پایان برلوسکونی؛ نخست‌وزیر ایتالیا از قدرت کناره‌گیری کرد
۱۳۹۰ آبان ۲۲, یکشنبه
سرانجام پس از چند هفته تنش و کشمکش در ایتالیا بر سر آسیب‌پذیری‌های اقتصاد این کشور که مردم آن را نتیجه سیاست‌های نامناسب و بی‌کفایتی دولت می‌دانند٬ سیلویو برلوسکونی ۷۵ ساله٬ شب گذشته (۱۲ نوامبر/ ۲۲ آبان) استعفا داد.
پارلمان ایتالیا پیش‌تر با پذیرش مجموعه پیشنهادی برای اصلاح اقتصاد این کشور٬ شرایط را برای کناره‌گیری برلوسکونی و تشکیل دولت اضطراری فراهم کرده بود. این بسته پیشنهادی برای ریاضت اقتصادی٬ توسط اتحادیه اروپا برای نجات اقتصاد ایتالیا و پیش‌گیری از افتادن در دام بحران مالی ارائه شده بود که یک روز پس از تصویب در پارلمان٬ در مجلس اعلای ایتالیا نیز با ۳۸۰ رای موافق در برابر ۲۶ رای مخالف به تصویب رسید.
هزاران نفر از شهروندان ایتالیایی در اطراف کاخ ریاست‌جمهوری تجمع کردند و فریاد شادی و شعارهایی بر ضد سیلویو برلوسکونی سر دادند. برلوسکونی استعفای خود را تقدیم جورجیو ناپولیتانو٬ رئیس‌جمهور ایتالیا کرد. تظاهرکنندگان رم٬ استعفای برلوسکونی را «پایان مافیابازی در عرصه قدرت» می‌دانند.
ماریو مونتی ۶۸ ساله٬ از اعضای سابق کمیسیون اروپایی و از اقتصاددانان سرشناس٬ از بخت بالایی برای نشستن در راس دولت انتقالی و هدایت جریان بازپرداخت بدهیهای ۲/۶ میلیارد دلاری و اصلاح اقتصاد ایتالیا برخوردار است.
هواداران آقای برلوسکونی هم هنوز نمی‌دانند که باید از او حمایت کنند یا نه. امروز٬ یکشنبه٬ قرار است رئیس‌جمهور ایتالیا پیش از درخواست رسمی از ماریو مونتی برای تشکیل دولت موقت٬ با همه نیروهای سیاسی این کشور در این باره مشورت کند. در ساعات پایانی روز گذشته٬ حزب سیلویو برلوسکونی هم اعلام کرد که تحت شرایطی حاضر است از مونتی حمایت کند.
پایان «مافیابازی» و دولت «رسوایی‌محور»
شنبه شب٬ شبی تلخ و تحقیرآمیز بود؛ برای مردی که اولین بار در سال ۱۹۹۴ و با ایجاد حزبی که نامش را از یکی از شعارهای معروف هواداران فوتبال وام گرفته بود (Let’s go Italy) پا به عرصه قدرت نهاد و تبدیل به یکی از متمول‌ترین مردان ایتالیا و جهان شد. او در طول دوران زمام‌داری‌اش٬ همواره متهم به این بوده که از قدرت سیاسی‌اش برای تامین منافع مادی خود بهره می‌گیرد.
به اعتقاد بسیاری از تحلیلگران سیاسی٬ وداع برلوسکونی با نخست‌وزیری٬ پایان عصری مهم در تاریخ ایتالیا است. ۱۷ سال حضور او در هرم قدرت در ایتالیا٬ سال‌هایی پرآشوب٬ پرتنش و پرحرف و حدیث بود.
استعفای سیلویو برلوسکونی٬ در بحبوحه بحرانی رخ داد که گفته می‌شود از جدی‌ترین بحران‌های پیش‌روی اتحادیه اروپا از زمان پیدایش آن است: قدرت بازارهای تجاری٬ فرایندهای سنتی دموکراتیک را در کشورهای اروپایی تحت تاثیر قرار داده است. هفته گذشته٬ در یونان نیز جرج پاپاندرئو٬ رئیس‌جمهور٬ مجبور به استعفا شد تا راه برای تشکیل دولت ائتلافی با محوریت تکنوکرات‌ها باز شود.
یونان٬ ایرلند و پرتغال٬ هر سه با مشکلاتی مشابه ایتالیا دست به گریبان‌اند٬ با این تفاوت که نجات اقتصاد ایتالیا چندان آسان نیست؛ چنین عملیاتی نیازمند بودجه‌ای ۲ تریلیون دلاری است٬ یعنی دو برابر مجموع نیازهای سه کشور دیگر.
سیلویو برلوسکونی دومین رهبر سیاسی در یک کشور اروپایی است که قربانی بحران اقتصادی شده و ممکن است قربانی‌های بیشتری هم در راه باشند.
ُEN/SN