„Овде не остана ништо германско“
6 септември 2016
Сабине Галушка ги познава сите тука. 57-годишната, на главната улица во центарот на Бад Годесберг, има цвеќарница. Разговорите со нејзините муштерии често ги надминува границите на бизнисот. Актуелната дебата околу забраната на бурката во Германија? Таа воздивнува: „Не ми се допаѓа тоа што сите тука шетаат покриени. Ние не излегуваме покриение на улица“. Галушка е загрижена: „Би сакала да знам што се крие зад превезот“.
Не се сите жени во Бад Годесберг покриени. Доколку прошетате низ центарот, жешкиот ден нуди многу контрасти. Од една страна млади девојки во „жешки панталони“ и маички, од друга страна, жени со превези. Забележливи се и неколку жени со никаб, кој го прекрива целото тело и остава само мал отворен простор околу очите. Жени со бурка- која комплетно покрива сѐ, не забележавме.
Не знам со кого се поздравувам
Една минувачка натоварена со торби не е шокирана. „Знаете не можам ништо лошо да кажам за арапските жени. Повеќето се фини кон мене, некои и ме поздравуваат. Но жалам што не можам да видам кој е зад превезот“. Жената се воздржува. Внимава да не и се испушти нешто што не треба. „Сето ова покривање, тоа очигледно е дел од нивната култура, сигурно не го прават тоа за да не налутат нас“. Не сака да ни се претстави, ниту да се фотографира. „Кога некој ќе дојде во друга земја треба да се прилагоди на традицијата во таа земја, или нека оди на друго место“, ни вели на крајот.
Многу случајни минувачи во Бад Годесберг не сакаат јавно да зборуваат за теми како „забрана на бурката“ или „бегалците“. Повеќето стравуваат дека ќе бидат сместени меѓу десничарите.
Обидот, да поразговараме и со арапските дуќанџии не успеа. Повеќето велат „не сакаме проблеми“. Како невозможен се покажа и обидот да поразговараме со некоја од покриените жени или со нејзиниот придружник. Повеќето ја ставаат раката пред очите штом ќе го видат микрофонот.
Предрасуди насекаде
Назад во цвеќарата на фрау Галушка наоѓаме уште еден муштерија кој сака да зборува. Симоне Лаван, 50-годишна го шета својот пес. Не сака да се фотографира, но вели дека ја смета забраната на бурката за излишна, тоа е само гребење по површината. Вистинските проблеми се на друго место: „Од арапските мажи секојдневно доживувам предрасуди против жените. Кога и да поминете покрај некое арапско кафуле кон жените гледаат со предрасуди“. Лаван не се плаши од тоа, но „тоа ме прави тажна, во сопствената земја да ве третираат така“.
Далеку повеќе од политичките дебати впечатокот го гради промената која се забележува на улиците. Неодамна затвори последната традиционална германска гостилница во населбата. „Насекаде имате само шиша-барови, а во воздухот се чувствува засладениот мирис“. Лаван сега звучи и по малку очајно. „Тука веќе нема многу германско, или италијанско. Насекаде имате натписи на арапски“.
„Насекаде“, „сѐ“. Како и кај покривањето, генерализациите сѐ сеприсутни. Но, враќајќи се назад фрламе поглед и на локалната филијала на голем синџир супермаркети. И забележуваме: понудата, покрај на германски и англиски, е запишана и на арапски.