Λευκωσία, 2010. Την εποχή που η παγκόσμια οικονομική κρίση άρχισε να γίνεται αισθητή στην Κύπρο, λίγο πριν η ανεργία χτυπήσει πρωτόγνωρα ποσοστά στο νησί, βρήκα δουλειά ως δημοσιογράφος-εκφωνητής ειδήσεων στο ραδιόφωνο 107,6 της εφημερίδας Πολίτης. Μέσα σε ένα περιβάλλον πολύπειρων δημοσιογράφων, σε μια εποχή αφειδώλευτη στην παραγωγή ειδήσεων, έζησα τη μετάβαση από τη σύνταξη για την τυπωμένη εφημερίδα στη σύνταξη για το διαδίκτυο, αφού η δουλειά μου στο ραδιόφωνο συνοδευόταν όχι μόνο από ζωντανές ανταποκρίσεις αλλά και από ρεπορτάζ και έρευνες για την εφημερίδα. Ό,τι δηλαδή και σήμερα καλούμαι να κάνω μέσα από τις συχνότητες και τα μέσα της DW. Οι εποχές αλλάζουν, αλλάζοντας τους τρόπους που εργαζόμαστε. Περισσότερο από μία δεκαετία μετά τα πρώτα μου βήματα στη δημοσιογραφία, αν κάτι παραμένει ίδιο, είναι η προσήλωσή μου στη δημοσιογραφία της ειρήνης, καλύπτοντας θέματα και στις δύο πλευρές των οδοφραγμάτων της Κύπρου και η πεποίθησή μου πως προϋπόθεση κάθε δημοκρατικού πολιτεύματος είναι η ενημέρωση των πολιτών.