انتقاد کمیشنر پناهجویان از شورای امنیت در مورد بیجا شدگان
۱۳۹۶ آبان ۱۲, جمعه
فیلیپو گراندی به شورای امنیت ملل متحد، این قدرتمند ترین ارگان آن نهاد گفته است که افزایش سریع بیجا شدن اجباری از۴۲ میلیون نفر در سال ۲۰۰۹ « بازتاب دهنده ضعف در همکاری بین المللی و پائین آمدن قابلیت جلوگیری، مهار و حل منازعات می باشد.»
او تاکید نمود که پاسخ کامل به این بیجا شدگی عظیم انسان ها« تنها از طریق اقدامات برای برگرداندن امنیت، حل منازعات و ایجاد صلح» ممکن است.
گراندی با اشارت به منازعات در سوریه، عراق، افغانستان، لیبیا، مالی، اوکرائین، یمن، سودان جنوبی و جمهوری افریقای مرکزی، سوال کرد که « آیا ما ناتوان برای ایجاد صلح نیستیم؟»
گنادی، کمیشنرعالی ملل متحد برای مهاجران گفت که او این سوال را در شورای امنیت مورد پرسش قرار داد زیرا او « تاثیر خراب این ناتوانی ها را هر روز بر زندگی ده ها میلیون انسانی می بیند که مجبور گردیده اند درحالی کشورهای شان را رها کنند که، چشم انداز برگشت شان برای چندین نسل تاریک می باشد.»
گراندی نمونه های آن را بیش از ۲ میلیون مهاجر افغان دانست که از تقریباً ۴۰ سال به اینسو هنوز در ایران و پاکستان هستند و ۱۱ میلیون انسانی که از خانه ها و کشور شان در جریان جنگ سوریه بیجا شده اند و میلیون ها انسان دیگر که به دلیل جنگ و بی ثباتی از عراق فرار کرده اند.
منازعه در هرسه کشور مذکور همراه با منازعات زیاد دیگر در خاور میانه و افریقا در دستور کار شورای امنیت قرار دارد.
اما گراندی گفت که هرگاه ساحل عاج را به کنار بگذاریم، این شورا در مسئولیتش برای تامین صلح و امنیت بین المللی موفق نبوده است تا به بحرانات سیاسی و یا منازعه ای پایان بدهد که موجب پناه جستن به خارج و بیجا شدن داخلی شده است و زمینه را برای برگشت آن ها به کشورها و خانه های شان آماده گرداند.
او با اظهار تاسف گفت که تنها نیم میلیون مهاجر در سطح جهانی به کشورهای شان در سال گذشته برگشته اند و تاکید نمود که « یک صلح پایدار برای تضمین یافتن راه حل برای بیجا شدگان نهایت مهم است»
پس از یک سلسله حملات شورشیان روهینگیا در ۲۵ اگست در میانمار، ۶۰۰هزار مسلمان روهینگیا از راخین فرار کردند. نیروهای امنیتی میانمار با یک حمله نوع زمین سوخته علیه قریه های روهینگیاها در راخین به آن واکنش نشان دادند. ملل متحد و گروه های حقوق بشری از این حمله بدون تناسب و پاک سازی قومی انتقاد کردند.
حکومت کشور میانمار که بیشترین شهروندانش بودائی می باشند روهینگیاها را به رسمیت نشناخته و تاکید می نماید که آن ها مهاجران بنگالی از بنگله دیش می باشند و به طور غیر قانونی در این کشور زندگی می کنند. بنابراین، به آن ها حق شهروندی نمی دهد.
گراندی تاکید می نماید که روهینگیاها پناهجو نیستند، بلکه مهاجران بی دولت یا بی وطن می باشند. او می گوید: برای آنکه این مردم به وطن شان بروند و در آنجا اقامت کنند، به « موضوع بسیار پیچیده شهروندی» باید توجه شود.
او گفت:« بدون آن ، هیچ برگشتی پایدار نخواهد بود.تا زمانی که این مانع برطرف نگردد، من فکر نمی کنم، کدام برگشت شمار قابل ملاحظه ای صورت گیرد.»
گراند ی گفت: باید همچنان، آشتی، سرمایه گذاری و انکشاف راخین نیز مدنظر باشد، زیرا یکی از فقیرترین ایالات میانمار می باشد.
کمیشنر عال مهاجران گفت که او این مساله را با آنگ سان سوچی رهبر میانمار در دیدار ماه جولای مطرح نموده است. به گفته وی، دو روز پیش از دفتر او برای شرکت در ورکشاپ یا کارگاهی با حکومت دعوت شده بود تا روی این مساله بحث صورت گیرد.
گراندی نخستین کمیشنر عالی پناهجویان بود که از سال ۲۰۰۹ به اینسو در شورای امنیت سخنرانی کرد و او از اعضای این شورا تقاضا نمود تا خود را به بیجا شدن فزاینده انسان ها به ویژه در جمهوری افریقای مرکزی و بورندی متمرکز گردانند.
rr/na(APE