کاهش علاقمندی شهروندان ترکیه برای ورود به اتحادیه اروپا

این دو موردی هستند که اتحادیه اروپا شدیدآ بر آن ها پافشاری دارد و ورود ترکیه را به اتحادیه اروپا مشروط ساخته است.

سال 2013 اثرات عمیقی بر روابط ترکیه و اتحادیه اروپا داشت؛ مخصوصا برخورد شدید پولیس ترکیه در برابر معترضان در تظاهرات گسترده "پارک گیزی" در حومه شهر استانبول، یکی از موارد تآثیرگذار بر روابط دو جانب محسوب می شود؛ چنانچه مذاکرات اتحادیه اروپا که قرار بود در ماه جون سال روان میلادی با عنوان «فصل 22 در سیاست های منطقوی و ساختارها و ابزارهای سیاسی» راه اندازی گردد، با مخالفت کشور های هالند و آلمان مواجه گردید و لغو شد.

همچنان تداعی ترکیه از آزادی رسانه ها یکی دیگر از موارد اختلاف در زمینه ورود ترکیه در این اتحادیه به شمار می رود. به گفته ماوریک ریپرت، رییس هیئت کمیسیون اتحادیه اروپا در مورد ترکیه، هنوز هم محدودیت هایی در این زمینه وجود دارند.

بنابراین در گزارش سالیانه این اتحادیه که به روز چهارشنبه (23 میزان / 16 اکتوبر) منتشر خواهد شد، انتظار می رود که همچنان از پیشرفت های کمیسیون اتحادیه اروپا در تآثیرگذاری بر سیاست های داخلی ترکیه، مخصوصاً سانسور و خودسانسوری رسانه های این کشور نیز روشنی انداخته شود. افزون براین ماوریک ریپرت به نارضایتی از وضعیت حقوق بشر در ترکیه نیز اشاره می کند.

تمجیدهای از انقره

اما در کنار انتقادهای اتحادیه اروپا از کارکردهای حکومت ترکیه، این اتحادیه همچنان حکومت این کشور را در رابطه با اصلاحات جدید نخست وزیر اردوغان زیر عنوان «بسته دموکراسی» که در همین تازگی ها مطرح شد، مورد تمجید قرار داده است.

در بسته قوانین جدید همچنان از تسهیلاتی در زمینه لغو قانون منع پوشیدن چادر در مراجع رسمی و نیز به رسمیت شناختن حقوق اقلیت ها تذکر رفته است؛ دو موردی که اتحادیه اروپا آن ها را به عنوان پیشرفت و رشد خوانده است.

کاهش علایق ترکیه

ترکیه از سال 2005 رسماً نامزد عضویت در اتحادیه اروپا می باشد؛ اما اکنون به نظر می رسد که گرایش چندانی از جانب ترکیه در این زمینه وجود ندارد. براساس یک همه پرسی که نتیجۀ آن اخیرا منتشر شده، دیده می شود که در حال حاضر از هر دو ترکی یکی حاضر به عضویت این کشور در اتحادیه اروپا نمی باشد. این در حالیست که در سال 2004 از هر چهار ترکی سه نفر آنان خواستار عضویت این کشور در اتحادیه اروپا بودند.

همزمان حدود یک سوم جمعیت این کشور با عضویت ترکیه در اتحادیه اروپا مخالفت کرده اند. اما در برابر نه سال پیش فقط نه درصد مردم مخالف این مسآله بودند.

در مجامع سیاسی این کشور نیز روز تا روز امیدواری در این زمینه کمتر می شود. به گفته ایگیمین باغیس، وزیر امور اروپای ترکیه، امکان آن می رود که این کشور هرگز عضو اتحادیه اروپا نشود. در همین ارتباط در مطلبی که از قول او در روزنامه "حریت" منتشر شده، آمده است: «فکر می کنم اگر به طور دراز مدت ببینیم، شاید ترکیه موقفی شبیه ناروی در این اتحادیه داشته باشد؛ یعنی ما معیار ها یا موازین اروپایی را کسب می کنیم، با هم روابط خیلی نزدیک می داشته باشیم، اما هیچ وقت عضو این اتحادیه نخواهیم شد».

اما به گفته مصطفی سونمیز، تحلیلگر و ژورنالیست مسایل اقتصادی ترکیه از وجه اقتصادی به اتحادیه اروپا نیاز دارد. او می گوید: «اگر مسایلی مثل سرمایه گزاری های خارجی مطرح گردند، خیلی مهم است که ترکیه عضویت اتحادیه اروپا را داشته باشد و یا دست کم نامزد عضویت در این اتحادیه باشد؛ زیرا همین تلاش های انقره برای عضویت در اتحادیه اروپا توجه سرمایه گزاران زیاد خارجی را جلب کرده است».

همچنان صینیم آیدین، دانشمند علوم سیاسی در گفتگویی با دویچه وله، اتحادیه اروپا را به موتور روند دیموکراسی در ترکیه تشبیه کرده، می گوید: «تنها در همین پنج سال گذشته می توان دید که در صورت عدم تاثیرات اتحادیه اروپا بر روند دیموکراسی در ترکیه، ممکن بود خلاء هایی در این زمینه دیده شوند».

به باور آیدین بسته پیشنهادی دموکراسی اردوغان نمی تواند چندان امیدوار کننده باشد. بر خلاف او باور دارد که "اول باید مشکل قبرس حل می گردید"؛ زیرا از دید این دانشمند علوم سیاسی قبل از پرداختن به مساله قبرس نمی توان در زمینه مذاکرات دو طرف در مورد عضویت ترکیه در اتحادیه اروپا انتظار پیشرفت های لازم را برد.