مهاجرین در جزایر یونان در وضعیت طافت فرسا زندگی می کنند

در نگاه اول ساحل کوچک سودا در دریای اژه که حدود ۶۰ هزار باشنده دارد، بسیار با جوش و خروش به نظر می رسد. این منطقه هفت کیلومتر از اناتولی ترکیه دورتر واقع شده است. ساحل سودا مملو از افراد شاد است که مصروف ماهی گیری و آب بازی اند. این تصویر حاکی از پیشرفت ایده آل این منطقه در تابستان است، اما واقعیت عینی چنین نیست. سودا حالا به محل اقامت پناهجویان مبدل شده و میزبان هزاران تن می باشد. مدیریت مهاجرین در این منطقه را شهرداری آن بر دوش دارد.

با توجه به وضعیت کنونی، بجاست که اگر گفته شود سودا یکی از کمپ های وخیم در سراسر این کشور می باشد. خیوس که در اوایل پناهجویان را خوش آمدید گفت، حالا به زندانی مبدل شده است که در آن نزدیک به ۴۰۰۰ تن زندگی می کنند. این محل مانند یک زندان فضای باز است. وضعیت در این محل اسفناک است و با گذشت هر روز به وخامت بیشتر می گراید. چنان به نظر می رسد که مقامات محلی و دولت مرکزی یونان توانایی اندکی در رسیدگی به این مهاجران دارند. تلاش های دویچه وله برای دریافت پاسخ از مقامات وزارت مهاجرین و مسئولین محلی در خیوس بی نتیجه ماند.

وضعیت زننده

در یکی از خیمه ها در این ساحل که در کنار آن فاضلابی نیز وجود دارد، خبرنگاران دویچه وله با ولید و فرح دیدار کرده اند. این زوج باشنده اصلی شهر دمشق سوریه اند و به وسیله قایق خود را به جزیره خیوس رسانیده اند. فرح بیست ساله حامله است و به همین زودی‌ها کودکش نیز به دنیا خواهد آمد. ولید ۳۱ ساله یک رهنمای توریست های قبرسی در دمشق بوده و زبان قبرسی یونانی را مانند یک محلی صحبت می کند. این خانواده دو نفری پیش از این در یک اردوگاه کانتینری که توسط دولت یونان و اردوی این کشور مدیریت می شود، زندگی می کردند.

ولید می گوید: «ما محل زندگی خود را در اردوگاه به دلیل وضعیت اسفناک آن ترک کردیم، چرا که فرح در نتیجه مسمومیت به شفاخانه بستری شده بود». آنان در کانتینری فرستاده شده بودند که در آن هشت تن دیگر نیز بود و باش داشتند. یگانه انتخاب برای این زوج تغییر اقامت به جایی بود که در کنار آن فاضلاب نیز واقع شده است. به گفته ولید، مارها و موش ها همراهان آنان هستند.

ولید می گوید: «زندگی کردن در یونان برای من کدام مشکلی نیست، هرچند این کشور مشکلات خود را دارد. من زبان این کشور را صحبت می‌کنم و زندگی کردن در آن آسان خواهد بود. اما فقط نمی خواهم در خیوس بمانم.»

در پایان ماه جولای، دولت یونان مسئولیت عمومی هماهنگی بحران مهاجرت و تخصیص بودجه اروپا را نیز بر عهده خواهد گرفت. به بیان روشن، سازمان های غیردولتی مختلف ماموریت های خود را در این جزیره پایان بخشیده و اساسآ هزاران تن را بدون حمایت و ارائه خدمات رها خواهند کرد.

آریانی میگنی، مدیر ساحوی شورای مهاجرین ناروی (NRC) در خیوس می گوید: «بدون شک که این جزیره در وضعیت دشوار قرار دارد. هرچند ما واقعآ نمی دانیم که پس از گرفتن مسئولیت توسط دولت یونان، اینجا چه اتفاقی خواهد افتاد».

مواد مخدر، سرقت و خشونت

در اینجا خشونت و لت و کوب همان اندازه عام شده است که تجارت مواد مخدر. با پرداخت ۱۵ یورو معادل ۱۷ دالر امریکایی می توان چرس و مواد نشه آور به دست آورد. همه در مورد تجارت این ماده صحبت می کنند اما هیچ کس برای دریافت راه حل آن تلاش نمی کند. تنها پولیس برای بازداشت کسانی که مواد مخدر را در کمپ ها به فروش می رسانند، عملیات هایی را راه اندازی می کند.

فتحی سی ساله که باشنده اصلی الجزایر است، به خبرنگاران دویچه وله می گوید: «شما باید بیشتر از یک هفته را در سودا بگذرانید تا بدانید که چقدر وضعیت در اینجا وخیم است». فتحی و یک دوستش پولی برای پرداخت به قاچاقبران انسان نداشتند که آنان را به این محل انتقال بدهند. این دو تن در ابتدا از خط ساحلی ترکیه با شنا وارد قلمرو یونان شده اند. آنان تا زمانی که به دست گارد ساحلی یک مایل دورتر از این جزیره بیفتند به حرکت خود ادامه داده بودند. هرچند دوست فتحی با پنهان کردن خود در زیر یک لاری توانسته است این منطقه را ترک بگوید اما تلاش سه مرتبه ای فتحی برای عبور از اینجا بی نتیجه مانده است.

برای فتحی و دیگران، یگانه گزینه ترک خیوس پذیرفتن خطر احتمال از دست دادن جان و پنهان شدن در زیر لاری می باشد. با رسیدن این افراد به شهر آتن، سفر تازه آنان آغاز می شود. آنان نمی توانند در این کشور درخواست پناهندگی کنند. در برابر آنان دو گزینه قرار دارد: برگشتن دوباره به جزایر و یا ترک کامل این کشور.

روش های فریبنده پناهندگی

بر بنیاد اظهارات کسانی که با دویچه وله صحبت کرده اند، روش بررسی پرونده های پناهندگی زمان زیادی را در بر می گیرد و بسیاری ها رد شده اند. به گونه مشخص در مورد پناهجویان سوریایی به نظر می رسد که روش مختلف به کار گرفته می شود.

ابراهیم ۲۰ ساله اهل دمشق از مامورین امور پناهجویان به ویژه کسانی که با دفتر حمایت پناهندگی اروپا (EASO) فعالیت می کنند به شدت انتقاد می کند و می گوید که این ماموریت تنها زمانی را که او در ترکیه به سر برده است در نظر می گیرند. او فقط دو هفته را برای گرفتن یک قایق تفریحی در ترکیه سپری کرده بود. نه تنها ابراهیم بلکه تمام سوریایی هایی که با دویچه وله صحبت کرده اند، داستان مشابه را بیان داشته اند. علاوه بر این، آنان از ایجاد فضای ترس توسط کسانی که در امور پناهندگی کار می کنند نیز سخن گفته اند.

احمد یک پناهجوی سوریایی گفت: «آنان برای من گفتند، اگر من اینجا تقاضای پناهندگی کنم مجبور خواهم شد که سال های زیادی را در خیوس سپری کنم. من سال ها اینجا بوده نمی توانم. به همین دلیل اوراقی که را برایم دادند، من هم امضا کردم». اوراقی که برای این جوان جهت امضا داده شده است، رد درخواست پناهندگی اوست که خودش پذیرفته است. احمد می گوید در حالی این اوراق را امضا کرده است که از محتوای آن آگاهی نداشته است.

در قضیه دیگر در مورد دو برادر دوگانه، یکی آنان توانسته بودند که پناهندگی در یونان دریافت کند، ولی دیگر آن در معرض بازگشت دادن به ترکیه قرار دارد. هر دوی آنان هم داستان مشابه را حکایت کرده اند.

بر بنیاد اظهارات یک فعال اجتماعی که از وضعیت خیوس گزارش ارائه می کند، مهاجران یک باره ناپدید می شوند. این مرد گفته است، اصلآ هیچ کس نمی داند که افراد آیا در پاسگاه پولیس انتقال یافته اند، بازداشت شده و یا دوباره به ترکیه فرستاده شده اند.

با این همه، با در نظرداشت تداوم تازه واردان به سواحل اژه و نبود اراده سیاسی در سطح ملی و محلی برای رسیدگی به پناهجویان، وضعیت در خیوس با گذشت هر روز به وخامت بیشتر می گراید.

یادداشت: نام‌ها در این گزارش تغییر داده شده اند.

ماریانه کراکولاکی و دمتریس توسیدیس/ ا. ج.