لیسبوس؛ کمپ مهاجران "مانند زندان" است

معلومات بیشتر راجع به مهاجرت و پناهندگی در این صفحه

خانم ایونا زخارکی، مسئول سازمان امدادی کلیسایی روز سه شنبه گفت که از زمان اجرایی شدن توافق اتحادیه اروپا با ترکیه، سازمان های امدادی هیچ گونه دسترسی به مرکز ثبت پناهجویان موسوم به "موریا" ندارند. در عین زمان سازمان داکتران بدون مرز و کمیساریای عالی ملل متحد در امور پناهندگان گفته اند که فعالیت خود در این کمپ ها را متوقف می کنند.

خانم زخارکی که در حال حاضر در شهر موتیلینه در جزیره لیسبوس به سر می برد، افزود: "ما از خود می پرسیم: چرا ما اجازه بازدید از آنجا را نداریم تا از مهاجرین حمایت کنیم و بررسی کنیم که آیا با مهاجرین رفتار انسانی می شود یا نه؟"

کمیساریایی عالی سازمان ملل در امور پناهندگان می گوید که از زمان اجرایی شدن توافق اتحادیه اروپا و ترکیه به این سو، مرکز "موریا" به یک اردوگاه بسته تبدیل شده است که مهاجرین نمی توانند طبق میل شان از آنجا بیرون شوند.

زخارکی، مسئول امور ادغام و روابط میان فرهنگی در سازمان امدادی کلیسایی در "وستفالن لیپه" آلمان گفت: "این اردوگاه مانند زندان است." کارمندان اداره "فرانتکس" یا آژانس حفاظت مرزی اروپا، مهاجرین تازه وارد را می گیرند و آنها را مستقیماً به این مرکز می آورند، چنانچه هیچ سازمان امدادی نمی تواند به آنها کمک کند.

او افزود: "ما تصور می کنیم که آنها دسته بندی می شوند: چه کسانی بازگشت داده شوند و چه کسانی در اقامتگاه ها به یونان تقسیمات شوند."

به قول زخارکی در حال حاضر میان سازمان های امدادی و مهاجرین در جزیره لیسبوس بی اطمینانی بزرگی حاکم است. امدادگران فقط به آن مهاجرینی می توانند کمک کنند که خارج از این اردوگاه برای راجستر شدن به سر می برند، مثلاً در محل پیپکا، جایی که این سازمان به مهاجرین بیمار و معیوب کمک می کند.

زخارکی می گوید که این مهاجرین نمی دانستند که برای آنها چه رخ می دهد: "بسیاری آنها نمی خواهند برگردند، چون آنها پول گزافی به قاچاقبران داده اند." بعضی از آنها می خواهند در جزیره لیسبوس یا جایی دیگری در یونان بمانند. آنها می گویند "بهتر است در یونان بمانند تا به ترکیه برگردند."

این مسئول و کارشناس سازمان امدای کلیسایی گوشزد می کند که با مهاجران باید رفتاری در خور انسان صورت بگیرد: "این مردم که حالا در لیسبوس رسیده اند، بدبختی و بیچارگی را در کشورهای شان دیده اند و حالا نیز این وضعیت را در این جا تجربه می کنند."

خانم زخارکی با ابراز تاسف ادامه می دهد: "انسانیت کجاست و اروپا چه پیامی را می فرستد؟" او این احساس را دارد که اروپا به این وسیله مهاجرین را هراس زده می کند تا به اروپا نیایند.

او می افزاید، اما سازمان های امدادی مطمئن هستند که پناهجویان بازهم خواهند آمد و راه های دیگری را به سوی اروپا خواهند یافت که در آنجاها فرانتکس یا اداره محافطت مرزی اروپا کمتر از لیسبوس حضور دارد.