حمیرا منصوری، آلمانی افغان تبار نامزد انتخابات آلمان

حمیرا منصوری می گوید: «آلمان کشوری دارای تنوع است». برای او روشن است که این تنوع باید در بوندس تاگ یا پارلمان فدرال بازتاب یابد. این خانم آلمانی افغان تبار به مثابه نامزد مستقیم حزب سوسیال دموکرات (اس پی دی) از شهر و منطقه ورتسبورگ در مبارزات انتخاباتی شرکت کرده است تا به حیث نماینده به پارلمان راه یابد. او می گوید: «من فکر می کنم که "اس پی دی" طرح درستی دارد و می گوید که ما می خواهیم ترکیب جمعیتی در هیأت نمایندگی مردم یعنی پارلمان هم بازتاب یابد». به این منظور، شخصی مانند حمیرا منصوری که یک عضو این احتماع است و دارای پس منظر مهاجرت می باشد، یک انتخاب خوب است. اما این خانم 34 ساله واژه «پس منظر مهاجرت» را سوال برانگیز می یابد و غالباً مناسب نمی داند. او می گوید یگانه مهاجرتی که انجام داده است، همان مهاجرت به بایرن است.

پس منظر مهاجرت: راینلند

اصلاً حمیرا منصوری در راینلند آلمان به دنیا آمده است و در آنجا با والدین و خویشاوندان والدین اش بزرگ شده است. پدر و مادر او از افغانستان اند و بسیار وقت پیش به آلمان آمده اند. محمد یوسف پدرکلانش در سال های 1960 نخست وزیر افغانستان و بعداً سفیر این کشور در مسکو و شهر بن بوده است. پدر کلان اش در جوانی در دانشگاه گوتینگن فزیک تحصیل کرد و مقطع دکترایش را زیر نظر اوتو هان به درجه ممتاز به پایان رساند. منصوری علاقه مند آلمان و سیاست در کشور زادگاه اش می باشد. او می گوید طبعاً چیزهای زیادی از فرهنگ افغانستان گرفته است. با اینهم دچار بحران هویت نیست. به سادگی برایش قابل قبول است که او یک آلمانی افغان تبار می باشد.

سال گذشته منصوری از افغانستان، کشور پدر و مادر و پدرکلان و مادر کلانش برای اولین بار دیدار کرد. او این سفر را به حمایت مادرش انجام داد که خود از سال 2002 به این سو کارهای بشردوستانه را در آنجا راه اندازی کرده است. منصوری در آنجا توانست با شمار زیاد افغان ها تبادل نظر کند و تصویری از اوضاع به دست آورد.

بازاندیشی در مورد سیاست افغانستان

منصوری در زندگی روزمره آلمان نیز پیوسته با مسأله افغانستان بر می خورد، اما بیشتر در چهارچوب سیاست آلمان در قبال افغانستان. منصوری به حیث استاد جامعه شناسی در "اکادمی فرانکن وارته" در ورتسبورگ با شمار زیاد افرادی کار می کند که یا مصروف عملیات افغانستان اند و یا اینکه خود همچو سرباز در افغانستان اقامت دارند. از این رو او یک برداشت همه جانبه از این عملیات دارد.

منصوری می گوید: «بنابراین، اندیشه ها و مواضعی که البته خالی از عواطف هم نیستند نزد من وجود دارند. من آرزو دارم که اردوی فدرال آلمان کمی طولانی تر در افغانستان بماند. من می دانم که چنین چیزی در زمانی که استراتژی خروج نیروها نیز مطرح می باشد، بسیار دشوار است. اما ترس من از این است که افغانستان دوباره تنها گذاشته شود».

از نگاه منصوری چنین طرحی برای مردم افغانستان غم انگیز خواهد بود. غیر از این نیز خارجی ها در این کشور برای سفر کردن و کمک رسانی دچار مشکلات بوده اند. به باور او، پیش از آنکه دیر شود، در تلاش های ملکی آلمان و سایر کشورها باید قبل از همه هم آهنگی بهتری ایجاد گردد.

حمیرا منصوری می گوید: «آرزو مندم که قبل از همه آرای بیشتری به دست آورم به ویژه آرای افغان ها را تا به چنان طریقی بتوان بهترین حمایت از مردم افغانستان را انجام داد که به یک دموکراسی بیانجامد، ولو اینکه زمان طولانی ای را در بر گیرد. نگرانی من از این است که پس از این همه ماموریت نظامی و ماموریتی که هنوز هم جریان دارد، افغانستان بسیار تنها گذاشته شود».

هدف بلند پروازانه

منصوری راهی را که حکومت موجود رفته است، نمی خواهد بپیماید. او می گوید: «من فکر می کنم که ایتلاف حکومتی سیاه و زرد (سی دی یو و اف دی پی) برای مدت کافی در قدرت بود و این حکومت برای ما در همه موارد سیاست داخلی و خارجی خوب نبوده است. این حکومت سیاه و زرد چنان که غالباً گفته می شود، بهترین حکومت همه زمان ها نیست. من قبل از همه نبود عدالت اجتماعی را احساس می کنم».

او امیدوار است که انتخابات پیشروی پارلمان فدرال آلمان منجر به تغییر حکومت گردد. این که حمیرا منصوری چگونه می تواند به این امر کمک کند، آرای مردم تعیین می کند. البته موفقیت در بایرن که حوزه نفوذ "سی اس یو" یا حزب اتحاد سوسیال مسیحی ها است، کار آسانی نیست. منصوری در حالی که می خندد، می گوید: «من می دانم که در اینجا در بایرن این یک هدف بسیار بلند پروازانه است. اما با وجود این، بسیار آرزو دارم این وظیفه را با همه وجودم بر دوش گیرم».