ملل متحد جیره غذایی دو میلیون افغان نیازمند را قطع کرد

قطع جیره غذایی دو میلیون افغان نیازمند دیگر در بحبوحه هشدارهای فزاینده در مورد کاهش کمک‌ها به افغانستان صورت می‌گیرد. تنها حدود یک چهارم بودجه مورد نیاز طرح بشردوستانه ملل متحد تمویل شده است، آن هم در حالی که ملل متحد قبلاً میزان بودجه درخواستی خود را کاهش داده است.

به صفحه اینستاگرام دویچه وله بپیوندید

انتظار می‌رود بودجه برنامه جهانی غذا برای کمک‌های غذایی و نقدی تا پایان ماه اکتوبر تمام شود و این نهاد مجبور شده است کمک‌ها را در طول سال به ۱۰ میلیون افغان کاهش دهد.

اختصاص دادن مواد غذایی برای مناطقی که راه‌های مواصلاتی آن‌ها در زمستان به دلیل برفباری قطع خواهد شد نیز محدود شده است. این در حالیست که فقر و سرما در زمستان گذشته قبلاً نیز از مردم قربانی گرفته است.

برنامه جهانی غذا گفته است در صورتی که بودجه مورد نیاز تامین نشود، ۹۰ درصد مناطق نیازمند دوردست و حتی آن‌هایی که در مناطق قابل دسترس زندگی می‌کنند در جریان سرمای زمستان به مواد غذایی دسترسی نخواهند داشت.

هسیائو وی لی، رئیس بخش افغانستان برنامه جهانی غذا در مورد بحران گرسنگی به رویترز گفت: «این همان فاجعه‌ای است که ما باید از آن جلوگیری کنیم.»

حدود سه چهارم مردم افغانستان نیازمند کمک‌های بشری اند، زیرا کشورشان دهه‌ها درگیر جنگ بوده و حالا نیز اداره طالبان که بر این کشور حکومت می‌کند، در انزوای بین‌المللی قرار دارد.

کمک‌های مالی که سال‌ها ستون فقرات مالی حکومت را تشکیل می‌داد قطع شده، حاکمیت طالبان تحت تحریم قرار دارد و دارایی‌های بانک مرکزی در خارج از این کشور منجمد شده اند. 

محدودیت‌های طالبان بر زنان، به شمول جلوگیری از کار زنان افغان در نهادهایی که کمک‌های بشری ارائه می‌کنند، مانعی در برابر به رسمیت شناختن حاکمیت طالبان عنوان می‌شود و موجب دلسردی کمک‌دهندگان نیز شده است. جدا از آن، توجهات بسیاری کشورهای کمک‌دهنده به بحران‌های بشری دیگر متمرکز شده است.

لی در مورد کمک کنندگان گفت: «کاری که من در تعامل با آن‌ها انجام می‌دهم این است که به آن‌ها یادآوری می‌کنم که در پایان روز، ما باید به کسانی تمرکز کنیم که بیشترین نیاز را دارند.»

او افزود: «هزینه اصلی عدم اقدام [کمک‌دهندگان] در نهایت بر دوش آسیب‌پذیرترین و فقیرترین مادران و کودکان است.» این در حالیست که تعداد فزاینده کودکان افغان برای نجات از گرسنگی کار می‌کنند.

«آخرین امید برای زنده ماندن»

تقریباً ۲۰ درصد افرادی که برنامه جهانی غذا به آن‌ها کمک می‌کند، زنانی هستند که سرپرستی خانواده‌های خود را به عهده دارند. به گفته لی، این زنان مستاصل‌تر می‌شوند، زیرا به دلیل محدودیت‌ها برای زنان و بحران اقتصادی راه‌های کمتری برای امرار معیشت دارند. چنین وضعیتی زندگی برای خانواده‌های آسیب پذیر مانند معلولان را دشوارتر می‌کند.

لی گفت: «برنامه جهانی غذا اغلباً آخرین امید زندگی برای کسانی است که انتخاب‌های دیگری ندارند.» 

او افزود: «برای من و تیمم بسیار مشکل است تا به مادران توضیح دهیم که ما نمی‌توانیم به آنان کمک کنیم.»

در حال حاضر سه میلیون نفر کمک‌های غذایی دریافت می‌کنند اما پس از ماه اکتوبر، آن‌ها هیچ کمکی دریافت نخواهند کرد.

لی گفت برنامه جهانی غذا به یک میلیارد دالر بودجه برای تهیه کمک‌های غذایی و انجام پروژه‌های پلان شده تا ماه مارچ نیاز دارد.

صفحه یوتیوب دویچه وله دری را تماشا کنید

برای بابه کریم ۴۵ ساله از کابل، که امسال دوبار کمک نقدی از برنامه جهانی غذا دریافت کرده، این پول یک کمک بزرگ بوده است، چون که او با کراچی‌وانی در بازار تنها حدود دو دالر در روز درآمد دارد.

او که پدر پنج فرزند است گفت: «من در مورد این که در آینده چه اتفاق خواهد افتاد بسیار نگرانم، حالا که کمک‌ها هم تمام شده است.» او افزود: «به خاطر نگرانی از آینده کودکان شب‌ها خوابم نمی‌برد.»

در چنین وضعیتی، طالبان اما می‌گویند نظام شان در اثر مشکلات اقتصادی سقوط نمی‌کند.

Hs/af (Reuters)