استشمام اشک زنان پرخاشگری مردان را کاهش میدهد
۱۴۰۲ دی ۱, جمعهنتایج یک تحقیق جدید که در "PLOS Biology" منتشر شده است، نشان میدهد که "اشکهای زنان حاوی مواد شیمیایی هستند که مانع پرخاشگری در مردان میشوند."
به گزارش Scientific American، وقتی کسی شروع به گریه میکند، افراد دیگر اغلب احساس همدلی و نگرانی میکنند. اما دلایل بیولوژیکی اشک ریختن میتواند فراتر از ایجاد حس شفقت باشد. تحقیقات جدید نشان داده است که به نظر میرسد که اشکهای زنان حاوی سیگنال شیمیایی برای آرام کردن رفتارهای پرخاشگرانه مردان باشد.
شانی آگرون، نویسنده ارشد این مطالعه در "مؤسسه وایزمن" در اسرائیل میگوید: «مقاله جدید نشان میدهد که بوییدن اشک منجر به کاهش فعالیت مغزی مرتبط با پرخاشگری و کم شدن رفتارهای تهاجمی میشود.»
اولین شواهد مربوط به این که اشک میتواند رفتار شیمیایی انسان را تحت تاثیر قرار دهد، مربوط به سال ۲۰۱۱ است، زمانی که محققان مطالعهای را در نشریه علمی "Science" منتشر کردند که نشان داد "اشک زنان باعث کاهش سطح تستوسترون و برانگیختگی جنسی در مردان میشود."
در مطالعه جدید، تیم تحقیقاتی برای بررسی تاثیر اشکهای طبیعی زنان در کنترل رفتارهای پرخاشگرانه مردان، نوعی بازی طراحی کردند که منجر به رفتار پرخاشگرانه علیه بازیکن دیگری که ظاهرا در حال تقلب بود، میشد. به طوری که مردان قادر بودند از بازیکن مقابل خود انتقام بگیرند اما محققان متوجه شدند که رفتار پرخاشگرانه انتقامجویانه آنها در طول بازی پس از استشمام گریههای احساسی زنان، تقریبا ۴۴ درصد کاهش یافت. این نتیجه با تصویربرداری دو ناحیه مغز مرتبط با پرخاشگری یعنی قشر جلوی پیشانی و اینسولای قدامی به دست آمد.
بیشتر بخوانید: پیش از دعوا، اول غذا بخورید
محققان در حال حاضر علاقهمند به انجام آزمایشهایی در آینده برای بررسی تأثیر اشک زنان بر زنان دیگر و اشک نوزادان بر بزرگسالان هستند و فرض میکنند که اشکهای نوزاد احتمالاً اثر کاهش پرخاشگری بر بزرگسالان خواهد داشت.
بیشتر بخوانید: نوزادان با لهجه خاص سرزمین خود گریه میکنند
دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید
کاهش خطر بیماریهای قلبیعروقی با خوردن زودهنگام وعدههای غذایی
محققان میگویند که "خوردن زودهنگام تمام وعدههای غذایی میتواند به کاهش خطر بیماریهای قلبیعروقی کمک کند."
به نوشته نشریه پزشکی مدیکال نیوز تودی و بر اساس مطالعه جدیدی که در مجله نیچر کامیونیکیشنز (Nature Communications) منتشر شده است، "اگر شما اولین وعده غذایی خود یعنی صبحانه را قبل از ساعت ۸ صبح و آخرین وعده یعنی شام را قبل از ساعت ۹ شب میل کنید، گام مهمی برای کاهش خطر ابتلا به بیماریهای قلبیعروقی برداشتهاید." به گفته محققان، این کاهش خطر "در زنان بیشتر از مردان است."
محققان دادههای ۱۰۳ هزار و ۳۰۰ بزرگسال با میانگین سنی ۴۲ سال را بررسی کرده و در طول مطالعه یافتههای زیر را در ارتباط با زمانبندی وعدههای غذایی بین ۸ صبح تا ۹ شب مشاهده کردند:
به تعویق انداختن اولین وعده غذایی در روز، با افزایش خطر ابتلا به بیماریهای قلبیعروقی همراه بود.
هر ساعت تاخیر اضافی با افزایش ۶ درصدی بیماری عروق مغزی همراه بود.
خوردن آخرین وعده غذایی، بعد از ساعت ۹ شب، نسبت به قبل از ساعت ۸، با افزایش ۲۸ درصدی خطر ابتلا به بیماری عروق مغزی همراه بود.
کارشناسان توانایی بدن برای سوزاندن کالری و تنظیم اشتها را با ریتم شبانهروزی بدن مرتبط میدانند.
ریتمهای شبانهروزی از یک چرخه ۲۴ ساعته پیروی میکنند که زمانبندی فیزیولوژی، متابولیسم و رفتار را تنظیم میکند. زمانی که وعدههای غذایی با ساعت بدن شما مطابقت ندارد، این امر ممکن است هورمونهای ذخیرهکننده چربی را افزایش دهد و باعث افزایش وزن و افزایش خطر بیماریهای قلبیعروقی شود.
محققان پیشنهاد میکنند که "آخرین وعده غذایی روز حداکثر تا ساعت ۸ شب و اولین وعده غذایی تا ساعت ۸ صبح دریافت شده باشد."
بیشتر بخوانید: پنج قانون غذایی برای تقویت سلامت روان
اینترنت بدون سانسور با سایفون دویچه وله
پنج ترکیب غذایی و دارویی که ممکن است قاتل جان شما باشند
به طور کلی هیچ وقت توصیه نمیشود که دارو را با معده خالی مصرف کنید؛ همانطور که اغلب به ما گفته میشود قبل از مصرف هر قرصی یک لقمه غذا بخوریم.
اما به نوشته نشریه بریتانیایی سان، آنچه میخوریم تأثیر زیادی بر نحوه پردازش دارو توسط بدن ما دارد. به طوری که برخی از غذاها میتوانند اثربخشی دارو را افزایش دهند، در حالیکه برخی دیگر کاهشدهنده این اثر هستند و حتی میتوانند منجر به لخته شدن خون یا آسیب کبدی مرگبار شوند.
مهم است که قبل از شروع مصرف یک داروی جدید، بروشور دارویی خود را بخوانید تا غذاهایی را که توصیه میشود نخورید، را بررسی کنید.
گریپفروت و استاتینها
استاتینها داروهایی هستند که سطح کلسترول لیپوپروتئین با چگالی کم که همچنین به عنوان "کلسترول بد" شناخته میشود را در خون شما کاهش میدهند. این داروها شامل داروهایی مانند آتورواستاتین، سیمواستاتین، فلوواستاتین لووستاتین، روزوواستاتین، پیتاواستاتین و پراواستاتین است.
بنیاد قلب بریتانیا هشدار داده که "اگر آتورواستاتین یا سیمواستاتین مصرف میکنید، باید به هر قیمتی از خوردن گریپفروت و آب گریپفروت خودداری کنید، زیرا میتواند خطر عوارض جانبی از جمله درد عضلانی را افزایش دهد". گریپفروت حاوی گروهی از مواد شیمیایی به نام "فورانوکومارین" است که از فعالیت آنزیمهای حیاتی در روده کوچک جلوگیری میکند و به این ترتیب میتواند نیمی از اثردرمانی دارو را از بین ببرد.
سایر مرکبات از جمله لیموترش و پرتقال نیز همین تاثیر را دارند. گریپفروت همچنین میتواند عوارض جانبی برخی از داروهای فشار خون و برخی داروهای روانپزشکی را افزایش دهد. "مسدودکنندههای کانال کلسیم" که برای درمان فشار خون بالا و بیماری عروق کرونر قلب استفاده میشود و داروهای ضد انعقاد که از تشکیل لختههای خون جلوگیری میکنند نیز توسط موسسه سلامت همگانی بریتانیا (NHS) به این لیست اضافه شدهاند.
لبنیات و آنتی بیوتیکها
محصولات لبنی مانند شیر، پنیر و ماست میتوانند با جذب آنتیبیوتیکهایی مانند تتراسایکلینها و کینولونها تداخل داشته باشند. به این صورت که کلسیم در دستگاه گوارش به آنتیبیوتیک متصل میشود و جذب و اثربخشی آن را کاهش میدهد. برای جلوگیری از این امر، بهتر است چند ساعت قبل یا بعد از خوردن لبنیات، آنتیبیوتیک مصرف کنید. همچنین هنگام مصرف "مهارکنندههای مونوآمین اکسیداز" برای درمان افسردگی، باید مراقب خوردن پنیرها و گوشتهای کهنه باشید.
این محصولات حاوی اسید آمینهای به نام "تیرامین" است. داروهای مهارکننده مونوآمین اکسیداز که برای شرایطی مانند افسردگی و شیمیدرمانی تجویز میشوند، توانایی بدن در پردازش تیرامین را کاهش میدهند. این امر شما را در معرض خطر عوارض جانبی، از جمله افزایش شدید فشار خون، درد قفسه سینه و ضربان قلب سریع قرار میدهد.
سبزیهای تیرهرنگ و داروهای رقیقکننده خون
اگر داروهای رقیقکننده خون مانند وارفارین مصرف میکنید، بهتر است به تعداد مصرف سبزیجات برگدار و تیرهرنگ توجه کنید. غذاهایی مانند اسفناج، کلم پیچ و کلم بروکلی سرشار از ویتامین K هستند که در لختهشدن خون شما نقش دارد. کلمپیچ به همراه سایر سبزیجات سبز رنگ مانند اسفناج و کاهو میتواند اثرات داروهای رقیقکننده خون مانند وارفارین را معکوس کرده و باعث افزایش لخته شدن خون شود.
مشروب و مسکن
داروهای خاصی وجود دارد که ما هرگز بعد از آنها الکل نمینوشیم، مانند آنتیبیوتیکها. اما برخی از مسکنها، داروهای ضد افسردگی و داروهای دیابت نیز میتوانند در تداخل با مشروبات الکلی باعث ایجاد طیف وسیعی از عوارض از جمله سرگیجه، خوابآلودگی، آسیب کبدی و سایر عوارض جدی شوند.
هرگز الکل را با آنتیبیوتیکهای مترونیدازول و تینیدازول یا داروهای ضدافسردگی مهارکننده مونوآمین اکسیداز (MAOI) ترکیب نکنید. اگر مسکنهای تجویزی مانند ترامادول، گاباپنتین و کدئین و سایر داروهای شبیه مورفین مصرف میکنید، باید از مصرف الکل خودداری کنید. مصرف الکل در کنار این داروها میتواند خطرناک باشد و منجر به خوابآلودگی شدید و سایر عوارض جانبی مانند حالت تهوع شود.
قهوه و داروهای ضد روانپریشی
داروهای ضد روانپریشی میتوانند به درمان افراد مبتلا به اسکیزوفرنی، اختلال دوقطبی و اختلال افسردگی اساسی کمک کنند. اما مصرف این داروها همراه با کافئین - به شکل چای یا قهوه - میتواند باعث کاهش جذب دارو در بدن شود. ضمنا کافئین میتواند عوارض جانبی برخی از داروهای ضد روانپریشی و "ADHD" یا بیشفعالی را افزایش دهد و منجر به افزایش ضربان قلب و فشار خون شود.