سارکوزی در آمریکا: مسئله‌ی پرونده‌ی اتمی از راه اعمال مجازات قابل حل است
۱۳۸۶ آبان ۱۶, چهارشنبه
نیکلا سارکوزی، رئیس جمهور فرانسه، در آمریکاست. او در سخنرانی ضیافت شام روز نخست ورودش به آمریکا چنین گفت: «من با پیام ساده‌ای به واشینگتن آمده‌ام؛ مایلم دوباره محبت آمریکایی‌ها را جلب کنم.» او سنت روابط فرانسه و آمریکا را ستود و از کمک آمریکا در دو جنگ جهانی به فرانسه قدردانی کرد. جرج بوش نیز متقابلا به همان گرمی از وجود روابط خوب با فرانسه ابراز خوشحالی کرد.
نمایشی به یادماندنی
سفر این بار یک رئیس جمهور فرانسه به آمریکا از نظر چرخشی که در روابط پاریس و واشینگتن پیش آمده است، به یاد ماندنی خواهد بود. سارکوزی خود را با صراحت دوست آمریکا می‌نامد − چیزی که سنت فرانسوی نیست − و این موضوع را برجسته می‌کند که در عین طرفداری صریحش از آمریکا در جریان انتخابات، توانسته است از رقابت‌ها پیروز درآید.
سارکوزی در واشینگتن در مورد اختلاف سیاست آمریکا و فرانسه در قبال عراق به عنوان امری مربوط به گذشته صحبت کرده و در مورد حضور نظامیان آمریکا در عراق گفته است که کسی خواهان آن نیست که ارتش آمریکا به فوریت و بدون قید و شرط خاک آن کشور را ترک کند.
بحث در مورد ایران
در سفر آمریکا وزیر خارجه، برنار کوشنر، و دو وزیر دیگر سارکوزی را همراهی می‌کنند. افغانستان، وضعیت خاورمیانه، وضعیت برمه، وضعیت حقوقی کوزوو و کشمکش اتمی با ایران عمده‌ترین مسائل سیاسی بین‌المللی‌ای هستند که در واشنگتن در دستور کار گفت‌وگوهای هیئت فرانسوی با مقامات آمریکایی قرار دارند.
از میان این موضوعات توجه عمومی بر مسئله‌ی اتمی ایران متمرکز است. سارکوزی در آمریکا یکبار دیگر تأکید کرد که برای فرانسه "قابل پذیرش نیست" که جمهوری اسلامی دارای بمب هسته‌ای شود. سارکوزی همچنین گفت که مسئله قابل حل است، آن هم از طریق تحریمهایی که سازمان ملل و اتحادیه‌ی اروپا علیه ایران بایستی اعمال کنند. سارکوزی استفاده‌ی غیرنظامی از انرژی اتمی را حق ایران دانست و بر این نکته تأکید کرد که برای حل بحران بایستی "تا لحظه‌ی آخر" با ایران در حال مذاکره بود.
تفاوت موضع فرانسه و آلمان در کشمکش اتمی
تکیه بر مذاکره، موضع کنونی فرانسه را ملایمتر از موضع چند هفته پیش آن کشور جلوه می‌دهد، موضعی که در گفتار وزیر خارجه برنارد کوشنر با لحنی جنگی بیان می‌شد.
در بیانات سارکوزی، از جمله آنچه در آمریکا از زبان وی شنیده شد، تفکیک میان اقدامات تحریمی سازمان ملل و اتحادیه‌ی اروپا اتفاقی نیست. فرانسه این حالت را در نظر می‌گیرد که روسیه و چین در شورای امنیت حاضر نباشند، قطعنامه‌ی مجازات‌آور تازه‌ای علیه جمهوری اسلامی ایران صادر کنند. در این صورت به نظر پاریس فشار بر تهران بایستی از طریق اتحادیه‌ی اروپا پیش برده شود. این نظر طبعا مورد پسند واشنگتن است.
تفاوت موضع فرانسه و آلمان دقیقا در اینجا مشخص می‌شود. آلمان معتقد است که عهده‌دار خوب و بد پرونده‌ی اتمی ایران شورای امینت است و اتحادیه‌ی اروپا بایستی از قطعنامه‌های سازمان ملل تبعیت کند و سیاست جداگانه‌ای پیش نبرد.
ر / خبرگزاری فرانسه، خبرگزاری آلمان