Spasavanje izbjeglica ili rat protiv njih?

U srijedu (22.4.) je njemački parlament debatovao o izbjeglicama u svjetlu utapanja više od 1.000 nesrećnika koji su tokom vikenda pokušali da se dokopaju italijanske obale. Najprije je u Bundestagu održan minut ćutanja, koji ljevičarski Junge velt naziva „krokodilskim suzama“. Licemjer dana je, piše taj list, ministar unutrašnjih poslova Tomas de Mezijer koji je najavio da Evropska unija i Njemačka moraju više da se angažuju u spasavanju izbjeglica. „Da podsjetimo – upravo se De Mezijer prošle godine pobrinuo da se prekine italijanska spasilačka misija Mare Nostrum, tako što je obustavio njeno finansiranje iz Brisela. Još prošle nedjelje je taj ministar u vladi Angele Merkel tvrdio da je misija samo pomogla švercerskim bandama“, piše Junge velt. Uslijedila je oštra kritika iz redova opozicije, a najzvučnije su bile riječi ljevičarke Ule Jelpke koja je ministru direktno poručila: „Vi i drugi ministri unutrašnjih poslova EU suodgovorni ste za stotine ljudi koji su se udavili. Pošaljite u sjevernu Afriku trajekte umjesto ratnih brodova!“

Poslanik Ljevice Andrej Hunko skrenuo je pažnju na to da njemačka policija učestvuje u akciji „Lovište“ (Hunting Ground), navodnoj borbi protiv „šleperskih bandi“ i „robovlasnika 21. vijeka“. Tome Junge velt posvećuje komentar u kojem stoji da se radi o kriminalizovanju izbjeglica: „Umjesto da se bore protiv uzroka za zbijegove, EU i njemačka vlada hoće da se bore protiv pomagača izbjeglica – na vodi, zemlji i iz vazduha, šta košta da košta. Naslonjena na narativ o ratu protiv terora, ta akcija se naziva dijelanjem protiv švercera ljudi u kojem bi učestvovao i Bundesver. Ljudi koji beže od bijede i rata time su izjednačeni sa koljačima Islamske države.“

Samo nekoliko miliona evra više mjesečno

Bečki dnevnik Standard piše: „Nije funkcionisala prećutna kalkulacija pojedinih evropskih vlada da će drastično rezanje sredstava za spasilačke operacije u Sredozemnom moru odvratiti izbjeglice od opasnog puta. Nije ni mogla da funkcioniše jer došljaci iz palih država poput Somalije, Eritreje ili Malija nemaju predstavu o tome šta ih čeka. Moraju da vjeruju u ono što im šverceri kažu (između ostalog i o raju na Zemlji koji ih čeka u Evropi). I sada će EU vjerovatno ponovo proširiti misiju spasavanja. Izbjeglice dolaze i ovako i onako, možda će ih sada više biti spaseno. To bi bilo dobro. Ali to ne mijenja ništa u osnovi: istočno i južno od Sredozemnog mora raspadaju se države što desetine hiljada ljudi tjera na sulud i veoma riskantan bijeg u Evropu, koja sa tim ne zna da se izbori.“

Nema brzih rješenja, ali pomoć na moru može i mora da se pruži brzo, piše Noje osnabriker cajtung. „Košta samo par miliona evra mjesečno da se udvostruči obim spasilačke misije. Skandalozno je što to već odavno nije učinjeno. Nebrojeni ljudi bili bi spaseni. Ali nemilosrdno su ostavljeni da umru.“ Na sličnom tragu je i nadregionalni Frankfurter rundšau: „Ako se evropske države ubrzo ne dogovore o sveobuhvatnoj spasilačkoj misiji, opet će nam iz Sredozemnog mora stići slike na koje ne želimo da se naviknemo. S obzirom na situaciju u Africi i Bliskom istoku, mi nećemo moći da izbjegnemo prihvatanje više izbjeglica nego prethodnih godina. Mi – to znači Evropa. I to znači Njemačka. Moraćemo da stvorimo institucije i zakone koji omogućavaju izbjeglicama da u Evropi zarađuju za život. Protivljenje tome jednako je slanju ratnih aviona i brodova na izbjeglice.“