چگونه از شر آنفلوانزا خلاص شویم

ویژگی اصلی آنفلوانزا این است که به‌طور ناگهانی احساس بیماری می‌کنید. به‌گفته موسسه روبرت کخ آلمان (RKI)، اولین علائم مانند تب، سردرد و درد عضلانی تنها یک تا دو روز پس از ابتلا به ویروس آنفلوانزا ظاهر می‌شود. درد مفاصل و کمر و گلودرد نیز رخ می‌دهد.

به‌گزارش نشریه آلمانی اشترن، حدود یک‌سوم از افراد مبتلا، این علائم معمولی را دارند، یک سوم علائم خفیف‌تری مانند سرماخوردگی دارند و یک سوم دیگر، هیچ علامتی ندارند.

شدت بیماری می‌تواند بسیار متفاوت باشد. یکی از عوارض شایع آنفلوانزا، ذات‌الریه است. عفونت گوش میانی نیز می‌تواند در کودکان ایجاد شود. در موارد نادر، التهاب مغز یا عضله قلب نیز ممکن است رخ دهد.

اگر دوره بیماری بدون عارضه باشد، علائم در عرض پنج تا هفت روز فروکش می‌کند. سرفه به ویژه می‌تواند مداوم باشد و دو تا سه هفته طول بکشد. برخی از مبتلایان نیز برای مدت طولانی‌تری احساس بی‌حالی می‌کنند. 

افراد بیمار باید به چه نکاتی توجه کنند؟

مهم‌ترین نکته در آنفلوانزا استراحت است. بدن برای مبارزه با ویروس به قدرت خود نیاز دارد. این یعنی در خانه و در رختخواب ماندن. طبق اعلام RKI، این بیماری به‌طور متوسط ​​حدود یک هفته مسری است و بیمار باید در این مدت از تماس با افراد دیگر خودداری کند. 

افراد بیمار باید از فعالیت‌های شدید، ورزش یا سیگار کشیدن خودداری کنند. تهویه منظم اتاق بیمار و هوای تازه نیز مهم است. در صورت ابتلا به آنفلوانزا نیازی به مصرف دارو نیست. با‌این‌حال، برخی داروها می‌توانند به کاهش علائم کمک کنند. برای کاهش تب و کاهش درد می‌توان از مسکن‌های حاوی پاراستامول یا ایبوپروفن استفاده کرد. غرغره کردن با محلول آب‌نمک یا چای مریم‌گلی می‌تواند گلودرد را تسکین دهد. 

افرادی که در معرض خطر هستند، یعنی افراد بالای ۶۰ سال، زنان باردار و افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند، باید فوراً با پزشک خانواده خود تماس بگیرند. اگر علائم هشداردهنده زیر را دارید، باید آنها را با پزشک در میان بگذارید: تنفس دشوار و سریع یا تنگی نفس، درد در قفسه سینه یا شکم، سرگیجه مداوم، تشنج، عدم خروج ادرار برای چند ساعت، درد شدید عضلانی، احساس ضعف یا بی‌قراری.

پس از مرحله حاد آنفلوانزا چکار باید کرد؟

چه کووید ۱۹ چه آنفلوانزا، پس از یک عفونت ویروسی، بدن هنوز به زمان برای بهبودی کامل نیاز دارد، حتی پس از فروکش‌کردن علائم. همچنین نباید بلافاصله پس از بیماری ورزش را دوباره شروع کرد: قاعده کلی این است که پس از فروکش کامل علائم، هفت تا ده روز استراحت کنید.

چگونه می‌توان از خود در برابر عفونت دوباره محافظت کرد؟

آنفلوانزا از طریق قطراتی منتقل می‌شود که می‌تواند هنگام سرفه یا عطسه فرد بیمار منتشر شود. اما ویروس‌ها همچنین می‌توانند به دستگیره‌های در، نرده‌های اتوبوس و ... بچسبند و از طریق دست منتقل شوند. بنابراین شستن کامل دست‌ها برای محافظت از خود مهم است.

به‌عنوان‌مثال، هرکسی که به‌تازگی دستگیره‌های مترو را لمس کرده است، ابتدا باید دست‌های خود را قبل از دست‌زدن به چشم، دهان یا بینی خود بشویید. استفاده از ماسک نیز از عفونت محافظت می‌کند.

وعده‌های غذایی را حذف نکنید، بنابراین بدن شما به‌خوبی انرژی می‌گیرد. برای تامین ویتامین‌ها، مواد معدنی و آنتی‌اکسیدان‌های تقویت‌کننده سیستم ایمنی، روزانه پنج تا ۹ وعده سبزیجات و میوه‌ بخورید.

قبل از مصرف هرگونه مکمل یا دارو با یک متخصص مراقبت‌های بهداشتی مشورت کنید. به‌یاد داشته باشید که در طول روز مایعات کافی بنوشید. آب ساده بهترین است. خواب کافی و مدیریت استرس می‌تواند به‌اندازه تغذیه سالم برای پیشگیری از آنفلوانزا مهم باشد.

بهترین محافظت در برابر آنفلوانزای شدید، واکسیناسیون آنفلوانزا است. مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌های آمریکا توصیه می کنه همه افراد بالای شش ماه بهتر هست واکسن دریافت کنند. همچنین واکسیناسیون برای زنان باردار و افراد دارای نقص ایمنی، بیماران قلبی و تنفسی توصیه می‌شود. 

آیا واقعا یک سیب در روز ما را از پزشک دور نگه می‌دارد؟

محققان بریتانیایی و آمریکایی می‌گویند سیب، در صورت مصرف روزانه از سلامت قلب محافظت می‌کند.

به‌گزارش دیلی‌میل، همراه با انواع توت‌ها و چای، سیب حاوی ترکیباتی به نام فلاوان-۳-ال است که به بهبود سلامت کلی بدن کمک می‌کند.

دانشمندان به مردم توصیه می‌کنند که روزانه یک سیب، مقداری توت و دو فنجان چای مصرف کنند. این میزان تقریباً حاوی ۵۰۰ میلی‌گرم فلاوان-۳-ال است؛ یک ترکیب «زیست فعال» که گفته می‌شود برای قلب نیز مفید است.

بیش از ۱۵۰ مطالعه به این نتیجه رسیده که این ماده شیمیایی که در شراب قرمز و شکلات تلخ نیز یافت می‌شود، می‌تواند فشار خون، کلسترول و قند خون را بهبود بخشد و منجر به کاهش خطر بیماری قلبی، حملات قلبی و سکته مغزی شود. 

همچنین فلاوان-۳-ال سطح کلسترول ال‌دی‌ال یا کلسترول بد را بهبود می‌بخشد که در صورت بالا بودن می‌تواند به قلب آسیب برساند.

فلاوان ۳-ال‌ها همچنین خطر آسیب عصبی و چشمی را کاهش می‌دهند.

دکتر کوهنل متخصص تغذیه از دانشگاه ریدینگ بریتانیا می‌گوید: «برای کاهش خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی‌عروقی، توصیه می‌کنیم روزانه ۴۰۰ تا ۶۰۰ میلی‌گرم فلاوان ۳-ال مصرف کنید. مصرف روزانه این ترکیب از طریق غذا یا نوشیدنی سالم، بسیار موثرتر از مصرف مکمل است. محتوای فلاوان ۳-ال در هر فنجان چای سبز ۳۲۰ میلی‌گرم و هر فنجان چای سیاه ۲۸۰ میلی‌گرم است.»

شکلات تلخ نیز در هر ۱۸ گرم ۲۰ میلی‌گرم فلاوان ۳-ال دارد. در هر ۱۵۰ میلی‌لیتر شراب قرمز نیز ۱۵ میلی‌گرم فلاوان ۳-ال وجود دارد و هر سیب کوچک ۱۵ میلی‌گرم از این ترکیب را در خود جای داده است. البته به‌ گفته دانشمندان خطرات سلامتی ناشی از مصرف بیش از حد الکل و اقلام پرچرب، مانند شکلات تلخ، احتمالاً از فواید فلاوان-۳-ال بیشتر است.

محققان همچنین می‌گویند مصرف مکمل‌های این ترکیب در دوزهای بالا می‌تواند باعث آسیب کبدی و مشکلات معده شود.

رژیم‌های غذایی پرچرب و افزایش احساس درد 

یک مطالعه جدید نشان داده افرادی که از رژیم غذایی پرچرب پیروی می‌کنند، واکنش‌ درد را به محرک‌های غیردردناک تجربه می‌کنند.

به‌گزارش ساینس‌دیلی، رژیم غذایی به حداقل مقداری چربی نیاز دارد تا باعث عملکرد بهینه بدن شود. لیپیدها به بدن اجازه می‌دهند انرژی را ذخیره و به محافظت از ساختار سلولی کمک کند. با‌این‌حال، مصرف بیش از حد چربی اشباع‌شده می‌تواند خطر بیماری قلبی را افزایش دهد.

محققان دانشگاه تگزاس این مطالعه را روی گروه‌هایی از موش‌ها انجام دادند که با رژیم‌های مختلف تغذیه می‌شدند. آنها به برخی از موش‌ها رژیم غذایی استاندارد دادند، در حالی‌که برخی دیگر رژیم غذایی پرچرب را طی ۸ هفته دریافت کردند. در این بازه زمانی، موش‌هایی که رژیم غذایی پرچرب دریافت کردند، پاسخ مکانیکی بسیار بالاتری داشتند.

این مطالعه نشان می‌دهد که شما برای احساس درد نیازی به بیماری یا آسیب ندارید. بلکه خوردن یک رژیم غذایی پرچرب حتی برای مدت کوتاه کافی است.

البته محققان هشدار می‌دهند که ما باید محتاط باشیم و تا زمانی که مطالعات روی حیوانات انجام می‌شود، به نتیجه‌گیری عجولانه نپردازیم. 

رژیم‌های غذایی غربی سرشار از چربی‌ها هستند؛ به‌ویژه چربی‌های اشباع‌شده که ثابت شده عامل چاقی همه‌گیر، دیابت و شرایط مرتبط با آن هستند. افرادی که مقادیر زیادی چربی‌های اشباع‌شده مصرف می‌کنند؛ مانند کره، پنیر و گوشت قرمز، مقادیر زیادی اسیدهای چرب آزاد در جریان خونشان در گردش است که به نوبه خود باعث التهاب سیستمیک می‌شود.

به‌عنوان یک قاعده کلی برای مصرف چربی، دستورالعمل‌های غذایی برای آمریکایی‌ها، توصیه می‌کند که کمتر از ۱۰ درصد کالری دریافتی باید از چربی‌های اشباع باشد.

این مطالعه اول سپتامبر در مجله Scientific Reports منتشر شد.

ورزش بین ۸ تا ۱۱ صبح؛ بهترین زمان برای سلامت قلب 

اگرچه ورزش به‌طور کلی برای سلامتی مفید است، اما یک مطالعه بزرگ نشان می‌دهد که یک زمان خاص از روز ممکن است بیشترین فایده را در کاهش خطر بیماری‌های قلبی‌عروقی (CVD) و سکته مغزی داشته باشد.

به‌گزارش مدیکال‌نیوز تودی، براساس این مطالعه افرادی که صبح‌ها ورزش می‌کنند، بیشترین کاهش خطر ابتلا به این بیماری‌ها را دارند. این به‌ویژه در مورد زنان صادق است.

به‌گفته محققان، فعالیت بدنی بین ساعت ۸ تا ۱۱ صبح، در مقایسه با فعالیت در ساعات دیگر روز، بیشترین تأثیر مثبت را بر کاهش خطر ابتلا به CVD و سکته مغزی در افراد دارد.

محققان داده‌های بیش از ۸۶ هزار نفر را در بانک بیولوژی بریتانیا طی یک دوره شش‌ساله تجزیه و تحلیل کردند. 

محققان مرکز پزشکی دانشگاه لیدن در هلند گفته‌اند زنانی که تقریباً بین ساعت ۸ و ۱۱ صبح ورزش می‌کنند، به نظر می‌رسد که با کمترین خطر برای حمله قلبی یا سکته مغزی مواجه هستند. 

در مقایسه با زنانی که در اواخر روز بیشترین تحرک را داشتند، مشخص شد آنهایی که در اوایل یا اواخر صبح فعالیت بیشتری داشتند، ۲۲ تا ۲۴ درصد کمتر در معرض خطر ابتلا به بیماری قلبی بودند. کسانی که بیشتر در اواخر صبح ورزش می‌کردند، خطر نسبی سکته مغزی را تا ۳۵ درصد کاهش دادند. هنگامی که محققان زنان و مردان را به‌طور جداگانه بررسی کردند، مشخص شد که زنان به‌طور قابل‌توجهی از ورزش صبحگاهی سود بیشتری می‌برند.

به‌گفته محققان، فعالیت بدنی صبحگاهی با سلامت متابولیک، کاهش سطح گلوکز و کاهش مقاومت به انسولین مرتبط است.

همچنین ممکن است تمرینات صبحگاهی بیشتر از ورزش در اواخر روز هورمون استرس را کاهش دهد. هورمون استرس یا همان کورتیزول به مرور زمان می‌تواند بر سلامت قلب نیز تأثیر بگذارد.

محققان تاکید می‌کنند: «فعالیت بدنی، درست مانند مصرف غذا و قرار گرفتن در معرض نور، یک محرک برای ساعت شبانه‌روزی بدن است. ما می‌دانیم که خوردن غذا بعد از ساعت ۸ شب، یا قرار گرفتن در معرض نور شدید در شب می‌تواند اثرات مضری بر ساعت بیولوژیکی ما داشته باشد. بنابراین احتمالا داشتن فعالیت بدنی در صبح مناسب‌ترین زمان برای تنظیم صحیح ساعت بدن است.»

این مطالعه در مجله European Journal of Preventive Cardiology منتشر شده است.