پناهجوی ایرانی توسط مامور "سپاه رستگاری" در استرالیا کشته شده
۱۳۹۳ خرداد ۶, سهشنبهپناهجوی کرد ایرانی که در ماه فوریه در یک اردوگاه پناهجویان در جزیره گینه پاپوآ در استرالیا کشته شد، بر اثر ضرب و شتم شدید توسط یکی از کارکنان سپاه رستگاری به قتل رسیده است. سپاه رستگاری یک بنیاد خیریه مسیحی است که در سال ۱۸۶۵ در لندن تاسیس شده است. این بنیاد در بیش از ۱۲۶ کشور نیرو دارد.
"اسکات موریسون" وزیر مهاجرت استرالیا دوشنبه شب (۲۶ مه/ ۵ خرداد) در یک مصاحبه تلویزیونی ضمن تایید این خبر گفت: «رضا براتی از پشت سر مورد حمله یکی از کارمندان پشتیبانی سپاه رستگاری قرار گرفته و این حمله قطعا از سوی نیروهای امنیتی G4S نبوده است».
G4S یک شرکت تامین امنیت بریتانیایی است که در بیش از ۱۳۰ کشور جهان، نیرو دارد. استرالیا نیز یکی از کشورهاییاست که با این شرکت قرارداد دارد و بخشی از نیروهای امنیتیاش را از طریق این شرکت بریتانیایی تامین میکند.
رضا براتی، پناهجوی ۲۳ ساله کرد ایرانی در جریان ناآرامی در اردوگاه پناهجویان "مانوس" در جزیره پاپوآ واقع در گینه نو در فاصله ۱۶ تا ۱۸ فوریه کشته شد. رسانههای استرالیا، نیروهای امنیتی این کشور را مسئول مرگ این ایرانی دانستند اما حالا مشخص شده که مرگ او توسط یکی از ماموران سپاه رستگاری بوده است.
وزیر مهاجرت استرالیا در ادامه گزارش خود درباره نحوه مرگ رضا براتی تشریح کرده که چند نفر از ماموران G4S نیز متهم هستند که در یورش به مقتول و ضرب و جرح او دست داشتهاند و در نهایت رضا براتی بر اثر ضربه یک سنگ به سرش جان باخته است.
سپاه رستگاری تایید کرده که یکی از مامورانش در حمله به رضا براتی دست داشته و گفته تحقیقات از این مامور در حال انجام است.
گزارش کمیته مستقل تحقیق استرالیا حاکی است که رضا براتی هنگامی که به مرکز اورژانس رسانده شده، زنده بوده است اما پزشکان اورژانس با دیدن شدت جراحات او گفتهاند که او زنده نمیماند.
وزیر مهاجرت استرالیا این اتفاق را "وحشتناک، غمانگیز و ناراحتکننده" و نیز "خشونتبار و مهلک" خوانده است. اسکات موریسون اما در عین حال تصریح کرده که اگر پناهجویان تظاهرات خشونتآمیزشان را آغاز نمیکردند، رضا براتی الان زنده بود.
وی گفته: «من باید این موضوع را صراحتا اعلام کنم که اگر در آن شب تظاهراتی برپا نمیشد، این اتفاق هم نمیافتاد اما اعتراض و تظاهرات نباید منجر به اتفاقی بشود که برای آقای براتی افتاد. خشونتهایی که در آن شب اتفاق افتاد از نظر من هیچ توجیهی ندارد».
گزارش کمیته مستقل تحقیق
بر اساس گزارش کمیته مستقل تحقیق استرالیا، "خشم و ناامیدی" پناهجویان از وضعیتی که در اردوگاه داشتهاند و نبود امکانات کافی منجر به وقایع خشونتبار ماه فوریه شده است.
بر اساس این گزارش، روز یکشنبه ۱۶ فوریه پناهجویان خواهان پاسخ دادن به سوالاتشان درباره سرعت و روند رسیدگی به تقاضای پناهندگیشان بودهاند و اینکه بعد از تایید پناهندگیشان باید کجا اقامت کنند.
این تجمع تا غروب بدون گرفتن پاسخ از سوی مسئولان ادامه پیدا میکند و زمانی که درهای اردوگاه برای ورود شام باز میشود، ۳۵ نفر از پناهجویان سعی میکنند تا از اردوگاه خارج شوند.
در این زمان نیروهای امنیتی با پناهجویان درگیر شده و زد و خورد آغاز میشود. در جریان این درگیری یکی از پناهجویان از پشت سر مورد حمله یکی از ماموران امنیتی قرار میگیرد. این مامور گردن پناهجو را میگیرد و شکافی افقی به طول ۱۰ تا ۱۲ سانتیمتر در گلوی او ایجاد میشود.
این پناهجو زنده میماند اما به گفته سخنگوی کمیته مستقل تحقیق، او بسیار شانس داشته که توانسته جان سالم به در برد. دو پناهجوی دیگر نیز به شدت مجروح شدهاند؛ یکی از آنها بینایی چشم راستش را از دست داده و دیگری مورد اصابت گلوله قرار گرفته است.
پارلمان استرالیا در ماه مه سال گذشته تصویب کرد که دیگر هیچ یک از پناهجویان در سرزمین اصلی این کشور مستقر نخواهند شد. مطابق این قانون کلیه پناهجویان باید به جزیره نائورو یا جزیره مانوس در کشور پاپوآ گینه نو منتقل شوند. شرایط آب و هوایی و اجتماعی گینه پاپوآ شرایط مناسبی نیست و تا کنون چندین بار پناهجویان ساکن در این جزیره دست به اعتراض و شورش زدهاند.
به گفته سفیر استرالیا در ایران، تنها در هشت ماه اول سال گذشته میلادی، ۶۵۰۰ پناهجوی ایرانی با قایق و از راههای غیرقانونی وارد استرالیا شدهاند. این رقم بالاترین تعداد مهاجرانی است که از این طریق به استرالیا میآیند و بعد از آن افغانها قرار دارند.