گام‌های محتاطانه‌ی ائتلاف بین‌المللی برای نزدیک‌شد‌ن به طالبان

خبرگزاری رویترز در گزارشی نوشته است، ژنرال استانلی مک‌کریستال، فرمانده نیروهای ناتو در افغانستان نسبت به دستیابی به مصالحه با اسلام‌گرایان افراطی در افغانستان امیدوار است. دیوید پترائوس، فرمانده نیروهای آمریکایی در منطقه نیز از آشتی میان طرف‌های درگیر در افغانستان به عنوان «یک جایگزین دیگر» نام می‌برد.

هم‌چنین حامد کرزای، رئیس جمهور افغانستان روز دوشنبه (۲۴ ژانویه) پس از دیدار با همتاهای ترک و پاکستان خود در استانبول اعلام کرد، متحدان افغانستان، از جمله ایالات متحده آمریکا و اتحادیه اروپا، از طرح «آشتی با طالبان» حمایت می‌کنند.

این‌ها تنها نشانه‌های پیدایی ایده‌های تازه در میان غربی‌ها در مورد طالبان نیست. گیدو وستروله، وزیر خارجه‌ی آلمان با تاکید می‌گوید، زمان آن رسیده که امکان حضور مجدد حامیان طالبان را در جامعه فراهم آوریم. به گفته‌ی وزیر خارجه آلمان، اتحادیه اروپا در کنفرانس لندن یک‌صدا از سیاست جذب نیروهای حامی طالبان حمایت خواهد کرد.

وستروله که در نشست وزیران خارجه اتحادیه اروپا در بروکسل سخن می‌گفت، اظهار داشت: ما می‌خواهیم جایگزینی شخصی و شغلی در برابر آنهایی قرار دهیم که مایل‌اند از خشونت دست بردارند. به نظر وزیر خارجه‌ی آلمان، این سیاست حتی زمانی هم که تشخیص میان هواداران ساده و اعضای متعصب طالبان دشوار باشد، درست است. آشنایان به مسائل افغانستان در این نظر متفق‌اند که ارتباط بسیاری از حامیان طالبان با این گروه، دلایل و انگیزه‌های اقتصادی دارد.

تصور حضور طالبان در دولت

ژنرال مک‌کریستال فرمانده نیروهای ناتو در افغانستان روز دوشنبه به روزنامه‌ی «فاینانشال تایمز» گفت، با افزایش نیروهای نظامی در افغانستان، هدف آن است که نیروهای طالبان را تا آنجا تضعیف کند که برای نشستن پای میز مذاکره از خود آمادگی نشان دهند.

ژنرال مک‌کریستال تاکید دارد که این وظیفه‌ی او نیست که دستش را برای آشتی دراز کند. اما این وظیفه‌ی اوست که شرایطی را فراهم آورد تا سیاستمداران بتوانند گزینه‌های لازم برای اقدام‌های خود داشته باشند.

فرمانده نیروهای ناتو در افغانستان در پاسخ به این پرسش که آیا حضور نماینده‌ای از طالبان در دولت آینده افغانستان می‌تواند برای او قابل تصور باشد، گفت: اگر آینده و نه گذشته افغانستان در کانون توجه باشد، همه‌ی افغان‌ها می‌توانند و باید نقش بازی کنند.

ایالات متحده‌ی آمریکا به زودی ۳۰ هزار سرباز جدید به افغانستان می‌فرستد. دیگر کشورهای غربی حاضر در افغانستان نیز واحدهای نظامی خود در این کشور را تقویت خواهند کرد. هدف تقویت نیرهای نظامی در افغانستان آن است که کاستی‌ها و شکست‌های نظامی نیروهای بین‌المللی در ماه‌های گذشته جبران گردد.

تقویت فعالیت‌های عمرانی

اوایل سال ۲۰۰۹ باراک اوباما مذاکره با رهبران طالبان را رد کرد. او گفت، باید هسته‌ی سرسخت و سازش‌ناپذیر طالبان را شکست داد. هشت سال پس از تهاجم نظامی به افغانستان، بدبینی در باره‌ی امکان پیروزی نظامی در این کشور افزایش می‌یابد.

در کنفرانس لندن که حدود ۶۰ کشور در آن شرکت می‌کنند، در کنار افزایش نیروهای نظامی، درباره‌ی راه‌های تقویت فعالیت‌های عمرانی نیز گفت‌وگو می‌شود. دیوید میلی‌بند، وزیر خارجه‌ی بریتانیا می‌گوید، پیروزی تنها با سربازان زیاد بدست نمی‌آید. به گفته‌ی میلی‌بند، کنفرانس لندن موقعیتی برای جامعه‌ی جهانی است که به تلاش‌های عمرانی و غیرنظامی خود در کنار فعالیت‌های نظامی تحرک بخشد.

آنگلا مرکل، صدراعظم آلمان نیز معتقد است، فعالیت‌های بازسازی افغانستان، حمایت از مردم، آموزش پلیس افغانستان و فعالیت‌های ضروری نظامی باید مجموعه‌ای مرتبط با هم دیده شوند.

دولت آلمان نیز با تقاضای افزایش شمار نیروهایش در افغاانستان روبروست. براساس گزارشی که در روزنامه‌ی آلمانی «راینیشه پست» منتشر شده، دولت آلمان در نظر دارد ۵۰۰ سرباز دیگر به شمار نیروهایش در افغانستان اضافه کند. هفته‌نامه‌ی «اشپیگل» نوشته، حتی از ۱۰۰۰ تا ۱۵۰۰ نفر نیز بحث شده است.

مسعود خلیلی، سفیر افغانستان در ترکیه می‌گوید، پیش از آغاز کنفرانس لندن تلاش‌های گسترده‌ای در جریان است که می‌تواند راه‌های دستیابی به صلح در افغانستان را هموار کند. به نظر او «همه در منطقه تشنه‌ی صلح هستند.» بنظر می‌رسد که کنفرانس بین‌المللی لندن که روز پنجشنبه ۲۸ ژانویه برگزار می‌شود، بیش از هر گردهمایی دیگری در باره‌ی افغانستان، امکانات نزدیک‌شدن به طالبان را مورد بررسی قرار خواهد داد.

MM/FW