«کشتیگیران ایران از ممنوعیت مسابقه با اسرائیل ناراحتاند»
۱۳۸۹ شهریور ۱۷, چهارشنبهپس از کسب دو مدال طلای قهرمانی جهان توسط سوریان و علی اکبری، سومین بخت طلای کشتی فرنگی ایران، طالب نعمت پور، به علت برخورد با حریف اسرائیلی از دست رفت. امیر لواسانی در مصاحبه با دویچهوله از نارضایتیهای ناشی از درگیرکردن ورزشکاران در اختلافات سیاسی میگوید.
دویچهوله: آقای لواسانی، شما به عنوان مشاور فدراسیون کشتی کشور دانمارک، در مسابقات قهرمانی کشتی فرنگی جهان، در شهر مسکو بهسر میبرید و مسابقات را از نزدیک دنبال میکنید. لطفاً از جو و کم و کیف مسابقات در روزهای نخست برایمان تعریف کنید.
امیر لواسانی: کشتی در کشور روسیه، یکی از ورزشهای خیلی بزرگ محسوب میشود و روسها هم سعی میکنند برگزار کنندهی خوبی باشند. مسابقات در اینجا در استادیوم المپیک برگزار میشود که استادیوم بسیار بزرگ و مجهزی است. تماشاکنندهها هم بهخوبی از این مسابقات استقبال میکنند و یقین دارم در مسابقات آزاد، تماشاچیهای بیشتری هم حضور داشته باشند.
اگر بخواهیم به تیم کشتی روسیه بپردازیم که هفت شرکت کنندهی این تیم، تقریبا میتوانیم بگوییم که قهرمانان جهان و قهرمانان المپیک بودهاند. همانطور که گفتم، استقبال خیلی خوبی از این مسابقات شده است. بخواهیم از ایرانیان بگوییم؛ تماشاگران ایرانی هم حضور دارند و هرموقع کشتیگیران ایرانی در صحنه هستند، صدای ایرانیها از گوشه و کنار استادیوم شنیده میشود.
تیم ملی کشتی فرنگی ایران، در ابتدای مسابقات جهانی، توسط حمید سوریان در وزن ۵۵ کیلوگرم و امیر علیاکبری در وزن ۹۶ کیلوگرم، به دو مدال طلای ارزشمند دست یافت. این دستآورد چه بازتابی در مسکو داشته است؟
دنیا الان روی کشتی ایران، خصوصاً کشتی فرنگی ایران، حساب ویژهای باز کرده است. اصلاً برای من تعجبآور نیست. خصوصاً در وزن ۵۵ کیلوگرم که حمید سوریان از سال ۲۰۰۵، چهار بار قهرمان جهان شده و اجازه نداده هیچکسی دستاش به مدال طلا برسد. در وزن ۹۶ کیلوگرم هم آقای امیر علیاکبری در این مسابقات واقعاً یک فوقستاره بودهاند و در نیمهنهایی که کشتی بسیار حساسی بود و تمام سالن قهرمان المپیک روس، آقای خوشتوف را تشویق میکردند، ایشان را بهراحتی بردند و واقعاً لیاقت مدال طلا را داشتند.
طالب نعمتپور، بخت مسلم کسب مدال طلای کشتی ایران در وزن ۸۴ کیلوگرم، به علت برخورد با ورزشکار اسراییلی، روی تشک ظاهر نشد و از دور مسابقات حذف شد. درد آپاندیس به عنوان دلیل رسمی کنارهگیری طالب نعمتپور اعلام شده است. آیا این موضوع باعث تعجب و خندهی جامعهی کشتی جهان نشده که بار دیگر ورزشکاران ایرانی، به دلایل سیاسی، مجبور میشوند در مقابل ورزشکاران اسراییلی مسابقه ندهند؟
نمیدانم خندهشان گرفته یا نگرفته! ولی این مسئله برای جامعهی ورزش دنیا آشنا است که ایران با اسراییل مسابقه نمیدهد. هربار هم باید بهانهای درست شود. یک بار درد آپاندیس است، بعضی موقعها درد پا و… است. بههرحال، باید بهانهای بیاورند. چون مستقیماً نمیتوانند بگویند که مسائل سیاسی اجازه نمیدهد یک کشتیگیر ایرانی با اسراییل مبارزه کند.
اما گویا مسئولین تیم اسراییل در نامهای که به مسئولان فیلا داده بودند، خواستار پیگیری این مسئله شدهاند. مسئولان فیلا هم این موضوع را خیلی جدی گرفتند و همین باعث شد که طالب نعمتپور را به علت «درد آپاندیس»، صبح با اورژانس راهی بیمارستان کنند.
نتیجهی آزمایش پزشکی در بیمارستان چه بود؟ آیا طالب نعمتپور آپاندیس دارد یا ندارد؟
خیر؛ آنطور که شنیدهام، طالب بعدازظهر به هتل برگشت.
شما خودتان هم در چند روز اخیر، طالب نعمتپور را چندین بار دیدهاید و با او صحبت کردهاید. وضعیت روحی نعمتپور چطور است؟
در صحبتی که دیروز با طالب داشتم، ایشان خیلی ناراحت بودند از اینکه بالاخره بعد از چندین و چند سال زحمت، میخواستند نتیجهی آن را بگیرند که این اتفاق افتاد. مسلماً خیلی از این بابت ناراحت بودند و بچهها از او دلجویی میکردند که بازیهای آسیایی و سال بعد، بازیهای جهانی استانبول را در پیش داریم که برای المپیک هم حساب میشود. مسلماً خیلی ناراحت بودند. شکی در این موضوع نیست. ولی خُب باید ساخت.
خود ورزشکاران ایرانی چقدر، به قول معروف، جانشان به لبشان رسیده، به علت موضعگیریهای فوقالعاده غیرحرفهای مسئولان ورزش جمهوری اسلامی؟
این مسئله را بهزبان نمیآورند؛ ولی ترس و وحشت ورزشکاران ایرانی همیشه از همین است که یک وقت خدای ناکرده در مسابقات با اسراییل برخورد کنند.
مصاحبهگر: فرید اشرفیان
تحریریه: بهمن مهرداد
برای شنیدن گفتوگو با امیر لواسانی بر لینک پایین صفحه کلیک کنید!