"راه حلی برای فلسطینی‌ها در چشمرس نیست"

دویچه وله: آقای کرهنبول، در روزهای اخیر اعتراضاتی در نوار غزه صورت گرفته است؛ زیرا شما کارمندان فلسطینی تان را از وظایف شان برکنار کردید. گفته شده است که دفاتر محلی آنها مورد تهدید قرار گرفته اند و مواجه با خطر اند. آیا این نتیجه مستقیم کاهش بودجه حکومت ایالات متحده است، که صدها میلیون دالر از کمک های مالی اش را در سال جاری کاهش می دهد؟

کرهنبول: این نتیجه بسیار مستقیم آن است، زیرا متاسفانه ما مجبور شدیم ۱۰۰ کارمند را از کار اخراج کنیم و ساعات کار را برای بسیاری از همکاران دیگر مان کوتاه کنیم. این یکی از عواقب لغو کمک ایالات متحده است. مطمئنا این امر به ویژه به این خاطر جنجالی است که اگر این کارمندان مشاغل خود را از دست بدهند، هیچ چاره دیگری برای آنها در نوار غزه وجود ندارد. سطح بیکاری نهایت بالا است. بیش از ۴۰ درصد مردم و در میان جوانان حتی بیش از ۶۵ درصد بیکار اند. من این اعتراضات را درک می کنم و هم فشار و تهدید علیه رهبری ما را. اما من می توانم وضعیت کلی را و احساسات و معنی بیکاری برای خانواده ها را درک کنم.

دویچه وله: ایالات متحده امریکا مانند اسرائیل، از دیر زمانی سازمان امدادرسانی و کاریابی برای آوارگان فلسطینی را به همکاری نزدیک با سازمان حماس که در نوار غزه قدرت را در دست دارد، متهم می کنند. همچنین گفته اند که ساختارهای موازی وجود دارد که کارمندان سازمان شما همچنین برای حماس کار می کنند. آیا می توانید این انتقاد را درک کنید؟
 

کرهنبول: نه، من نمی توانم این مساله را درک کنم. من همیشه اگر موارد مشخص وجود داشته باشد، آماده بحث هستم. در سال گذشته یک مورد وجود داشت، اطلاعاتی منتشر گردید که دو تن از کارمندان ما به مقام های بلند در سازمان حماس انتخاب شدند. البته ما این مساله را بررسی کردیم و وقتی معلوم شد که این اطلاعات درست اند، فوری دست به اقدام شدیم. ما هر دو همکار را بلافاصله اخراج کردیم. ما هرگز قبول نخواهیم کرد که یک حزب، بی تفاوت است کدام حزب، از سازمان ما و یا کار مندان اش سوء استفاده کند. مساله بر سر اعتماد جامعه بین المللی است. ما باید بی طرف باشیم. ما همواره این کار را کرده ایم و در آینده نیز این کار را ادامه خواهیم داد.

دویچه وله: همچنین بارها انتقاد گردیده است که سازمان امدادی ملل متحد برای فلسطینی ها با ۳۳ هزار کارمند و ۱۳ هزار آن تنها در نوار غزه، بسیار بزرگ و بی کفایت است. این که این سازمان تنها با حضورش و ارائه خدمات برای آوارگان، در ادامه بحران نقش دارد. شما در مورد این استدلال چه فکر می کنید؟

کرهنبول: در اینجا دو مساله با هم خلط شده است. واقعیت این است که ما به عنوان یک سازمان، خدمات شبه خدمات دولتی را انجام می دهیم. ما یک سیستم کامل تدریسی را تحت نظارت داریم. اگر این را با ایالات متحده امریکا مقایسه کنیم، مثل این است که برای سومین شهر بزرگ بعد از نیویارک و لس آنجلس خدمت کنیم. از آنجا که از چندین دهه به این طرف، هیچ راه حل سیاسی پیدا نشده است، در حال حاضر در مکاتب ما ۵۲۶ هزار دانش آموز داریم و البته نیاز به معلمان وجود دارد. ما معلمین ما را  به طور مستقیم استخدام می کنیم که البته بسیار کمتر نسبت به دیگر همکاران ما که بر اساس سیستم معاشات سازمان ملل متحد دستمزد به دست می آورند، معاش می گیرند. تمرکز ما در اینجا روی معاشات محلی است. به این معنا که ما کفایت داریم. اینکه ما مردم را حمایت می کنیم، به این معنی نیست که ما همچنین درگیری ها را دامن می زنیم. ما باید از آنها حمایت کنیم، زیرا راه حل سیاسی وجود ندارد. فعالیت کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل در افغانستان یا کلمبیا نیز متفاوت از این نبود. تا زمانی که راه حل سیاسی وجود نداشته باشد، مردم به کشورهای همسایه پناهنده می شوند. این فقط نیاز به یک حرکت سیاسی جدید دارد، که در حال حاضر بسیار کم است.

دویچه وله: دونالد ترامپ، رئیس جمهور ایالات متحده امریکا، می گوید که برای سازمان امدادرسانی و کاریابی برای آورگان فلسطینی کمک های مالی اش را لغو کردیم، تا از این طریق فلسطینی ها مجبور به آمدن روی میز مذاکره شوند. آیا شما باید این استراتژی را در محل در نظر بگیرید؟

کرهنبول: این تصمیم مشکل ساز است، زیرا کمک انساندوستانه سیاسی ساخته می شود. از چنین کاری باید اجتناب گردد. این اولین بار نیست که اختلاف نظر میان ایالات متحده امریکا و رهبری فلسطین وجود دارد. تا کنون کمک های بشردوستانه و انسانی همیشه در امان بوده است. تا کنون، در واشنگتن نیز بین جمهوریخواهان و دموکرات ها اتفاق نظر وجود ندارد. البته، من عمیقا متاسفم که این تصمیم اعلام گردیده است. اکنون سازمان ما یک استراتژی بسیار پر انرژی را برای جمع آوری کمک های مالی از سوی دیگر کشورها و سازمان ها روی دست گرفته است. من بسیار راضی هستم، به خصوص با اتحادیه اروپا و آلمان، کشورهای خلیج و سایر کشورهای آسیایی، در این ساحه تحولات بسیار مثبتی به وجود آمده است.

دویچه وله: شما موفق شدید که عمدتا دیگر پول دهندگان را جانشین امریکایی ها به عنوان اهدا کنندگان کمک های مالی به سازمان امدادی ملل متحد برای فلسطینی ها گردانید. آیا امریکایی ها به خودشان آسیب نمی رسانند، زیرا دیگر هیچ تاثیری در سازمان شما ندارند؟

کرهنبول: البته این مساله را می توان چنین تجزیه و تحلیل کرد. برای من اهمیت دارد که ما از مجمع عمومی سازمان ملل متحد ماموریت دریافت کرده ایم، به همین گونه تنوع کشورهای کمک کننده در هر حال مطلوب است. ما پایگاه ما را گسترش داده ایم. این نتیجه بحران بزرگی است که ما در اوایل سال جاری داشتیم. ما پس از تصمیم ایالات متحده حدود ۴۵۰ میلیون دالر را از دست دادیم. اکنون خلاء مالی را به ۶۴ میلیون دالر کاهش داده ایم. این یک نتیجه خوب است.

دویچه وله: شما اخیرا گفته اید که پنج میلیون آواره فلسطینی که شما از آنها حمایت می کنید، با نبود چشم اندازی برای آینده مواجه اند. آیا شما واقعا چنین ناامید هستند؟

کرهنبول: نه، من معمولا یک فرد خوش بین هستم، اما البته می بینم که اکثر آوارگان در حال حاضر زیر ۲۵ سال سن دارند و پس از موافقت نامه اسلو متولد شده اند. برای آنها گفته شد که فقط باید به راه حل های سیاسی و قدرت دیپلوماسی اعتقاد داشته باشند و سپس یک راه حل پیدا می شود. اما چنین نبوده ست. شما می بینید که راه حل دو دولت در حال حاضر در حال ناپدید شدن است.

دویچه وله: به عنوان یک دیپلومات ملل متحد، شما متعهد به بی طرفی هستید، اما من می خواهم از ارزیابی شخصی خود شما بپرسم. آیا شما اعتقاد دارید که رئیس جمهور ایالات متحده امریکا، زمانی راه حلی اعلام شده را ارائه می دهد و توافقی را به انجام می رساند که همه طرف ها با آن راضی باشند؟

کرهنبول: اگر چنین چیزی وجود داشته باشد، همه ما باید خوشحال باشیم. اما ما هنوز چنین چیزی را ندیده ایم. هیچ نشانه ای وجود ندارد که دقیقا در چنین برنامه ای چه مسایل جا داده شده است. اگر این مساله را از دیدگاه آوارگان فلسطینی ببینیم، نخست خبر انتقال سفارت ایالات متحده به بیت المقدس و سپس اخبار مربوط به کاهش بودجه کمکی برایشان رسید. این نمی تواند یک راه حل باشد که برای آوارگان هیچ چشم اندازی برای آینده وجود نداشته باشد. آنها این مسایل را با نگرانی نظاره می کنند. ما هم از این بابت نگران هستیم. هرگز برنامه ریزی نشده بود که تقریبا بعد از ۷۰ سال کار، ماموریت ما شدیدا وابسته به یک راه حل سیاسی باشد. امروزه هیچ چیز مهمتر از یک راه حل سیاسی نیست، اما متاسفانه در حال حاضر ممکن نیست. بنابراین من به خود اجازه می دهم که بگویم ما کار خود را برای این جامعه ادامه می دهیم.

پیر کرهنبول (۵۲ ساله) که از سویس است، از سال ۲۰۱۴ به عنوان عضو کمیسار عالی سازمان ملل متحد برای آوارگان فلسطینی فعالیت می کند. سازمان امدادی ملل متحد برای آوارگان فلسطینی در سال ۱۹۵۰ شروع به کار کرد و حدود ۵ میلیون آواره را در لبنان، سوریه، اردن و مناطق فلسطینی نشین کمک می کند. بودجه سالانه آن ۱،۳ میلیارد دالر بود. در اوایل سال جاری، ایالات متحده از پرداخت بودجه به این سازمان خوداری کرد.

nka,af (Riegert)