کردهای سوریه با تغییر جبهه علیه حکومت میجنگند
۱۳۹۲ فروردین ۲۶, دوشنبه
نشریهی آلمانی "دیولت" در گزارشی که دوشنبه (۲۶ فروردین/۱۵ آوریل) منتشر شد نوشت که اتحادیه دموکراتیک کرد سوریه که از آغاز جنگ داخلی در این کشور از رژیم بشار اسد حمایت میکرد با "چرخش غیرمنتظرهای" با نظامیان مخالف حکومت همکاری میکند.
"اتحادیه دموکراتیک کرد سوریه تشکلی است که گفته میشود وابسته به حزب کارگران کردستان ترکیه (پ.ک.ک.) است.
بنابر این گزارش، شبهنظامیان کرد در محلههای کردنشین شهر حلب، که از اهمیت استراتژیک فراوانی برخوردارند، راه را برای ورود نیروهای "ارتش آزاد سوریه" گشوده و همراه آنها با نیروهای دولتی نبرد میکنند. ارتش آزاد بزرگترین تشکل نظامی مخالفان حکومت اسد محسوب میشود.
نبرد شدید در دو محله کردنشین حلب
نیروهای دولتی تا کنون کنترل نیمی از محلهی کردنشین "شیخ مقصود" و محلهی مجاور آن "اشرفیه" را در اختیار داشتند. شمار کردهای ساکن حلب حدود ۲۵۰ هزار نفر برآورد میشود که اغلب آنها، به ویژه پس از درگیریهای سه هفتهی گذشته خانه و کاشانهی خود را ترک کردهاند.
به نوشتهی گزارشگر دیولت، تکتیراندازان ارتش سوریه از ساختمانهای مشرف بر چهارراهها و تقاطعهای مهم دو محله کردنشین، به سوی مخالفان شلیک میکنند تا مانع تحرک آنها شوند. او از وجود موشکاندازهای "آر پی جی" نزد مخالفان خبر میدهد که سال ساخت آنها ۱۹۷۵ است اما کاملا نو و کار نکرده به نظر میرسند.
در این گزارش احتمال داده شده این سلاحها که ساخت جمهوری چک هستند بخشی از تجهیزاتی باشند که از کرواسی برای مخالفان ارسال شده است.
گفته میشود بین ماه نوامبر سال گذشته تا فوریه ۲۰۱۳ حدود ۳ هزار تن تجهیزات و جنگافزار که منابع مالی آن را عربستان سعودی تامین کرده توسط هواپیماهای ترکیه و اردن و با پشتیبانی لجستیکی بریتانیا به داخل سوریه فرستاده شده است.
احتمال استفاده از سلاح شیمیایی
در بخشی از محلههای کردنشین که از کنترل نیروهای دولتی خارج شده رزمندگان وابسته به ارتش آزاد سوریه، و در بخش دیگری نیروهای اتحادیهدموکراتیک کرد پایگاههایی برای سازماندهی و هدایت عملیات نظامی خود برپا کردهاند.
نیروهای دولتی از روزهای پایانی ماه مارس از طریق زمین و هوا بمباران شدید مناطق کردنشین حلب را آغاز کردند. دیدهبان حقوق بشر سوریه مستقر در لندن میگوید در تازهترین حملهی هلیکویترهای ارتش به این مناطق در روز شنبه (۲۴ فروردین/ ۱۳ آوریل) از سلاح شیمیایی استفاده شده است.
برخی دیگر از منابع خبری از جمله الجزیره و رویترز با انتشار عکسها و فیلمهایی از ۱۶ مجروح و ۴ قربانی حملههای روز شنبه، به نقل از شاهدان عینی و چند پزشک بهکارگیری سلاح شیمیایی و آثار آن بر قربانیان را تایید کردهاند.
رابطه کردهای سوریه و پ.ک.ک.
کردها بزرگترین و در عین حال محرومترین اقلیت قومی در سوریه هستند. منابع مختلف درصد جمعیت کرد در سوریه را از ۹ تا ۱۸ درصد اعلام میکنند. بخشی از این اختلاف به سیاستهای حزب حاکم بعث مربوط میشود که تابعیت سوری بیش از ۳۰۰ هزار شهروند کرد را بهرسمیت نمیشناسد.
اتحادیه دموکراتیک کرد سوریه تشکلی وابسته به حزب کارگران کردستان ترکیه (پ.ک.ک.) خوانده میشود که رهبرش عبدالله اوجالان از سال ۱۹۹۹ در زندان است. خالد، فرمانده شبهنظامیان کرد در منطقه شیخ مقصود این وابستگی را تکذیب میکند و به گزارشگر دیولت میگوید "ما مستقل هستیم".
خالد در عین حال تاکید میکند که اتحادیه دموکراتیک کرد رهبری اوجالان را قبول دارد اما "معضلات در سوریه ویژگیهایی دارد که فقط افراد محلی از عهده حل آنها برمیآیند".
با این همه تغییر موضع کردهای سوریه تنها ده روز پس از آن صورت گرفته که رهبر پ.ک.ک. در پیام نوروزی خود اعلام آتش بس کرد تا با دولت ترکیه وارد مذاکرات صلح شود.
نگرانی از پیامد سقوط کامل حلب
فرمانده شبهنظامیان محله شیخ مقصود هرگونه ارتباط میان چرخش اتحادیه دمکراتیک کرد و مذاکرات صلح در ترکیه را انکار میکند. او میافزاید این تغییر موضع پس از گفتگو با ارتش آزاد سوریه و تعهد آنها در بهرسمیت شناختن هویت و حقوق اقلیت کرد پس از سرنگونی رژیم اسد رخ داد.
ظاهرا ارتش آزاد اطمینان داده که پس از سرنگونی اسد جزییات شناسایی حقوق کردها به بحث گذاشته شود و طی قراردادی رسمیت یابد.
خالد میگوید اتحادیه دموکراتیک خواهان جدایی کردها از سوریه نیست. خالد تاکید میکند: "من یک کرد سوریام و فقط خواستار حقوق طبیعی خود در زمینه کار، آموزش و داشتن گذرنامه سوریه هستم".
از دو محله کردنشین شمال حلب تقریبا تمام شهر در تیررس قرار دارد. کنترل این منطقه به معنای تسلط بر راههای مهم ارتباطی برای انتقال تجهیزات نیز هست.
با همکاری کردها و ارتش آزاد امکان در اختیار گرفتن کنترل کامل شهر حلب توسط مخالفان افزایش یافته است. به نظر میرسد بمباران شدید مناطق کردنشین در سه هفتهی گذشته بیارتباط با نگرانی حکومت بشار اسد از پیامدهای سقوط حلب نباشد.
همکاری کردهای مسلح با مخالفان میتواند موقعیت حکومت سوریه در دیگر شهرهای مهم را نیز تضعیف کند.
مطابق برآوردهای سازمان ملل متحد جنگ داخلی در سوریه در دو سال گذشته بیش از ۷۰ هزار قربانی گرفته و به آوارگی چند میلیون شهروند سوری انجامیده است.