جنگجویان سابق بوکو حرام چگونه دوباره به جامعه ادغام می‌شوند؟

دقیقا این پیشنهادات چه هستند و آیا پذیرفته خواهند شد؟ طور مثال، در شمال غربی چاد مقامات تلاش می کنند جنگجویان سابق بوکو حرام را به جوامع روستایی قدیمی شان بازگردانند. اما این کار بسیار دشوار است.

مالوم نگوبو، شهردار منطقه ماگوگی در شمال غربی چاد، ابتدا نمی خواهد در ارتباط به جنگجویان سابق بوکوحرام صحبت کند. برای او صحبت کردن در این ارتباط بسیار ناخوشایند است. او ترجیح می دهد که در مورد کمبود مواد غذایی حرف بزند و یا در مورد بیکاری بیش از حد و کمبود شفاخانه ها. بعد از سه بار تقاضا بالاخره او حاضر به صحبت می شود و می گوید البته زندگی با اعضای سابق شبه نظامیان تروریستی دشوار است. او می گوید: «ما به آنها اعتماد نداریم، ما آنها را به اینجا نیاوردیم، والی آنها را فرستاده است." بسیاری از روستاییان به او گوش می دهند. آنها می خواهند بدانند که نماینده آنها به خبرنگار خارجی چه می گوید. او ادامه می دهد: "ما اینجا به طور داوطلبانه با آنها زندگی نمی کنیم، بلکه ما به این کار مجبور شدیم.»
اندکی پس از آن ما یک مرد جوان ۲۰ ساله را ملاقات کردیم. اباکار علی کونو می گوید که او مدت ۱۸ ماه با بوکوحرام بوده است. او ادعا می کند که هیچ کسی را به قتل نرسانده و هرگز در حملات شرکت نکرده است. او می گوید که تنها در اردوگاه بوکوحرام آشپزی می کرد، چوب جمع آوری کرده و به دیگران کمک می کرد.
این اظهارات او را هیچ کس نمی تواند پیگیری کند که واقعیت دارد یا خیر. اما چرا او با بوکوحرام پیوست؟
خودش توضیح می دهد: «من را کسی مجبور به این کار نکرده است. من داوطلبانه به بوکوحرام پیوستم. در خانه برایم غذای کافی وجود نداشت، به این دلیل تصمیم گرفتم نزد بوکوحرام بروم.»
اما با وجودی که این جوان از خطرات آگاهی داشت، چه چیزی او را به بوکوحرام جلب کرد؟ آیا بوکوحرام پول می داد؟
این جوان پاسخ می دهد: «نه، آنها به ما پول نمی دادند اما وقتی بر یک قریه حمله می شد، ما اجازه داشتیم که در خانه ها پول و یا اشیای قیمتی را جستجو کنیم و برای خود بگیریم. ما حیوانات را هم با خود می بردیم.» 
اگر او در جنگ و حملات تروریستی سهم نداشت، چگونه به غنایم دسترسی پیدا می کرد؟ این سوالی است که به آن جواب نمی دهد. اما می گوید که پس از ۱۸ ماه فرار کرد. او می گوید متوجه شده بود که جنگجویان بوکوحرام از کشتار لذت می برند. به همین دلیل او خود را به مقامات تسلیم کرد.  حالا او دوباره به روستایش ماگوگی آمده و هنوز هم بیکار است. باز هم بدون چشم اندازی برای آینده و بدون درآمد ثابت و هر کس در روستا می داند که اباکار قبلا یک جنگجوی بوکوحرام بود.
ادوم فورتایل، والی این منطقه است. او می گوید بیش از ۱۳۰۰ جنگجوی سابق بوکوحرام اکنون به مقامات تسلیم شده اند. اداره امنیت آنها را بررسی کرده و مورد بازجویی قرار داده است. 
والی می گوید: «پس از دو ماه در یک اردوگاه وقتی تحقیقات نیروهای امنیتی ما به پایان می رسد، بعدا با بزرگان روستا یکجا تصمیم گرفته می شود که آیا اعضای سابق گروه بوکو حرام به روستاهای خود ادغام یابند یا خیر.»

برنامه های ویژه برای ادغام جنگجویان سابق بوکوحرام در کشور چاد وجود ندارد. برای چنین برنامه ها پول در دسترس نیست. در اصل ساکنان روستاها باید با این معضل کنار بیایند.   
بی اعتمادی در قبال این جنگجویان در چاد و همچنین در کشور همسایه نیجر بین مردم بسیار زیاد است. در نیجر نیز در پایان سال ۲۰۱۶، از عفو عمومی سخن گفته شد. براساس این عفو عمومی، اعضای بوکوحرام که می خواهند از این گروه جدا شوند می توانند خود را به پولیس و اردو تسلیم کنند. در عوض آنها آزادی به دست می آورند. در این کشور نیز برای ادغام این جنگویان در جامعه برنامه های ویژه وجود ندارد.

nka, af (Jens)