رسول‌اف: نه اجازه کار دارم و نه اجازه خروج از کشور
۱۳۹۶ دی ۴, دوشنبه
محمد رسول‌اف، سینماگر مستقل ایرانی که از شهریورماه گذشته و پس از ورود به ایران ممنوع‌الخروج شده، به "کمپین حقوق بشر در ایران" گفته است، در یکی از خانه‌های امن اطلاعات سپاه بیش از چهار ساعت و نیم تحت بازجویی قرار گرفته و متهم به اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت ملی و فعالیت تبلیغی علیه نظام شده است.
محمد رسول‌اف، کارگردان، فیلمنامه‌نویس و تهیه‌کننده مستقل ایرانی و از اعضای آکادمی اسکار است. او فیلم‌هایی چون “گاگومان”، “جزیره آهنی”، “کشتزارهای سپید”، ”به امید دیدار”، “دست‌نوشته‌ها نمی‌سوزند” و “لرد” کارگرانی کرده است.
رسول‌اف برای این فیلم‌ها جوایز متعدد بین‌المللی دریافت کرده است اما هیچ‌یک از این فیلم‌ها در ایران اجازه نمایش عمومی نیافته‌اند.
به کانال دویچه وله فارسی در تلگرام بپیوندید
این سینماگر ایرانی در اسفند ۱۳۸۸ هنگام فیلمبرداری فیلمی به همراه جعفر پناهی بازداشت شد و به اتهام “اجتماع و تبانی به منظور اقدام علیه امنیت ملی” و “فعالیت تبلیغی علیه نظام” به ۶ سال زندان محکوم شد. اما در دادگاه تجدیدنظر از اتهام اجتماع و تبانی تبرئه و حکم او به یکسال زندان تبدیل شد.
در سال‌های اخیر او بارها ممنوع‌الخروج و تحت فشار قرار گرفته است. آخرین بار در شهریور ماه سال جاری ۱۳۹۶ پس از ورود به ایران ممنوع‌الخروج شد.
او به "کمپین حقوق بشر در ایران" گفته است، در سال ۸۸ توسط وزارت اطلاعات بازداشت شده بود، اما این بار اطلاعات سپاه او را ممنوع‌الخروج و بازجویی کرده است.
بازجویان اطلاعات سپاه به رسول‌اف گفته‌اند که از فیلم‌سازی محروم خواهد شد: «به وضوح گفتند از حرفه فیلم‌سازی محروم می‌شوی. گفتند برای تکمیل پرونده احتیاج به بازجویی‌های بیشتر است که ممکن است ماه‌ها طول بکشد. بیش از دو ماه از آن بازجویی گذشته و من در بلاتکلیفی محض هستم.»
محمد رسول‌اف هم‌چنین از احتمال ممنوع‌الخروج شدن همکارانش در گروه تهیه فیلم "لرد" خبر داده و گفته است: «روی میز لابه‌لای کاغذهایی که مقابل یکی از بازجوها بود عکس چاپ‌شده کاوه فرنام یکی از تهیه‌کنندگان فیلم را دیدم. البته آقای فرنام ایران زندگی نمی‌کند اما از سوالاتی که شد متوجه شدم پرونده‌هایی علیه دو همکار من در کادر تهیه فیلم تشکیل شده و آنها نیز ممنوع‌الخروج هستند.»
این سینماگر ایرانی می‌گوید وزارت ارشاد توان دفاع از او را ندارد. او می‌افزاید: «همه می‌دانیم ساختار سیاسی در ایران قدرت را در جایی انباشته کرده که قوه مجریه و در راس آن رییس جمهور در بسیاری موارد، توانی برای اجرای قانون ندارد.»