پايان همايش سران كشورهاى جهان در مجمع عمومى سازمان ملل متحد
۱۳۸۴ شهریور ۲۵, جمعه
پنج سال پيش با شروع هزاره جديد ميلادى، سران كشورهاى جهان در سازمان ملل متحد خواست‌هاى هزاره جديد را مطرح ساختند و تصويب كردند كه تا سال ۲۰۱۵ ميلادى ميزان فقر و گرسنگى در جهان را تا نصف كاهش دهند و شرايطى برقرار سازند تا كودكان در سراسر جهان امكان دست يابى به دوره هاى آموزشى مقدماتى را بيابند. آنها همچنين خواستار مبارزه اى قاطع با بيمارى‌هاى خطرناك در سطح جهان شدند.
فهرست خواست هاى آنان فراوان بود. در اين فهرست بر ضرورت برقرارى حقوق مساوى مردان و زنان و اقداماتى براى بهتر شدن شرايط زيست محيطى و نكات بسيار ديگرى موجود بود. اكنون با گذشت يك سوم زمان تعيين شده، مشخص شده است كه بسيارى از اهداف هزاره عملى نشده اند و با پايان زمان تعيين شده به هدف نخواهند رسيد.
به همين جهت هم بود كه اجلاس كنونى سران كشورهاى عضو سازمان ملل متحد نتوانست بيلان مثبتى از اقدامات تا كنون عرضه شده در زمينه هاى ياد شده منتشر و بر ادامه اين اقدامات پافشارى كند. اما آنچه موقعيت اهداف تعيين شده ى سازمان ملل براى هزاره جديد را با مشكلات فزاينده‌اى مواجه ساخت، اقدامات كشورهايى بود مثل آمريكا كه ديگر حاضر نبودند در مورد تحقق اين اهداف كه خود نيز در گذشته تاييد كرده بودند، به بحث بپردازند. آمريكا نهايت كوشش خود را كرد تا سازمان ملل متحد نتواند يك پارچه و قاطع عمل كند. گويى نشان دادن ضعف سازمان ملل متحد و ناكارايى آن هدف اين كشور بود.
اما جهان تغييرات فراوانى كرده و ايالات متحده ى آمريكا ديگر اين قدرت را ندارد تا در مقابل سازمانى جهانى چون سازمان ملل متحد به مخالفت جدى برخيزد. مخالفت هاى اين كشور به منزوى شدن هر چه بيشتر آن در مقابل دوستانش خواهد انجاميد.
ديگر اهدافى چون كاهش فقر و گرسنگى در جهان تا سال ۲۰۱۵ ميلادى تا نصف ميزان موجود سال ۲۰۰۰ هدفى جهانى‌ست و حتى ابرقدرتى چون ايالات متحده ى آمريكا نيز نمى تواند چنين هدفى را از دستور كار كشورهاى جهان حذف كند.
بسيارى از كارشناسان امور جهانى از خود سوال مى كنند كه نومحافظه كاران آمريكا و شخص جورج بوش چه دلايلى براى اقداماتى اين چنينى دارند. اقداماتى كه يك روانپزشك مى تواند در صورت مشاهده اش بگويد كه عامل اين اقدامات به افكار پارانوييد و بيمارى خودشيفتگى دچار شده و آنچه را كه باور دارد با واقعيت موجود مطابق نيست.