Grindjet e vogla gjermane për një çështje shumë të madhe

Dikur në kohërat e qeverive stabile në Gjermani, ka pasur një rregull: Të gjithë duhet t'u përmbahen vendimeve të përbashkëta. Kjo ka nënkuptuar që çështjet të sqarohen fillimisht brenda koalicionit, e më pas të dilet në opinion. Një rregull tjetër thotë: Në botën e jashtme asnjë anëtar i qeverisë nuk e kritikon ndonjë anëtar tjetër të qeverisë. Këto janë edhe shkaqet, pse Gjermania është trajtuar një kohë të gjatë si vend shumë stabil politik.

Në koalicionin e tanishëm, të ashtuquajturin "koalicioni i madh", këto gjëra nuk vlejnë më. Para një jave ministrja e Mbrojtjes ka propozuar krijimin e një zone të sigurisë në veri të Sirisë, të kontrolluar nga forcat ndërkombëtare. Por edhe njëherë: Një zonë e këtillë duhet të mbrohet prej 30.000 ushtarëve me një mandat të madh. E kur gjermanët propozojnë diçka të tillë, ateherë kjo nënkupton që edhe vet duhet të dërgojë ushtarë. Këtu po flasim pra për një temë vërtet shumë të rëndësishme, një çështje që ka të bëjë me jetën dhe vdekjen!

Propozimi i përgatitur keq

Por Annegret-Kramp-Karrenbauer nuk është vetëm ministre e Mbrojtjes. Ajo është edhe kryetare e partisë kristiandemokrate të Gjermanisë, CDU. Ajo e ka harmonizuar këtë propozim me kancelaren Angela Merkel, ndërsa ministrin e Jashtëm Heiko Maas e ka informuar vetëm me SMS. Pa dhënë detaje. Më pas del e vetme në opinion me këtë propozim. Propozimi mbase mund edhe të ketë mbështetje, por ministrja nuk ka pasur pothuajse aspak kohë për të përgatitur opinionin për këtë ide. As partnerët në botën e jashtme nuk i ka informuar më parë.

Ndërsa ministri i Jashtëm i ofenduar kumton papritur se do të udhëtojë spontanisht për vizitë në Turqi. Tema e njëjtë - gjendja në rajonet e veriut të Sirisë. Pas ndërhyrjes së forcave turke jeta e banorëve të atjeshëm është vështirësuar. Por kjo dramë duket se nuk qenka kaq e madhe sa të mos përdoret për grindje të vogla në koalicion. Për debatet me karakter më shumë teorik nuk ka kohë, tha Maas, duke kundërshtuar kolegen e kabinetit qeveritar - para kamerave në Turqi.

Pushtetmbajtësi autokratik Erdogan mund të arrijë vetëm në një konstatim: Nga kjo qeveri gjermane vërtet nuk duhet të ketë frikë. Përshtypja fatale që imponohet është se Maas ka shkuar në Turqi për t'ia hedhur shefes së CDU. Ndërsa Angela Merkel rri në zyrën e kancelarisë dhe bën sikur kjo çështje s'ka të bëjë fare me te. Propozimin e Kramp-Karrenbauer e quan të mirë - por këtë e tha me mjaft vonesë. Kaq.

Duket se ka humbur dëshira për bashkëqeverisje

Shumicën e mandateve të qeverisjes së saj, ndërkohë 14-vjeçare, Angela Merkel e ka kaluar në kabinetin e përbashkët me partinë socialdemokrate, SPD. Shumica ka qenë konstante, ndonëse SPD kohët e fundit ka shënuar rënie të madhe. Ka pasur pra mjaft kohë për ripërcaktimin e rolit të Gjermanisë, në çështjet ndërkombëtare. Për të vepruar së bashku në kryerjen e reformave. Por kjo nuk është bërë. Për momentin duket se secili po bën çfarë po do. Duket se koalicioni e ka humbur dëshirën për bashkëqeverisje.

Në çështjen e Sirisë vendosin fuqi të tjera, Gjermania nuk është këtu ndonjë lojtar i madh. Rusia, Turqia, pushtetmbajtësi në Siri Assad - janë vendimtare. Si shumë herë të tjera, Gjermania është një moderatore, një avokate e zgjedhjeve paqësore. Ky vetvetiu nuk është ndonjë rol i keq. Por kjo qeveri ka arritur të ngushtojë edhe këtë hapësirë.