"دختران کثیف" و لباس شویی برای مهاجران در جزیره لیسبوس

در دکان لباس شویی هِرمِس واقع در جزیره لیسبوس، تکه های لباس زیادی جمع شده است که بیشتر آن کاملا تر و بدشکل است.

این لباس ها بر تن آوارگانی بوده که از طریق بحر به جزیره لیسبوس رسید اند. مهاجران از امدادگران لباس جدید و خشک دریافت می کنند. در دکان خشکشویی این لباس ها برای استفاده بعدی آماده می شود.

امدادگران رضاکار از 11 کشور این لباس ها را دسته بندی کرده، تمیز و خشک می کنند تا بتوان آن ها را دوباره میان آوارگان تازه وارد توزیع کرد. اگر که از این ها دوباره استفاده نشود، ذخیره لباس ها به سرعت به پایان می رسد.

مسئول این دکان لباس شویی سازمان امدادی به نام «دیرتی گیرلس آف لسبوس» (دختران کثیف لسبوس) است. یک زن استرالیایی به نام الیسون تری – اِوانز این لباس شویی را در ماه اکتبر سال گذشته تاسیس کرده است.

بسیاری از آوارگان، پناهجویان و مهاجرانی که سال گذشته از طریق بحر به اروپا آمدند، ابتدا به جزیره لیسبوس رسیدند. بیشتر آن ها با وسایل ناچیزی فرار کرده اند. بخشی از وسایل شان را قاچاقبران در طول سفر از آن ها گرفته و به بحر انداخته اند. زیرا آن ها می خواهند در قایق های مملو از آوارگان شمار بیشتری را جای دهند.

آوارگانی که به لسبوس می رسند، برای هر تکه لباس گرمی که به آن ها داده می شود، سپاسگزارند.

الیسون تری اوانز در مصاحبه با دویچه وله گفت: «ما احترام به طبیعت و انسان را با هم پیوند می زنیم، به این گونه لباس مناسب در اختیار تازه واردان می گذاریم. برای ما مهم این است که حرمت انسان هایی که با اموال ناچیزشان از طریق بحر (به این جا) می آیند، حفظ شود و ما می خواهیم سهمی در جلوگیری از یک فاجعه اقتصادی در این جزیره داشته باشیم».

در این دکان لباس شویی طی ماه های گذشته بیش از 50 تن لباس و کمپل تمیز شده است. بدون زحمت «دختران کثیف» این لباس های کثیف، اما باکیفیت در زباله دانی های جزیره میان جلیقه های نجات و باقی مانده های قایق ها از بین می رفتند.

کیسه های پر از لباس

فعالیت این سازمان، دو دختر انگلیسی به نام های انا مورتون و لویز ادواردز را هم تحت تاثیر قرار داده است. این دو دوست به عنوان امدادگر رضاکار از بریتانیا به جزیره لیسبوس آمده اند.

آن ها در یک قریه ماهیگیری، تعداد زیادی کفش را پاک کرده اند و حالا آن ها را مستقیم در معرض نور خورشید گذاشته اند تا خشک شود.

لین کربی هم مدت چهار هفته تمام به طور داوطلبانه لباس جمع کرده و توزیع نموده است. او می گوید: «ما توانستیم در طول یک شب 20 خریطه پر از لباس کثیف را جمع کنیم و به دکان لباس شویی روان کنیم. "دختران کثیف" آن ها را می شویند و به این ترتیب جلو جمع شدن زباله را می گیرند».

تری اوانز در هفت سال گذشته مدت زیادی را در جزیره لیسبوس گذرانده و بحران آوارگان را از نزدیک تجربه کرده است.

او گفت: «زیاد پیش آمده که ما این جا در غم انسان هایی نشسته ایم که در بحیره مدیترانه غرق شده اند. اما از سوی دیگر انسان های حیرت انگیزی هم هستند که خود را تا این جا رسانده اند و در قبال هر کمک کوچکی هم که ما به آن ها می کنیم، سپاسگزارند».