точни вести дека Македонија нема да биде на дневен ред на Самитот на Европската унија во декември кога ќе одлучувате кој знае по кој пат за иднината на проблематичните земји од Западен Балкан. Велите, не можел да продолжи процесот на преговори со ЕУ без уставни промени. И дека е илузија да се очекува промена на Преговарачката рамка. Тоа си е ваш дневен ред. Та не имало, та не немало, сеедно. Ние си имаме наш дневен ред по наш диктат. Блокада. Одамна ве прочитавме. Добро знаеме што сакате да постигнете.
Притисок и реформи
Сакате да ни ставите некакви бенчмаркови, поглавија и реформи, помалку да крадеме и лажеме, да ни ја сотрете традицијата на митоманијата која ни е генетска придобивка со векови. Е, не ќе може да ни го забраните рушветот кој кај нас се есапи за нормален бакшиш. Напојница де. Сакате повеќе да работиме и да учиме, да ги исчистиме градовите и селата, да имаме добра економија, добро здравство и образование, да водиме сметка за човековата околина, да важат законите за сите подеднакво. Па, ако тоа го направиме, не ни требате. Што ќе сте ни.
Сакате да ни вршите притисок, како што велите за наше добро, да се остварат сите тие реформи, да бидеме демократска држава, да престанеме да се мразиме, да имаме слободни и назависни медиуми, независно судство, повисока култура, да имаме подобар стандард и поквалитетен живот, да го зголемиме животниот век и уште што ќе измислите да ни наметнете за да не` примите во некаква си Унија која само што не се распаднала.
Велите прилично нејасно дека под тој позитивен притисок за време на преговорите со ваша помош, искуствена и финансиска, тоа може да се оствари до 2030 година. Тврдите дека земјите кандидати за членство во ЕУ за време на преговорите под тој притисок најдобро функционирале. Да, тоа е така каде што политичарите, деловните и интелектуалните елити и мнозинството граѓани тоа искрено го сакаат и работат на тоа да имаат подобра иднина. Кај нас тоа не е така. Ние навистина сакаме да бидеме членка на ЕУ, ама не под ваш, туку под наш диктат.
Прво, што треба да направите веднаш безусловно ќе ги поништите срамните договори со Грција и со Бугарија. Ќе ни го вратите уставното име, идентиетот и јазикот. Се разбира, без условувања за историското минато од пред десет илјади години до денес. Ние ќе ги осудиме велепредавниците на 101 година строг затвор. Толку од нас.
Ќе ни давате по неколку милијарди евра годишно неповратна помош, малку да здивнеме од сиромаштијата и нема да ни се мешате во нашите работи како ќе ги трошиме. Нашата револуционерна партија што ни ги проповеда овие патриотски придобивки и што ни ги гради фабриките за производство на минатото мора да остане на власт додека не воскреснеме. Добро, прво треба да умреме. Нема воскресение без умирачка.
Можеби ви изгледа претерано тоа што го бараме, ама тоа за Европа не е премногу. Или пак мислите дека тоа што ние можеме да замислиме тоа ни Европа, ни Америка ни Господ може да ни го даде. Вие не можете, ама кај нас има кој може. Само што не почнале.
Оваа колумна го изразува личното мислење на авторот и може да не се совпаѓа со редакцискиот став на македонската редакција на Дојче Веле или со ДВ во целина.