رسانه‌های آلمان: از" اشتباه ایران" تا " اقدام جسورانه اروپا"
۱۳۹۸ تیر ۱۸, سه‌شنبه
حضور نظامی آمریکا در آب‌های خلیج فارس، حمله به پهپاد این کشور، حمله به نفتکش‌ها و تجدید نظر ایران در الزام‌ها و تعهدات پیش‌بینی شده در توافق هسته‌ای در کانون توجه مفسران و تحلیلگران رسانه‌های آلمان قرار داشته است.
روزنامه "فرانکفورتر آلگماینه" در مقاله‌ای تحت عنوان "تنش‌زایی با حرکت آهسته" به قلم پال-آنتون کورگر تصمیم ایران برای غنی‌سازی اورانیوم بیش از حد تعیین شده در برجام را تصمیمی خطا ارزیابی می‌کند و آن را به‌مثابه مرگ خزنده توافق هسته‌ای می‌داند.
مفسر این روزنامه بر این باور است که نجات این توافق نیاز به هنر مذاکره دارد و ظرفیت چنین امکانی را با توجه به ترکیب صاحبان قدرت دو کشور ناچیز می‌داند. او می‌گوید، از همین رو، امانوئل مکرون برای کاستن تنش بین ایران و آمریکا به میدان آمده است و بر آن است تا به ایران و دیگر نقاط جهان نشان بدهد که موضوع برای اروپا بسیار مهم است.
به کانال دویچه وله فارسی در تلگرام بپیوندید
تحلیلگر این روزنامه از سیاست گام به گام ایران در کاهش تعهدات خود در ارتباط با توافق هسته‌ای با عنوان "تنش‌زایی با حرکت آهسته" یاد می‌کند. کروگر در پایان تحلیل خود با اشاره به حضور محافظه‌کاران و نیروهای تندرو در آمریکا و ایران، شانس زیادی برای رسیدن به راه حلی دیپلماتیک قائل نمی‌شود.
روزنامه "زوددویچه" نیز در مقاله‌ای تحت عنوان "ایران اشتباه می‌کند"، به تحلیل سیاست ایران در ارتباط با برنامه هسته‌ای خود پرداخته است.
این روزنامه معتقد است که کاهش تعهدات پیش‌بینی شده در توافق هسته‌ای از سوی جمهوری اسلامی، می‌تواند تلاش‌های اروپا برای یافتن راه حلی دیپلماتیک را به بن‌بست بکشاند. این در حالی است که به عقیده این روزنامه، "نقش محوری دلار، قدرت نظامی آمریکا و این واقعیت که شماری از کشورهای عربی و اسرائیل ایران را دشمن خود می‌دانند نیز مشوق دولت ترامپ در پیشبرد سیاست کنونی است، در حالی که اروپا با حمایت‌های سیاسی خود و با اینستکس کار چندانی برای ایران نمی‌کند و امکان دور زدن تحریم‌های آمریکا و خرید نفت از ایران را هم ندارد."
تحلیلگر این روزنامه می‌نویسد در شرایطی که آمریکا سیاست تحریم‌های حداکثری علیه ایران را دنبال می‌کند، امید دولتمردان ایران به اروپا است. از این‌رو جمهوری اسلامی باید بداند که با برداشتن هر گام در عرصه کاهش تعهدات خود در توافق هسته‌ای، زمینه همراهی اروپا با این کشور رو به کاهش خواهد نهاد.
این روزنامه در پایان مقاله خود نوشته است که پیوند اروپا با آمریکا و نه الزاما با ترامپ به‌مراتب بیشتر از آن چیزی است که اروپا را به ایران پیوند می‌زند. از این رو، نقض توافق هسته‌ای از سوی ایران عملا باعث نزدیکی بیشتر اروپا به آمریکا در ارتباط با مناقشه هسته‌ای و نقش ایران در منطقه می‌شود.
"گام جسورانه اروپا"
روزنامه "هندلزبلات" در مقاله‌ای با عنوان "اروپا، نفت ایران را بخر!" به قلم ماتیاس بروگمان، موضوع را از منظر دیگری می‌بیند. بروگمان سیاست اروپای امروز را با سیاست آلمان در دوره ویلی‌برانت و هلموت اشمیت مقایسه کرده و معتقد است که هرگاه در آن ایام نیز این سیاستمداران همچون سیاستمداران امروز کشورهای اروپایی عمل می‌کردند، اکنون اثری از قرارداد خرید گاز از روسیه در میان نمی‌بود.
تحلیلگر این روزنامه می‌نویسد که برای ترامپ شکست توافق هسته‌ای و نتایج آن کمترین اهمیتی ندارد. او بر آن است تا این دستاورد دوره زمامداری باراک اوباما را نابود کند.
بروگمان معتقد است که ترامپ در این عرصه موفق عمل کرده است و اروپا نتوانسته برای حفظ برجام امکان خاصی برای ایران فراهم کند.
نقض برجام از سوی ایران، منجر به آن خواهد شد که اروپا نیز همچون دیگر کشورهای ذیربط در توافق هسته‌ای به سوی سیاست تحریم ایران روی بیاورند. چون همه این کشورها بر سر سیاست مانع شدن از دستیابی ایران به جنگ‌افزارهای هسته‌ای اتفاق نظر دارند.
تحلیلگر روزنامه "هندلزبلات" در ادامه به پیامدهای مخرب و زیانبار جنگ در خاورمیانه پرداخته و معتقد است که افزایش تنش در خلیج فارس می‌تواند کل منطقه را به آشوب بکشد.
به باور او، مانع شدن از این بدفرجامی اما ممکن است. او از کشورهای اروپایی می‌خواهد با معامله با ایران، خواست‌های این کشور را برآورده سازند تا ایران مجددا سیاست پایبندی به توافق هسته‌ای را دنبال کند.
بروگمان در توضیح این سیاست به سیاست جورج بوش و هلموت کهل در سال ۱۹۹۰ اشاره می‌کند. او می‌گوید در آن ایام نیز صدراعظم آلمان و رئیس جمهوری آمریکا به گورباچف و یلتسین تضمین داده بودند که با دنبال کردن سیاست خروج نیروهای خود ازآلمان شرقی می‌توانند روی میلیاردها دلار حساب باز کنند.
تحلیلگر "هندلزبلات" می‌نویسد: «این سناریو در مورد ایران نیز عمل می‌کند.» اما برای اجرای آن اروپا باید جسارت و شجاعت آن را داشته باشد در برابر سیاست ترامپ قد برافرازد و به‌جای برداشتن گام‌های کوچک و ناموثر اقدام به معامله کلان با ایران بکند.
بروگمان مقاله را با این هشدار به پایان می‌برد که این اروپا است که در اثر پیامدهای زیانبار تنش و مناقشه در خاورمیانه آسیب می‌بیند، و نه آمریکا. از این‌رو او به کشورهای اروپا توصیه می‌کند که نفت ایران را بخرند تا رضایت این کشور را جلب کنند.