آنچه باید در نشست سازمان ملل از احمدینژاد پرسید
۱۳۹۰ شهریور ۲۳, چهارشنبه
محمود احمدینژاد بار دیگر به سازمان ملل می‌رود. او با خیلی‌ها دیدار خواهد داشت و احتمالا دوباره نطقی طولانی ایراد خواهد کرد. کمپین بین‌المللی حقوق بشر گفته است اعضای سازمان ملل و رسانه‌های بین‌المللی باید در برخورد با او روی بحران حقوق بشر در ایران تمرکز کنند.
کمپین از بان‌کی مون، دبیرکل سازمان ملل متحد و نمایندگان کشورهایی که در این نشست با محمود احمدینژاد دیدار و گفت‌وگو می‌کنند خواست او را در برابر سوالاتی مشخص درباره وضع حقوق بشر در ایران قرار دهند.
به گفته این کمپین، اعضای سازمان ملل باید از محمود احمدینژاد بخواهند تا فورا به موارد گستردۀ نقض تعهدات بین المللی ایران و سرکوب حقوق شهروندان ایران خاتمه دهد، با گزارشگر ویژه ای که به تازگی در امور حقوق بشر در ایران منصوب شده است همکاری نماید و فورا میرحسین موسوی و مهدی کروبی، دو رهبر مخالفان در ایران را، که بدون هیچگونه فرآیند قضایی ظرف هفت ماه گذشته عملا تحت حصرخانگی بوده اند، همراه با همه زندانیان عقیدتی-سیاسی آزد کند.
هادی قائمی، سخنگوی این سازمان ورود احمدی نژاد به نیویورک را فرصت مهمی برای دیپلمات ها، روزنامه نگاران و شهروندان خواند تا او را «در خصوص پروندۀ سیاه جمهوری اسلامی مورد چالش قرار دهند و نارضایتی خویش را با قوی ترین لحن ممکن اعلام نمایند.»
آزادی دو آمریکایی برای مقاصد سیاسی
کمپین بین‌المللی حقوق بشر با اشاره به نابودی همه گونه آزادی‌ها در ایران و وضعیت نگران کننده صدها زندانی سیاسی و عقیدتی اعلام کرد: «صدها نفر به صورت غیر قانونی دستگیر شده‌اند، آزادی بیان در پایین‌ترین جایگاه خویش ظرف سال‌های اخیر قرار گرفته است، شکنجه و بدرفتاری در زندان‌ها بیداد می‌کند، و تعداد روزافزون اعدام‌ها ایران را از لحاظ تعداد سرانۀ اعدام، بزرگترین کشور اعدام کنندۀ شهروندان خویش در جهان کرده است.»
هادی قائمی گفت باید از احمدینژاد پرسید «چرا این دو جوان با اتهامات واهی و بدون طی مراحل صحیح قضایی از آزادی خویش برای این مدت طولانی محروم شده‌اند؟ همچنین، چرا هیچکس برای این بی‌عدالتی مورد پاسخگویی قرار نمی‌گیرد؟»
بیش از ۴۰۰ زندانی سیاسی
برپایه برآورد کمپین بین‌المللی حقوق بشر بیش از ۴۰۰ زندانی عقیدتی در زندان‌های ایران وجود دارند که «به دلایلی مانند عقاید و نوشته هایشان، انتقاد از دولت و سیاست‌های آن، شرکت در اعتراضات مسالمت آمیز، و یا تعلق به اقلیت‌های مذهبی دستگیر شده‌اند.»
در این رابطه کمپین به تازه‌ترین مورد بازداشت یعنی دستگیری عبدالفتاح سلطانی اشاره کرده است:« در تاریخ ۱۹ شهریور، مقامات ایرانی عبدالفتاح سلطانی، وکیل و موسسان کانون مدافعان حقوق بشر را دستگیر کردند. همسر عبدالفتاح سلطانی، معصومه دهقان، به کمپین گفت که ماموران امنیتی به صورت غیر قانونی در دفتر حقوقی وی را شکستند و مدارک متعدد شخصی و خانوادگی وی را با خود برده اند.»
کمپین لیستی را منتشر کرده که توسط شیرین عبادی، برندۀ جایزۀ صلح نوبل، گردآوری شده و معرف ۴۳ حقوقدان ایرانی است که ظرف دوسال بعد از انتخابات سال ۱۳۸۸ یا زندانی شده‌اند و یا مورد آزارو اذیت قرار گرفته‌اند.
به گفته مسئول کمپین بین‌المللی حقوق بشر «تعداد زیادی از بازداشت شدگان گزارش داده اند که ماموران اطلاعاتی و امنیتی آن‌ها را مورد شکنجه، بدرفتاری، و ماه‌ها حبس انفرادی قرار داده اند. آن‌ها را از دسترسی مکفی به خدمات پزشکی محروم و در بازداشتگاه‌های مملو از زندانی و تحت شرایطی غیر بهداشتی بازداشت کرده اند.»
کمپین به تعیین گزارشگر ویژه برای نظارت و گزارش در خصوص وضعیت حقوق بشر در ایران اشاره کرده و از اعضای سازمان ملل خواسته که از فرصت حضور احمدینژاد در نیویورک برای تاکید بر اهمیت همکاری ایران با احمد شهید و اجازه ورود وی به کشور استفاده کنند.
سیاست تشدید سرکوب
کمپین به تشدید سیاست سرکوب اشاره کرد و این که حکومت ایران حتی اعتراض به نابودی محیط زیست را هم برنمی‌‌تابد: «نیروهای امنیتی اعتراضات اخیر نسبت به سیاست‌های زیست محیطی که باعث از بین رفتن دریاچۀ ارومیه شده اند را، به شدت سرکوب کردند و صدها معترض را که به صورت مسالمت آمیز تجمع کرده بودند، دستگیر نمودند. در تاریخ ۱۲ شهریور فرانک فرید، فعال ۵۰ ساله حقوق زنان در شهر تبریز در ارتباط با این اعتراضات دستگیر شده و طبق گزارشات، در حال حاضر تحت شکنجه و بدرفتاری قرار دارد.»
کمپین نوشت که در ایران کسانی که جدی‌ترین موارد نقض حقوق بشر را مرتکب می‌شوند از مجازات معافند: «در خرداد ماه سال جاری، در دو حادثۀ مجزا، دو معترض سرشناس، هاله سحابی و هدا صابر، در حالی از حملۀ قلبی فوت کردند که ماموران دولتی به آن‌ها حمله کرده بودند. مقامات ایران از هرگونه تحقیقی در خصوص این دو حادثه خودداری کردند و بار دیگر نشان دادند که ماموران امنیتی و اطلاعاتی و همچنین مقامات قوۀ قضاییۀ ایران، در خصوص شکنجه و مرگ بازداشت شدگان و سایر شهروندان ایران از مجازات معاف هستند.»
به گفته کمپین بین‌المللی حقوق بشر، سرعت اعدام‌ها در ایران از دیماه سال گذشته به اوج خود رسیده است: «رژیم ایران از دیماه ۱۳۸۹ تا کنون حد اقل ۴۰۲ نفر را اعدام کرده است، ۲۴۱ مورد از این اعدام ها رسما اعلام شده، اما ۱۶۱ نفر از این افراد به صورت پنهانی و بدون هیچگونه اعلام رسمی اعدام شده اند. بیشتر این اعدام ها مربوط به اتهاماتی مانند جرایم مربوط به مواد مخدر و زنا بوده و در یک مورد شخصی به جرم ارتداد در انتظار اعدام می باشد، این‌ها مجازات‌هائی هستند که با استانداردهای بین المللی مطابقت ندارند.»
سوال‌هایی که کمپین توصیه کرده است
کمپین بین‌المللی حقوق بشر در ایران پیش‌بینی کرده که احمدینژاد با ورود به نیویورک علاوه بر شرکت در مراسم افتتاحیۀ اجلاس عمومی سازمان ملل متحد، از فرصت استفاده می کند تا با روزنامه نگاران و دیپلمات‌های بین المللی و با گروه های خاصی از شهروندان نیویورک ملاقات کند .
به‌نظر کمپین از این فرصت باید استفاده کرد و این پرسش‌ها را با محمود احمدینژاد در میان نهاد:
• آیا دولت شما برنامه‌ای برای پذیرش دکتر احمد شهید، گزارشگر ویژۀ سازمان ملل متحد برای نظارت و گزارش وضعیت حقوق بشر در ایران دارد تا او بتواند به ادعاهای نقض حقوق بشر در ایران رسیدگی کند؟
• آیا حبس خانگی رقبای سابق انتخاباتی شما، میر حسین موسوی و مهدی کروبی، مورد تایید شما می‌باشد؟ دلایل این حصر چیست؟
• پاسخ شما به این ادعا که مسئولان عالیرتبۀ نظام جمهوری اسلامی در قبال نقض حقوق بشر از معافیت مجازات برخوردارند چیست؟
• آیا شما فکر می کنید وقتی دولت خود شما برای ساکت کردن اعتراضات مسالمت آمیزمردمی به زور متوسل شده است، در جایگاهی باشید که دولت های عربی در مصر، لیبی، بحرین، و حتی سوریه را برای شیوۀ پاسخگویی به اعتراضات عمومی مورد نکوهش قرار دهید؟
• ایران چگونه از لحاظ سرانۀ اعدام، بزرگترین مجری اعدام در جهان شده است؟
NK/JT