Turski umesto engleskog u školama?
12. februar 2019.
Savet Severne Rajne Vestfalije za integraciju izneo je zahtev da se u nemačkim osnovnim školama ukine nastava engleskog jezika i umesto toga uvede – turski, poljski ili ruski jezik. I odmah su krenule beskonačne diskusije koje prate svaki „integrativini“ predlog, bez obzira sa koje stane došao.
To što se predsednik Integracionog saveta zove Tajfun Keltek i potiče iz Turske (inače političar nemačke SPD) isto tako nikoga ne bi trebalo da zanima, ali je, naravno, svakome upalo u oči.
Keltek je zagovornik dvostrukog državljanstva za građane Nemačke stranog porekla i već godinama se zalaže za jače prisustvo maternjih jezika đaka stanog porekla u osnovnim školama. On to obrazlaže „povećanjem broja dece iz imigrantskih porodica“.
Nešto već postoji...
Ministarstvo školstva u Severnoj Rajni Vestfaliji je nedavno saopštilo da razmatra mogućnost ukidanja nastave engleskog jezika u prva dva razreda i njegovog uvođenja tek od trećeg razreda, doduše, ne da bi se dalo više prostora nastavi nekog drugog jezika, već da bi se pojačala nastava matematike i – nemačkog jezika.
Predsednik Saveta za integraciju smatra da bi nastava turskog smanjila barijere između dece migranata i dece Nemaca, podsećajući da je svako treće dete u najmnogoljudnijoj nemačkoj pokrajini migrantskog porekla.
U Nemačkoj, inače, postoji tzv. dodatna nastava na maternjem jeziku za decu stranog porekla. Ona se održava van uobičajenog nastavnog vremena. na primer, deca roditelja poreklom iz Srbije, koja pohađaju redovnu školsku nastavu u školama jedne opštine ili okruga, mogu da potraže lokaciju na kojoj se održava nastava srpskog i da i nju pohađaju jednom nedeljno (najčešće u popodnevnim satima) van svog uobičajenog rasporeda časova.
„Glupa i opasna provokacija“
U višim razredima đaci smeju da tu dodatnu nastavu srpskog jezika prijave umesto drugog stranog jezika u svojoj matičnoj školi i ocena iz srpskog im se unosi u regularno svedočanstvo. Isto to važi i za mnoge druge jezike imigranata u Nemačkoj.
Kada je reč o deci turskog porekla u Nemačkoj, ona su daleko najbrojnija grupa koja pohađa tu dodatnu nastavu. Veliki broj turskih nastavnika u dodatnoj nastavi na turskom je poslata iz Ankare, ne zna nemački jezik i postupa kao se deca nalaze na otadžbinskom tlu. To u očima Nemaca vrlo često ne izgleda kao pospešivanje integracije mladih Turaka u nemačko društvo, već, naprotiv, kao potenciranje razvoja paralelnog turskog društva u njihovoj zemlji.
Inicijativa Tajfuna Kelteka ne znači da bi dodatna nastava na turskom bila ukinuta.
Ministarstvo školstva Severne Rajne Vestfalije je odbacilo Keltekov predlog i ukazalo upravo na pomenutu vanrednu nastavu turskog. Nemački mediji i političari su reagovali uglavnom oštro. Ekspert za obrazovanje i digitalizaciju Diter Duftner je za tabloid Bild rekao da je incijativa Saveta za integraciju „glupa i opasna provokacija“.