Sporcular siyasete karışınca...

Cumhurbaşkanı Erdoğan, Londra ziyaretinde Alman milli takımının oyuncuları İlkay Gündoğan (solda) ve Mesut Özil (soldan ikinci) ile bir araya geldi. Dünya Kupası’nın hemen öncesindeki bu buluşma Almanya'da eleştrilere neden oldu. Buluşma 24 Haziran’da Türkiye’de yapılacak seçimler öncesi Erdoğan’ın seçim kampanyasına destek olarak yorumlandı.

Basketbol oyuncusu ve eski NBA yıldızı Dennis Rodman’ın Kuzey Kore seyahatleri ABD’de büyük tepkiye yol açtı. Kuzey Kore lideri Kim Jong Un ile olan dostane ilişkileri ülkesinde iyi karşılanmadı. Rodman’a yöneltilen suçlamalardan biri de kukla muamelesi gördüğü yönündeydi.

Arjantin’deki 1978 FIFA Dünya Kupası’nda eski Almanya milli takım oyuncusu ve daha sonra teknik direktörü olan Berti Vogts siyasi bir fırtınaya neden oldu. Vogts, o dönem cuntanın muhalifleri kitlesel işkenceye maruz bırakıp öldürüldüğü ülke için "Arjantin düzenin olduğu bir ülke ve ben tek bir siyasi tutuklu görmedim" dedi. Bu sözler Vogts’un peşini bırakmadı.

Avusturyalı extrem sporcu Felix Baumgartner, 2012’de yaklaşık 40 kilometre yükseklikten dünyaya atlamasıyla tanınmıştı. Ancak o da 2016 başında bir öfke fırtınasına neden oldu. Facebook’taki bir paylaşımında, Macar Başbakan Viktor Orban’ı dolaylı olarak Nobel Barış Ödülü’ne önerdi. Macar siyasetçi katı mülteci politikasıyla tanınıyor.

1996 Avrupa Şampiyonası elemeleri. İsveç maçında, İsviçreli futbolcular milli marş okunurken "Stop it Chirac" (Chirac durdur artık!) yazan bir pankat açtı. Amaçları Fransa’nın Güney Pasifik’teki nükleer bomba denemelerini protesto etmekti. Sonradan baş ağrıtan spontane eylem, o yıllarda Bayern Münih forması giyen İsviçreli futbolcu Alain Suttler tarafından başlatılmıştı.

Eski İtalyan futbol yıldızı Paolo Di Canio faşist olduğunu kabul ediyor. Lazio'da futbol oynadığı dönemlerde taraftarlarını defalarca sağ kolunu uzatarak selamladı. Buna Almanya’da Hitler selamı deniyor. İtalya’da ise ülkenin eski lideri Benito Mussolini’yi anımsatıyor. Di Canio’nun kolunda bu hayranlığını gösteren bir de dövmesi var.

Hırvat milli futbolcu ve eski Bundesliga oyuncusu Josip Simunic, 2013’te İzlanda ile oynanan Dünya Kupası eleme maçı sonrası çirkin sahneler sergiledi. Simunic, mikrofonu alıp Ustaşa sloganı attı. Ustaşa, 1929’da Hırvatistan’da kurulan, İtalya'daki faşizm ve Almanya'daki Nasyonel Sosyalistlere yakın çizgide olan faşist bir hareketti.

Colin Kaepernick Ağustos 2016’da maç öncesi ABD milli marşını söylenirken ayağa kalkmadı. Aksine San Francisco 49ers’in oyun kurucusu, ırkçılık ve siyahilere karşı polis şiddetini protesto etmek için diz çöktü. Olay ABD’nin o dönemki başkan adayı Trump’ın tweetleriyle daha da alevlenen bir skandala dönüştü. Kulübü yeni sezonda Kaepernick ile sözleşme yenilemedi.

Muhammed Ali, 1967’de Amerikan ordusuyla Vietnam’a karşı savaşma görevini reddetti. Kefaletle cezaevinden çıktı. Ancak boks yasağı 1970’e kadar sürdü. ABD’de çoğunluğun kaybedilen savaşı kınamasından çok önce Ali açık bir şekilde tavrını ortaya koymuştu. Zamanla, Vietnam Savaşı’na karşı bir protesto sembolü oldu. Tabii sivil haklar hareketi için de…

İki ABD’li 200 metre koşucusu Tommie Smith (ortada) ve John Carlos’un (sağda) bu görüntüsü bir sembole dönüştü. Mexico City’deki 1968 Olimpiyat Oyunları’nın ödül töreninde siyah eldiven içindeki yumruklarını havaya kaldırdılar. Bu, siyahi nüfusun siyasal ve ekonomik bağımsızlığı için kampanya yürüten Black Power hareketinin simgesi oldu.

Avustralyalı atlet Cathy Freeman Sydney Olimpiyatları’nda ulusal bir kahraman haline gelmeden 6 yıl önce, muhafazakâr nüfusun bir kısmı ile karşı karşıya geldi. Kendisi de bir Aborjin olan Freeman, 1994’deki İngiliz Milletler Topluluğu Oyunları’ndaki onur turuna Avustralya bayrağının yanı sıra Aborjin bayrağıyla çıktı. Bununla toplumdaki etnik gruplara yönelik ayrımcılığa dikkat çekmek istemişti.

Feyisa Lilesa, Rio’daki Olimpiyat Oyunları’nda bitiş çizgisini ikinci sırada geçtiğinde kollarını başının üzerinde çapraz yapmış ve yumruklarını sıkmıştı. Etiyopyalı atlet, bu hareketi ile Oromo kabilesinin ülkesinde uğradığı adaletsizliğe dikkat çekmek istemişti. Oromo kabilesi en büyük etnik grup olsa da çok az siyasi nüfuza sahip. Protestolar şiddetle bastırıldı.