آلمانی‌ها از بیلان معاملات خود با ایران راضی نیستند
۱۳۸۶ دی ۱۹, چهارشنبه
"هندلز بلات" (Handelsblatt) با اتکا به داده‌های "آژانس کشوری بازرگانی خارجی" نوشته است که صادرات آلمان به ایران در سال ۲۰۰۷ سیر نزولی خود را ادامه داده و در قیاس با سال پیش کاهش آشکاری داشته است. ۲۰۰۶ خود شاهد پسرفتی در این زمینه نسبت به ۲۰۰۵ بوده است. در این میان، این نکته توجه این روزنامه را جلب کرده که در سال گذشته، با وجود کاهش میزان صادرات به ایران، واردات از این کشور به میزان ۵۰ درصد رشد کرده است.
بر اساس آمار "آژانس کشوری بازرگانی خارجی" آلمان میزان واردات از ایران در سال ۲۰۰۷ به ۵۸۰ میلیون یورو رسیده است. در همین دوره میزان صادرات از آلمان به ایران ۱۵ درصد کاهش یافته و به ۵ / ۳ میلیارد یورو رسیده است.
آسیایی‌ها جای آلمانی‌ها را می‌گیرند
با این که رقم واردات از ایران نسبت به رقم صادرات به آن ناچیز است، رشد آن اما این پرسش را برانگیخته که اگر قرار بر تحریم است، چرا در هر دو زمینه‌ی صادرات و واردات سیاست یکسانی پیش برده نمی‌شود. این پرسش برای روزنامه‌ی "هندلزبلات" بهانه‌ای شده است برای ابراز نارضایتی اقتصاد آلمان از سیاست دولت برلین در قبال تهران. مدیر اجرایی "اتحادیه‌ی کشوری تجارت بزرگ و بازرگانی خارجی" آلمان، ینس ناگل (Jens Nagel) به این روزنامه گفته است: «اعمال مجازاتهای یکجانبه‌ی تجاری در وضعیت عمومی سیاسی فعلی کاری است کاملاً نامفهوم». سیاست تحریم عملا بر تجارت کالاهایی نیز تأثیر گذاشته است که مصرف نظامی ندارند. ناگل با توجه به این موضوع افزوده است: «ما شاهد آنیم که عرضه‌ی کالاهای بی‌مسئله هم به دست رقیبان آسیایی افتاده است.»
در گزارش "هندلزبلات" از قول هلنه رانگ (Helene Rang) مدیر اجرایی اتحادیه‌ی خاورمیانه و نزدیک" (Numov)، که کار آن دادن مشاوره به شرکتهاست، آمده است که "اعمال مجازاتهای تازه هیچ مشکلی را حل نمی‌کند.» به نظر هلنه رانگ تحریم ایران عملا بی‌اثر می‌ماند.
براساس این منطق، "هندلزبلات" گرایش عمومی اقتصاد آلمان را در قبال مسئله‌ی ایران را در موضعی انتقادی در برخورد به موضوع تحریم اقتصادی می‌بیند. شرکتهای آلمان شکایت می‌کنند که نتیجه‌ی سالها تلاششان به سادگی برباد می‌رود؛ آسیایی‌ها می‌آیند و در بازار ایران جای آنها را می‌گیرند.
ر/هندلزبلات، خبرگزاری فرانسه