Psy na starość także cierpią na demencję
30 sierpnia 2022
Na starość psy nie tylko podupadają fizycznie, ale zmniejsza się także ich sprawność umysłowa. Od pewnego etapu życia rośnie ryzyko wystąpienia demencji - informują amerykańscy naukowcy w czasopiśmie fachowym „Scientific Reports”. Eksperci mówią o syndromie zaburzeń poznawczych u psów CCD.
Jak wynika z badania, ryzyko zachorowania jest około sześć i pół raza wyższe u mniej aktywnych zwierząt. Potrzebne są jednak dalsze analizy, aby dokładniej wyjaśnić przyczynę.
Podobnie jak u ludzi również u zwierząt domowych, takich jak psy i koty z wiekiem obniżają się funkcje poznawcze. CCD jest podobne w obrazie klinicznym i przebiegu do choroby Alzheimera. Psy dotknięte chorobą mają zaniki pamięci, utratę orientacji przestrzennej, zmienione zachowanie, zaburzenia snu. Ponieważ większe psy mają średnio niższą długość życia niż małe rasy, dlatego starzeją się szybciejj i wcześniej pojawiają się u nich objawy CCD.
Kilkanaście tysięcy psów
Jak wyliczyli naukowcy z University of Washington w Seattle, u psów które mają ponad dziesięć lat, ryzyko wystąpienia CCD wzrasta o ponad 50 procent z każdym kolejnym rokiem życia.
Naukowcy wykorzystali dane ponad 15 tysięcy psów z amerykańskiego badania „Dog Aging Project” na temat starzenia się zwierząt. Właściciele wypełniali ankietę dotyczącą zdrowia i aktywności fizycznej swoich pupili, a także test na CCD, w którym pytano m.in. o to, czy pies nadal rozpoznaje osoby. Długość życia psów podzielono na kwartały.
Prawie jedna piąta zgłoszonych do badania psów znajdowała się w ostatnim kwartale życia. W sumie 1,4 procent zwierząt zostało sklasyfikowanych jako cierpiące na CCD. Choroba dotyczyła około jednej czwartej czworonogów w wieku około 17 lat, a około połowy w wieku około 19 lat. Badacze zastrzegają jednak, że klasyfikacja odbywała się wyłącznie w oparciu o kwestionariusze, a nie na podstawie badań weterynaryjnych. Dlatego mogły wystąpić czynniki zakłócające ocenę.
Ważna aktywność
Jak wynika z obecnej analizy, mniej aktywne psy były dotknięte CCD znacznie częściej niż psy aktywne. Badacze zaznaczają jednak, że nie wiadomo jeszcze, co jest przyczyną, a co skutkiem. Spadek poznawczy może również prowadzić do mniejszej aktywności, czyli może być przyczyną, a nie skutkiem.
Jednak liczne badania obserwacyjne u ludzi konsekwentnie wykazały, że więcej ćwiczeń fizycznych wiąże się z mniejszą liczbą przypadków choroby Alzheimera. Ćwiczenia prowadzą do zmniejszenia substancji zapalnych w mózgu, które przyczyniają się do śmierci komórek nerwowych, a także do zwiększenia plastyczności neuronów. Takie mechanizmy mogą również odpowiadać za mniejsze prawdopodobieństwo wystąpienia CCD u bardziej aktywnych psów.
Naukowcy przyjrzeli się również wpływowi takich czynników jak rasa, płeć i niektóre choroby i stwierdzili, że psy z chorobami oczu, uszu lub neurologicznymi były bardziej narażone na CCD. Dane mogą pomóc lekarzom weterynarii zdecydować, kiedy pies powinien być testowany na CCD, jeśli wykazuje pewne objawy.
(DPA/jar)