Najpiękniejsze zamki i pałace w Niemczech

Neuschwanstein jest najbardziej znanym z pałaców Niemczech i największym magnesem turystycznym Bawarii; rocznie zwiedza go prawie 1,5 mln turystów. Król Bawarii Ludwik II kazał wznieść go w II połowie XIX w. w okolicach Füssen jako jeden ze swych ostatnich projektów. Zamek miał być spełnieniem jego marzeń o średniowiecznym zamku rycerskim na wzór Wartburga koło Eisenach.

Wzniesiony w XV w. Albrechtsburg w Miśni w Saksonii uznawany jest za najstarszy pałac w Niemczech. Z woli Augusta II Mocnego w 1710 powstała tu pierwsza w Europie manufaktura porcelany. Pałac leżący nad Łabą, ok. 25 km od Drezna mieści dziś muzeum.

Pałac jest symbolem tego uniwersyteckiego miasta, leżącego nad Neckarem. Za dawnych czasów pałac w Heidelbergu był wyspaniałą rezydencją władców Palatynatu. W roku 1693 został zniszczony przez wojska króla Francji Ludwika XIV. Dziś pałac to jedna z najsłynniejszych w Niemczech ruin, którą rocznie zwiedza ok. miliona turystów.

Pałac na wodzie leży w Glücksburgu w Szlezwiku-Holsztynie i należy do najważniejszych renesansowych budowli w Północnych Niemczech. W XVI w. został wzniesiony na miejscu klasztoru cystersów, w XIX w. był letnią rezydencją króla Danii.

Ten zespół pałacowy powstał, dla rozproszenia zmartwień i trosk (po francusku: sans souci = bez trosk). Tu na dworze pruskiego króla Fryderyka II Wielkiego spotykali się filozofowie, artyści i intelektualna elita. Pałac wzniesiono w latach 1745-1747 według szkiców samego króla. Od południowej strony rozciągają się tam nawet winnice. Od 1990 r. pałac i park są na liście UNESCO.

Barokowy pałac - rezydencja biskupia - zbudowany został w latach 1720-1744. Od roku 1981 figuruje na liście światowego dziedzictwa UNESCO. Jego największą atrakcją jest największe na świecie malowidło - plafon na olbrzymiej klatce schodowej, autorstwa włoskiego mistrza Giovanniego Tiepolo.

Pałac Augustusburg w Brühl koło Kolonii jest przykładem najznakomitszych rokokowych rezydencji XVIII w. Od 1949 pałac służył rządowi RFN jako rezydencja dla oficjalnych gości. Od 1984 r. figuruje na liście UNESCO.

Neorenesansowy Zamek Książęcy (Książąt Obodrzycko-Meklemburskich) został wybudowany w latach 1843-1857 jako nowa siedziba Książąt Meklemburgii przez znanych architektów, m. in. G. Sempera. Budową kierował znany włoski architekt J.B. Parr. Wokół zamku rozciąga się barokowy park (poł. XVIII w.) z rzeźbami Balthasara Permosera.

W roku 1857 królowa Maria Hanowerska skończyła 39 lat. Na urodziny król Jerzy V podarował jej wzgórze Schulenburger Berg i pałac, jaki miał na nim powstać. Po 10 latach pałac Marienburg był gotowy; do dziś znajduje się on w prywatnym posiadaniu dynastii Welfów. Jest rezydencją księcia Ernesta Augusta V, męża księżniczki Karoliny z Monako.

Pałac Moyland leży koło Kleve w Nadrenii Północnej-Westfalii. Swą neogotycką formę otrzymał w XIX w. W XVII w. pierwotnie gotycką budowlę przekształcono w barokowy pałac. Dziś mieści on znakomite zbiory sztuki współczesnej, w tym wiele dzieł Josepha Beuysa.