1. Прескокни до содржината
  2. Прескокни до главната навигација
  3. Кон други страници на DW

Буркините и слободата на државата

Рајнхард Милер (ФАЦ) / превод: ЕМФ26 август 2016

Забраната за носење буркини во Франција поларизира. Покривањето на телото на плажите и како да се постапува во тие случаи е тема и во Германија. Ништо не смее да се генерализира, коментира Рајнхард Милер.

https://p.dw.com/p/1Jq2D
Фотографија: picture-alliance/abaca

Да се покаже лицето! Во Уставот нема ваква одредба. Но, јасно е и дека религиозно мотивирано целосно покривање на телото во училиштата на пример нема што да бара. Наставникот мора да се однесува согласно правилото за неутрален светоглед, а учениците мора да може да се идентификуваат и да се обезбеди отворена комуникација. Впрочем, на демонстрациите одамна е забрането мумифицирање. Кога станува збор за јавната безбедност, лицето мора да се покаже, тоа мора да го стори и строго религиозна жена која доброволно носи бурка.

Во останатите случаи, слободарската држава има извесни проблеми со проценката на формите на изразување и дејствување врз основа на сопствениот светоглед. Освен тоа, мора да се смета со тоа дека секоја ригорозна мерка која е насочена кон определена религија, како исламот, може да има дејство врз голем број муслимани кои воопшто немаат врска со некаков фундаментализам, кој доаѓа до израз со целосно покривање на телото. Оној кој досега не бил особено религиозен или политички определен, би можел поради државната политика на забранување да стане солидарен со досега нему туѓите браќа по вера. Тоа отвора дилеми во интеграционо-политичка смисла.

Kommentatorenbild DUMMY Dr. Reinhard Müller App
Рајнхард Милер (ФАЦ)

Една слободарска држава не го определува начинот на облекување. Се разбира и тука има граници (граници на срамот). Но, во основа секој човек е слободен да одбере како ќе се облекува. На плажа, пред сѐ во Германија, често е дозволено дури и капење „како од мајка роден“. Ако на тоа се погледне од естетски аспект, поголемо покривање на телото би било дури и пожелно во голем број случаи. Затоа, тешко се поднесува кога француските полицајци на плажа принудуваат жени кои носат буркини да се откријат. Тоа е јавно понижување. Кој во секој буркини гледа „милитантна политичка провокација“, како Никола Саркози, би може да се обиде и да издржи ваква провокација. Точно е дека буркините изразуваат став. Но, дали генерална забрана на целосното покривање на телото може биде замена за соочувањето со овој многуслоен проблем? Од вакво соочување не може да избега никој.