گزارش وضع امنيت داخلى آلمان
۱۳۸۴ اردیبهشت ۲۸, چهارشنبهروزنامه »دى ولت« (Die Welt) چاپ برلين در اينباره چنين اظهار نظركرده است:
وزير كشور آلمان اتو شيلى نميتواند مانع آن شود كه او را عامل وخيم جلوه دادن اوضاع بگويند زيرا اين نظر وى كه اسلام گرائى افراطى بزرگترين خطر براى اجتماع آلمان بشمار ميرود حاوى پيامى واقع بينانه با اين مضمون است كه: آنچه ما را تهديد ميكند تروريسم فى نفسه نيست ، بلكه تند روى و افراطى است كه ترور بر پايه آن رشد و نمو ميكند. هر چند عمليات پليس هنگام ديدارهاى رسمى شخصيت هاى خارجى يا جستجوى مخفيگاههاى گروههاى افراطى جالب توجه عمومى است، ولى مبارزه قهرآميز با دولت و جامعه آلمان در صحنه عقيدتى صورت ميگيرد، نه در كوچه و خيابان.
روزنامه »كلنر اشتات آنتسايگر« (Kölner Stadt-Anzeiger) چاپ كلن در همين مقوله چنين آورده است: در ماه مه سال ۱۹۴۵ هيچكس نميتوانست حتى فكرش را بكند كه شصت سال پس از جنگ آلمان جديد و از نظر اقتصادى قدرتمند كه دوباره وحدت خود را بازيافته مجبور باشد كه مواظب اشرار راست گرا و نيز بقولى مواظب »اسلاميون« باشد. گروه اول، يعنى راست گرايان حاصل پند ناپزيرى غير قابل تفاهم هستند كه در دوران تحولات عميق اقتصادى و اجتماعى زمينه مناسب مييابند. گروه دوم نشان ميدهد كه در عصر جهانى شدن امور نه تنها ملت ها و كالاها و خدمات در رقابت با يكديگر قرار ميگيرند، بلكه اين رقابت در مورد نظام ارزشها هم كه بسيار مختلف هستند وجود دارد. اسلام گرائى نميتواند نظم موجود فعلى را از ميان بردارد، ولى ميتواند به آن زخم و لطمه عميق بزند.