یونان: پناهجویان در برزخ زندگی می کنند

مرکز معلومات و راجستر (RIC) نام رسمی اردوگاهی در جزیره ساموس، در منطقه شرقی اژه می باشد. این مرکز در تپه های سبز یک محل بهشت گونه موقعیت دارد. منطقه فیثاغورث که نام آن به افتخار فیلسوف و ریاضی دان بزرگ یونان گرفته شده است، یکی از مثال های کوچکی است که گردشگران را مسحور می کند. هوای دل انگیز، سنگفرش خیابان ها و بندر زیبای این محل منحصر به فرد است. ولی اردوگاه های پناهجویان که مملو از زباله هاست، همانند یک بخش اجنبی در گوشه دیگری از این منظره آیده آل به نظر می رسد.

یک زندان سابقه که ظرفیت پذیرش ۷۰۰ تن را دارا می باشد، حالا به عنوان محل بود و باش ۱۵۰۰پناهجو به شمول ۳۰۰ کودک مورد استفاده قرار می گیرد. بسیاری پناهجویان گیرمانده در جزیره ساموس از افغانستان، سوریه، عراق و یا ایران می باشند. در میان این افراد کسانی هم دیده می شوند که از کشورهای افریقایی آمده اند.

دستگیری کسانی که نهایت آسیب پذیر اند

بنیاد قایق پناهجویان (BRF) یک سازمان غیر دولتی هالندی می باشد که مقر آن در شهر اتریخت این کشور موقعیت دارد. این نهاد یکی از سازمان هایی می باشد که کمک هایی را برای پناهجویان فراهم نموده و آنان را برای انطباق با محیط تازه همکاری می کند. این سازمان ماموریت خود را در جزیره ساموس با توزیع لباس و آب به پناهجویانی که در سال ۲۰۱۵ به این محل آمده بودند، آغاز کرده بود. ولی با تغییر وضعیت و توافقنامه انجام شده میان اتحادیه اروپا و ترکیه، و مسدود شدن مسیر بالقان سازمان قایق پناهجویان تمرکز بیشتر روی برنامه های درازمدت و ساختاری نموده است.

در دستورالعمل کنونی این سازمان (BRF) حالا ارائه خدمات اولیه و نیازهای مبرم صحی مانند توزیع غذا برای پناهجویان نهایت آسیب پذیر چون نوزادان، کودکان و کهنسالان قرار دارد.

ساحه کوچکی را که سازمان قایق پناهجویان در منطقه محصور شده با زباله ها و کثافات به هدف کمک رسانی به پناهجویان، به خود اختصاص داده است شامل چند خیمه و کانتینر می شود که با سیم خاردار محدود شده است. این تنها جایی در اردوگاه است که در جریان بالا رفتن گرما از ۳۵ درجه سانتی گراد، در برابر اشعه آفتاب تابستان سایه ایجاد می کند. راول مویلر یکی از رضاکاران این سازمان گفت: «این منطقه خیلی سریع به عنوان یک نماد آرامش عاطفی و پناهگاه امن و مصئون برای تمام مردم به دور از وابستگی گروهی، دینی و سنی مبدل گردید».

"همکاری از خصایص من است"

فردریکی فون دونگن هماهنگ کننده سازمان قایق پناهجویان می گوید که موفقیت فعالیت های این سازمان به گونه چشمگیر وابسته به تعهد و همکاری ترجمان ها می باشد. به گفته او "بدون حمایت آنان نمی توانیم وظایف خود را انجام بدهیم". فون دونگن افزود که بسیاری پناهجویان در اردوگاه، نمی توانند به زبان انگلیسی تکلم کنند و به همین اساس شماری از پناهجویان جوان متعهد شده اند که در بخش ترجمه زبان آنان به انگلیسی این سازمان خیریه را همکاری کنند.

رفیع یک شهروند افغانستان که به تازگی تائیدی درخواست پناهجویی خود را به دست آورده است، می گوید :«ما تنها ترجمان نیستیم، بلکه ما میانجیگران فرهنگی نیز می باشیم».

صفی یکی از همکاران رفیع می باشد که در نتیجه حمله خانواده دوست دخترش در شهر مزارشریف به گونه جدی زخمی شده بود. گفته می شود که خانواده دختر او را تهدید به مرگ نیز کرده بودند. او می گوید که حمایت های هم وطن های شان زندگی او در اردوگاه را معنی بخشیده است. در پاسخ به این سوال که چرا روزهای خود را صرف ترجمه از فارسی به انگلیسی می کند، گفت: "همکاری از خصایص من است".

عمر یک جوان عراقی است که با اجتماع عربی زبانان همکاری کرده و از این بخش در اردوگاه نمایندگی نیز می کند. او پس از تصرف شهر موصل توسط جنگجویان گروه تروریستی موسوم به "دولت اسلامی" کشورش را ترک کرده است. او می گوید که "حتی اگر من مجبور شوم که بقیه عمر خود را در این اردوگاه سپری کنم هم به وطن خود بر نمی گردم". او همچنان افزود: «دوستان من و کارهای ترجمانی سبب می شود که وضعیت کنونی این اردوگاه را فراموش کنم».

رضاکاران، کلید موفقیت

یک بخش دیگر از گروهی را سازمان قایق پناهجویان به گونه فوری نیاز دارد همانا رضاکاران می باشند. در میان آنان داکتران و پرستاران جوان حضور دارند که هیپوترمی یا کمبودی آب در بدن را درمان می کنند. افراد دیگری نیز مانند همکاران اجتماعی و آموزگاران عضو این نهاد اند که در بخش درمان اجتماعی همکاری می کنند. شماری از این افراد برای انجام ماموریت دو هفته ای به اینجا آمده و هم برخی از آنان ماه ها را به هدف همکاری با پناهجویان در این محل سپری می کنند. اهداف همه اعضای این نهاد تنها ایجاد تغییرات در زندگی پناهجویان با بکار گیری تجارب و مهارت های شان می باشد.

لویسی اردمن یک پرستار نیویارکی است که با مکتب سازمان ملل همکاری می کند. اردمن فعالیت های خود در اردوگاه پناهجویان را دشوار اما پر ارزش می داند. او می گوید: "من فکر می کنم که می توانم برای پناهجویان حریم خصوصی و نجابت ارائه بدارم". لویسی اردمن علاوه نمود: «بهترین انسانیت آن است که در بدترین حالت قابل دید باشد».

یکی از اعضای رضاکار دیگر محسن راجپوت است که در پاکستان متولد شده است. راجپوت تابعیت هالندی را بدست آورده و حالا برای بار دوم به جزیره ساموس آمده است تا گروه درمانگران اجتماعی را یاری برساند. او گفت: "این کار خیلی فشارآور است چون شما داستان های دردآور را روزمره می شنوید. به هر حال اما این فعالیت ها رضایت بخش اند." این جوان شهروند پاکستان در پاسخ به سوالی که چرا باوجود شکایت های همه جانبه بار دیگر به این محل برگشته است گفت: «مردم در این اردوگاه ها می دانند که ما اینجا برای همکاری با آنان هستیم، قدردانی آنان خیلی بزرگ است. این دلیل اساسی است که من را به اینجا کشانیده است".