Bangladeş tersanelerinde ölümle burun buruna

Yük gemileri, tanker veya feribotlar onarılacağı ya da hurdaya ayrılacağı zaman Bengal Körfezi’ndeki limanlara getiriliyor. Başkent Dakka ve diğer yerlerdeki mühendislik şirketleri armatör müşterilere hizmet verme alanında uzmanlaşmış. Dünya Bankası’nın tahminlerine göre, Bangladeş çelik üretiminin yarısını hurdaya çıkan gemilerden elde ediyor.

Armatörler için Bangladeş düşük maliyetli bir ülke. Gündelik işçilerin yevmiyesi iki euro. Çevre ve güvenlik standartlarının yokluğu, gemilerin hurdaya ayrılması ya da onarımı konusunda ülkeyi rakipsiz yapıyor. Burada sağlık güvencesi konusu işverenlere dert çıkartmıyor.

Bugüne kadar, insan hakları örgütleri ister tekstil isterse metal endüstrilerinde olsun, tüm çalışanlar için zorunlu insan hakları standartları uygulamak için hükümete yaptığı itirazlardan sonuç alamadı.

Çalışan temsilcileri zor zamanlar geçiriyor. Bağımsız sendikalara izin verilmekle birlikte ücret zammı için grev çağrısı yapan sendikacılar ‘vatana ihanetten’ tutuklanıyor.

Bangladeş’te yaklaşık 1,5 milyon insan (işçiler ve aileleri) gemilerin hurdaya çıkarılması ya da onarılmasından geçimini sağlıyor.