زلزله ترکیه؛ کودکانی که کسی نامشان را هم نمی‌داند
۱۴۰۱ بهمن ۲۶, چهارشنبه
سعادت ده ساله به جای اینکه در تخت خواب کودکانه در خانه‌اش انتاکیا باشد، حالا در یک شفاخانه ۱۵۰۰ بستری در شهر آدانای ترکیه تحت درمان است. شبی که زلزله رخ داد، سقف اتاق خواب بر روی او و برادر ۱۱ ساله‌اش محمود فرو ریخت. هر دو کودک دچار شکستگی پا شده اند.
از آن زمان به بعد سعادت ساکت است. پدرش سیرکان می‌گوید که سعادت از آن شب به بعد هیچ صحبت نکرده است. تا حالا این کودکان نمی‌دانند که پدرشان فقط توانسته که محمود و سعادت را از زیر آوارها نجات دهد، اما نتوانسته برای مادر و خواهر و برادر دیگر شان کاری کند.
مرتبط: زلزله ترکیه و سوریه؛ «مرحله نجات» رو به پایان است
محمود و سعادت تنها دو تن از کودکانی اند که یکی از والدین و یا هر دوی آنها را از دست داده اند. یک نوزاد چند روزه در شفاخانه بستری است و کسی نمی‌داند که از کیست. وزارت امور خانواده ترکیه فعلا نمی‌تواند ۱۰۰۰ کودک را به کسی نسبت دهد و حدود ۷۹۰ تن از آنها تحت درمان اند.
بر بنیاد معلومات صندوق حمایت از کودکان ملل متحد «یونیسف» تنها در ترکیه ۴.۶ میلیون از مجموع ۱۳.۵ میلیون فرد متاثر شده کودکان اند. در سوریه این رقم ۲.۵ میلیون نفر است. سازمان ملل متحد گفته است: «کودکان و خانواده ها به کمک های فوری اضافی نیاز دارند.» به گفته این سازمان آنها به «آب صحی، وسایل گرم کننده، حفاظت، دارو و کمک های مالی بیشتر» ضرورت دارند.
به انستاگرام دویچه وله دری بپیوندید
دو زلزله به شدت ۷.۷ و ۷.۶ درجه ریشتر هفته گذشته مناطق مرزی سوریه و ترکیه را لرزاند و خسارات مالی و جانی گسترده یی را به جا گذاشت. شمار قربانیان این رویداد به بیش از ۴۰ هزار افزایش یافته است.
سویلای بِم، مادر سه فرزند می‌گوید: «کودکان از من سوال می کنند، مادر چرا خانه ما فرو ریخت؟ من چه جوابی باید بدهم؟ خودم هم نمی دانم.» در یک فضای باز در شهر قری خان که با ویرانه ها احاطه شده است، او همراه با ۲۰ تن دیگر از بستگان اش از یک داش و دو خیمه که بیشتر از ۱۵ متر مربع مساحت ندارد، استفاده می کند.
مرتبط: «از زلزله نجات یافتیم، اما در اثر بیماری‌ها خواهیم مرد»
در گوشه یی از خیمه خاک‌آلود یک دختر دراز کشیده که تازه عملیات شده است. بر اثر ریختن بتون‌های ساختمان هر دو پای او نیز شکسته است. سویلای می گوید که او برای مراقبت از زخم ها به یک کمپ موقتی می رود که چند صد متر از اینجا فاصله دارد.
او افزود که بعد از زلزله حالا کودکان شب هنگام با گریه و ترس از خواب بیدار می شوند. اقامت در جایی غیر از خیمه تا کنون برای این خانواده غیر قابل تصور است.
سویلای قبلاً سختی‌های زیادی را تجربه کرده است. او تقریبا ده سال پیش از جنگ داخلی سوریه فرار کرد و به ترکیه آمد. اینکه آنها این بار به کجا می روند، هنوز نمی داند. رابعه هشت ساله در کنار مادر و پدرش در خیمه زندگی می کند. او در مورد روزمره گی های جدید می گوید: «صبح به ما سوپ می آورند، چاشت هم سوپ می آورند و شب هم به ما سوپ می دهند... و بعضی وقت ها هم حلوا می دهند.» به جای اینکه او اینجا بنشیند ترجیح می دهد که به مکتب برود. مضمون مورد علاقه او ترکی است.
به یوتیوب دویچه وله دری بپیوندید
یک داکتر صحت روانی به فرستنده «تی آر تی» گفته است کودکانی که از زلزله متاثر شده اند علایم مختلف بیماری را بروز می دهند. بعضی ها بی وقفه گریه می کنند، شماری نمی توانند بخوابند، تعدادی غذا نمی خورند و نمی خواهند تنها باشند. شماری هم توهم پیدا کرده و صداهایی را می شنوند. اگر کودکان در فاجعه والدین شان را از دست داده باشند، کارشناسان فوراً کمک های حرفه یی تر را مشوره می دهند. اینکه همه کودکان آسیب دیده از این کار مستفید شوند، غیر قابل تصور به نظر می رسد.
داکتر به پدر سعادت و محمود گفته است که باید چند روزی را در شفاخانه تحت درمان باشند. پدرشان می خواهد زمانی که آنها از نظر صحی بهتر شدند، به آنها بگوید که مادرشان را دیگر هرگز نمی بینند.
(dpa) pa/af