Ο «σεισμός» στην Αυστρία και τα διδάγματα

Τρία εικοσιτετράωρα μετά τον «σεισμό στην Αυστρία», όπως επιγράφει το σημερινό της πρωτοσέλιδο η Süddeutsche Zeitung, εκείνη η εφημερίδα που μαζί με το Spiegel έβγαλαν στη δημοσιότητα το επίμαχο βίντεο με πρωταγωνιστή τον πριν λίγες ημέρες αντικαγκελάριο Στράχε, ο γερμανικός τύπος προχωρεί σε συμπεράσματα και διδάγματα και εν όψει των ευρωεκλογών. Καταρχήν, η εφημερίδα του Μονάχου αισθάνεται την ανάγκη να δώσει εξηγήσεις, γιατί σε συνεργασία με το γερμανικό περιοδικό έδωσε στη δημοσιότητα τμήματα του βίντεο που γυρίστηκε πριν από περίπου δύο χρόνια τώρα, λίγες ημέρες πριν τις ευρωεκλογές.

Τα ΜΜΕ ως ελεγκτικός μηχανισμός

«Η βασική απάντηση είναι ότι ναι μεν τα ΜΜΕ δεν είναι η τέταρτη εξουσία… αλλά σε μια δημοκρατία λειτουργούν και ως ελεγκτικός μηχανισμός, τουλάχιστον εκείνες οι εφημερίδες, τα περιοδικά, οι ραδιοφωνικοί και τηλεοπτικοί σταθμοί και ιστοσελίδες που είναι πρόθυμοι να ασκήσουν μια τέτοια λειτουργία» επισημαίνει ο σχολιαστής της θυμίζοντας περιπτώσεις που Süddeutsche Zeitung και Spiegel το έχουν κάνει στο παρελθόν σε άλλες περιπτώσεις. Στην απορία ποια σκοπιμότητα εξυπηρετεί η δημοσιοποίηση του επίμαχου βίντεο τώρα και όχι το 2017, όταν τραβήχτηκε, ο σχολιαστής απαντά:

«Οι πολλές θεωρίες περί συνομωσίας επ΄ αυτού οδηγούν στο κενό. Αν ήθελε κάποιος να επηρεάσει τις αυστριακές εκλογές ή την πολιτική, η κατάλληλη εποχή, για να αφήσει κάποιος να διαρρεύσει το βίντεο, θα ήταν τον Σεπτέμβριο του  2017, λίγο πριν τις εκλογές του Οκτωβρίου του 2017, από τις οποίες προέκυψε η κυβερνητική συμμαχία του Ζεμπάστιαν Κουρτς με τους ακροδεξιούς. Αντ΄ αυτού η SZ και το Spiegel έδωσαν το υλικό τώρα. Κι αν δεν είχε ολοκληρωθεί ο απαραίτητος έλεγχος, δεν θα είχε βγει στη δημοσιότητα ούτε τώρα πριν τις ευρωεκλογές. Σε κάθε περίπτωση η πολιτική επιρροή αυτής της ιστορίας είναι περιορισμένη εκτός Αυστρίας. Κανένας οπαδός του Σαλβίνι ή της Εναλλακτικής για την Γερμανία AfD δεν θα ψηφίσει διαφορετικά εξ αιτίας του λεξιλογίου του Στράχε υπό την επήρεια βότκας. Ίσως όμως αποτρέψει πολλούς άλλους που θεωρούν ότι ξεπερνά κάθε όριο ο κανιβαλισμός στην πολιτική και το διαδίκτυο, η υποτίμηση άλλων και η κυριαρχία του ρατσιστικού λόγου. Κι αυτό δεν αφορά μόνο τον γερμανικό τύπο, αλλά όλους».  

Πολλά αναπάντητα ερωτήματα

Η εφημερίδα die Welt κάνει λόγο για το τέλος του αυστριακού πειράματος «εξημέρωσης των εθνολαϊκιστών, που απειλούσαν να γίνουν το ισχυρότερο κόμμα στην Αυστρία, με το να συμπεριληφθούν σε μια μεταρρυθμιστική πολιτική, που μέσα σε 516 ημέρες δρομολόγησε περισσότερα από όσα οι συνασπισμοί της Μέρκελ των τελευταίων 4 χρόνων». Ο αρθρογράφος της όμως εφιστά την προσοχή: «Δεν θα πρέπει να υπερτιμήσουμε το τέλος αυτού του πειράματος σε σχέση με την Ευρώπη. Κάθε χώρα πρέπει να βρίσκει το δικό της δρόμο για να μην υπάρχει χώρος για εθνικισμούς, περιθωριοποιήσεις και ανελευθερία. Κι αυτό δεν συμβαίνει στις περισσότερες χώρες της ΕΕ. Η Ευρώπη βρίσκεται σε κρίσιμη καμπή με ανοιχτή έκβαση».

Η οικονομική επιθεώρηση Handelsblatt υποστηρίζει ότι πολιτικά οι νέες εκλογές τον Σεπτέμβριο μπορεί να είναι χρήσιμες τελικά στον αυστριακό καγκελάριο, μια που πολλοί ψηφοφόροι έχουν σοκαριστεί από τη σκανδαλώδη συμπεριφορά του αρχηγού του κόμματος του Χαϊντάρ και τώρα είτε θα στραφούν στο συντηρητικό λαϊκό κόμμα του Κουρτς, είτε θα επιλέξουν την αποχή. «Οι ευρωεκλογές της ερχόμενης Κυριακής θα είναι μια πρώτη δοκιμή σε μια χώρα που αναζητά την πολιτική της ισορροπία» υπογραμμίζει ο σχολιαστής της. «Αλλά για να ξαναβρεί η Αυστρία την πολιτική της ισορροπία,  θα πρέπει να δώσει απαντήσεις το γρηγορότερο σε πολλές ερωτήσεις. Δόθηκαν παράνομες χορηγίες στο Κόμμα της Ελευθερίας; Διατηρούν οι ακροδεξιοί ίδρυμα κοινής ωφέλειας ως καμουφλάζ για χορηγίες;  Ποιος κρύβεται πίσω από το βίντεο, που τραβήχτηκε μυστικά, με εικονιζόμενη δήθεν ανιψιά ρώσου ολιγάρχη; Γιατί πέρασαν δύο χρόνια από την δημοσιοποίηση τμημάτων του βίντεο»;

Ειρήνη Αναστασοπούλου