Dileme evropske migracione politike

Sve dok stotine miliona ljudi u Africi žive u siromaštvu i dok preko modernih medija stalno dobijaju slike o životu u blagostanju u Evropi, jedan mali broj njih (mada je to zapravo veliki broj) će svim mogućim putevima i uz veliki rizik nastojati da se domogne Evrope. 

EU mora pomoći tim ljudima, ako neće da se udalji od načela humanosti, koji su bitan dio savremene uspješne evropske istorije. EU ne može naprosto samo gledati kako se ljudi dave u pokušaju da Sredozemnim morem dođu u Evropu.

Ne mogu svi biti prihvaćeni

Ako EU treba da održi blagostanje i poredak koji privlači migrante, onda se mora znati da ona nije u stanju da primi sve ljude. To bi prevazišlo mogućnosti i najotvorenije evropske države i najjače ekonomske sile u nastojanjima da integriše te iste ljude.

To znači da u evropskoj izbjegličkoj politici postoje dva cilja koja su nepomirljiva: spasavanje ljudi, koje krijumčari šalju na putovanje nesigurnim čamcima s jedne strane i s druge strane pokušaj da se zaustave migracije ili da ih u najmanju ruku tako preusmjere da to u EU ne dovede do društvenih i političkih previranja. Važno je shvatiti tu dilemu s obzirom na pozive u pomoć iz Italije u koju je tokom ove godine stiglo 80.000 ljudi iz Afrike. Događaji iz 2015. pokazuju kakvu "usisnu snagu" može imati otvaranje granica.

Nema jednostavnih rješenja za izazove koji dolaze s valom migracija sa drugih kontinenata u Evropu. Posebno nema jednog jedinstvenog rješenja. Predstava da bi se migracija mogla nekako zaustaviti je isto tako iluzorna kao i ideja da Evropa otvori svoje granice za useljenike.  Potrebno je naći neki srednji put.

Usaglašene mjere

Za sve to potrebno je mnoštvo mjera, koje se u idealnom slučaju nadopunjuju i nastavljaju jedna na drugu. Suzbijanje uzroka bijega je, i to mora biti jasno, borba protiv vjetrenjača. Stoga je važno da se putem boljeg osiguranja spoljnih granica EU i odbijanjem migranata smanjuju poticaji koji ih navode da krenu na put. Istovremeno oni, kojima je uspjelo da se domognu EU, moraju dobiti ovdje fer-šansu za život. Istovremeno se teret izbjeglica mora podijeliti unutar EU. Puno bi se dobilo kada bi zemlje EU na isti način gledale na problem. Jer, sve su dobrovoljno pristale da budu članice jedne zajednice, koja svojim blagostanjem i sigurnošću privlači tako mnogo ljudi.

 

Gostujući komentar: Reinhard Veser, Frankfurter Allgemeine Zeitung