گفت‌وگو با هما حسینی، پرچم‌دار ایران در بازی‌های المپیک پکن

هما حسینی با وجود سابقه کوتاه مدت خود در قایقرانی، با کسب موفقیت در مسابقات مقدماتی جواز حضور در بازی‌های المپیک پکن را بدست آورد.

وی چندی پیش در مسابقات جهانی قایقرانی زیر ۲۳ ساله‌ها در آلمان حضور یافت و توانست تا مرحله نیمه نهایی نیز صعود کند.

لازم به ذکر است که این گفت‌وگو ساعاتی پیش از منع ورزشکاران المپیکی ایران از مصاحبه با رسانه‌های بین المللی انجام شد.

دویچه‌وله: لطفا از راهیابی‌تان به بازی‌های المپیک پکن تعریف کنید. به عنوان یک زن جوان ایرانی چه احساسی دارید که در بازی‌های المپیک دارید شرکت می‌کنید؟

هما حسینی: (...) نیاز است که یکمقدار توضیح بدهم، به خاطر این که توی ایران دوسال است که اصلا استارتش زده شده. از همان ابتدایی هم که ما عضو تیم ملی قایقرانی شدیم، به صورت استعدادیابی وارد تیم شدیم. یعنی چیزی از قایق‌رانی نمی‌دانستیم. توسط یک مربی خارجی که از طرف فدراسیون قایقرانی برای ما آورده شده بود تستی گرفته شد از حدود ۴۰۰­ ۳۰۰تا دختر که هفت نفر را انتخاب کردند. خوشبختانه من جزو آن هفت نفر بودم. از همان ابتدا زیر نظر مربی خارجی خوب کار کردیم و حدود یک سال و چندماه می‌شود که ما با یکی از بهترین مربی‌های جهان، یعنی آقای نیکولا جیرگا، داریم کار می‌کنیم. (...) تیم ما تقریبا کم تجربه است، حتا از لحاظ سنی هم سن بچه‌های ما که توی المپیک حضور خواهیم داشت، فکر می‌کنم نسبت به بقیه‌ی قایقرانان خیلی پایین‌تر باشد. امیدواریم بتوانیم یک نتیجه‌ی قانع‌کننده را برای خودمان داشته باشیم و هم بتوانیم نتیجه‌ی زحمات خودمان را بگیریم. به نظر من نتیجه به این معنی‌ست که من از کاری که انجام دادم، راضی باشم، که بدانم تمام سعی‌ام را انجام داده‌ام و نتیجه‌ای که به دست آورده‌ام، نتیجه‌ی تمام تلاش من بوده. آنموقع است که فکر می‌کنم نتیجه را گرفته‌ام.

لطفا از خودتان تعریف کنید. چند سالتان است، از کی داخل دنیای ورزش شده‌اید و پی‌گیری ورزش قایقرانی برای زنان در ایران چطور است؟

هما حسینی: قبل از قایقرانی من بسکتبال کار می‌کردم، در استان کرمانشاه. بعدا مطلع شدم، توسط هیات قایقرانی کرمانشاه که قرار است یک تستی به عنوان تست آمادگی جسمانی با توجه به یک سری از ملاکهایی که داشتند (بگیرند). یکی ازملاکهایی که وجود دارد، قامت بلند است که خیلی تاثیرگذار است. من ۱۹ سالم است و قدم ۱۸۲ و وزنم هم ۷۲ کیلوست. چون قایقرانی نیاز به اهرمهای بلند دارد، قد ما را از چند جهت اندازه‌گیری کردند؛ طول دست و قد نشسته و تمام قدم. هرقدر که اهرمها، دستها و پاها بلندتر باشد، در واقع توی قایق‌رانی آبگیری بیشتر است و فکر می‌کنم یک امتیاز محسوب ‌می‌شود. چون الان ما اگر قایقران‌های مطرح جهانی را ببینیم، معمولا قدهایشان خیلی بلند است. خب سعی کردند با توجه به این معیارها اشخاصی را انتخاب کنند که آمادگی جسمانی بالایی داشته باشند.

من هم آمدم تهران، این تست را دادم و انتخاب شدم و فکر می‌کنم نتیجه‌ای که ما تا حالا به دست آورده‌ایم خیلی بیشتر از آنی بود که انتظارش می‌رفت. (...) این که ما الان یکی از مربی‌های برتر جهان را داریم و ایشان دارند توی ایران با ما کار می‌کنند، فدراسیون خیلی تلاش کرد، جناب آقای «دنیا مالی» رییس فدراسیون قایقرانی ایران، که ایشان را جذب کنند. به هرحال هم از لحاظ هزینه خیلی جذب کردن ایشان سخت بود، هم از لحاظ شرایطی که بود. بهترین امکانات را برای ما فراهم کردند. (...) مثلا ما قبل ازمسابقات چین برای سهمیه‌ی المپیک، ۱۶ روز در اسپانیا کمپ آمادگی داشتیم که فکر می‌کنم کلا کار کردن در کنار قایقرانان بزرگ ودیدن آنها، طرز پاروزدنش از نزدیک خیلی تاثیرگذار است. هدفم از گفتن اینها این است که نتایجی که به دست آوردیم واقعا جوابی بود به تلاش همه.

پرسشی که دراینجا اجتناب‌ناپذیر است، درمورد حجاب بانوان هست در ورزش در ایران!

ما با توجه به همین شرایطی که شما فرمودید کار می‌کنیم و فکر می‌کنم چون از همان اولش ما با همین شرایط این کار را شروع کردیم، درواقع می‌شود گفتم یک جوری عادت کرده‌ایم به این کار. و برای خود من شاید داشتن حجاب یکی از عوامل تحریک‌کننده برای این بود که من بیشتر کار کنم و این را به همه‌ی قایقرانها، تمام آسیایی‌ها و تمام جهانی‌ها ثابت کنم که ما نسبتا شرایطمان خاص است، که چنین مسایلی نمی‌تواند مانع کارکردن ما باشد و ما می‌توانیم حتا قوی‌تر از آنها هم ظاهر بشویم.

مسئولین و ورزشکاران بین‌المللی چه واکنشی از خودشان نشان می‌دهند، وقتی که یک ورزشکار باحجاب را در قایقرانی می‌بینند. درهمین مسابقات جهانی آلمان چه برخوردهایی با شما صورت گرفت؟

یک خرده نگاهها خاص‌تر بود، مثلا ما بیشتر زیرنظرشان بودیم. جالب بود برایشان، ولی در واقع من فکر آنها را نمی‌توانستم بخوانم. ولی خب از این که نگاهشان یک مقدار خاص بود، ما متوجه بودیم. ولی همین که ما آمدیم آنجا وحضور پیدا کردیم، در واقع اعلام کردیم که مسلمانها هم هستند و حتا دخترهایشان می‌توانند در رقابت‌های جهانی شرکت کنند و انشااله بتوانیم در رقابت‌های بعدی خیلی بهتر ظاهر بشویم که قدرتمان را هم به آنها ثابت کنیم.

ورزش بانوان در کشور ایران در طول چند سال اخیر رشد کرده. به عنوان مثال تیم ملی بسکتبال بانوان ایران در رقابت‌های آسیا در سوریه حضور یافته، فوتبالیست‌های بانوان ایرانی در ویتنام در جام ملت‌های آسیا به میدان رفتند. شما نقش ورزش را برای زنان در داخل ایران چگونه ارزیابی می‌کنید؟

فکر می‌کنم که خانم‌های ایرانی خیلی توانایی بالایی دارند و با توجه به امکاناتی که فراهم شده و فکر می‌کنم با توجه به نتایجی که امسال به دست آورده‌اند، چون سه تا از بانوان ایرانی توانستند برای اولین بار سهمیه المپیک را کسب کنند، این شرایط هم بهتر می‌شود و جای رشد برای آنها بیشتر می‌شود که انشااله بتوانیم بیشتر مطرح کنیم و حداقل خود ما عاملی باشیم برای جذب بیشتر بانوان ایرانی به سمت ورزش و به آنها نشان بدهیم که فضا برای رشد هست، حتا تا المپیک، حتا تا بزرگترین رویداد ورزشی. شاید خیلی کمتر فکر می‌کردند که یک خانم مسلمان مثلا بتواند در این رشته‌ای که معمولا یک مقداری خاص است، از همان لحاظی که شما فرمودید، شاید از لحاظ حجاب ... مثلا یک رشته‌هایی هست که شاید تاثیرگذار نباشد، مثل تیراندازی که حالا چه با حجاب باشند چه بی‌حجاب زیاد فرقی نمی‌کند. ولی ما با توجه به کاری که انجام شد، سهمیه‌ای که به دست آمد، در واقع به همه اعلام کردیم که می‌توانند و جای رشد هست.

در کنار شما دو بانوی دیگر ایرانی نیز در بازی‌های المپیک پکن به میدان خواهند رفت. این دو نفر چه کسانی هستند؟

یکی‌شان خانم نجمه (آبتین) هستند، دانشجوی تیروکمان و یکی هم خانم سارا خوش جمال فکری در رشته‌ی تکواندو.