همراه شو عزیز! • بیانیه فعالان زن به مناسبت سالگرد ۲۲ خرداد

پس از این واقعه بود که کمپین یک میلیون امضا برای تغییر قوانین تبعیض‌آمیز شکل گرفت، رشد کرد، صدای خود را به گوش مردم ایران و جهان رساند. فعالان زن به مناسبت این روز بیانیه‌ای داده اند که نگاهی است به این دوره سه ساله.

تصاویر زنانی که در میدان هفت تیر با دست خالی و بی‌دفاع زیر مشت و لگد و باتوم قرار گرفتند، هنوز از اذهان فراموش نشده است. رقمی که فعالان زن از تعداد دستگیری‌ها از این روز تا کنون ارایه داده اند بالغ بر ۱۵۶ نفر است. این عده " نزدیک به یک میلیارد و ۶۰ میلیون تومان وثیقه و کفالت گذاشته‌اند، و در مجموع ۳۰ سال حبس (۲۰ سال حبس تعلیقی و ۹ و نیم سال حبس قطعی) برای آنها صادر شده است." این رقم شامل حال صدها دختر جوان یا دانشجویی نمی‌شود که فقط به خاطر چکمه یا رنگ لباس و مدل آن به دام گشت‌های بسیج و مامواران انتظامی افتاده اند یا به کمیته های انضباطی دانشگاه ها خوانده شده‌اند. فعالان زن می‌گویند طرح ارتقای امنیت اجتماعی اذیت و آزار زنان را به اوج رساند. سایت های زنان فیلتر شده‌اند، سهمیه بندی جنسیتی از شکل پنهان خود به واقعیتی آشکار و تلخ تبدیل شده است.

تفکیک جنسیتی، تفکیک فضاهای آموزشی، و حتی طرح تفکیک کتابهای درسی، تازه ترین سیاستهایی هستند که از اعمال آنها حتی در سال های اول انقلاب هم خبری نبود.

فعالان زن می‌گویند با همه اینها جنبش زنان از پا نیفتاد، رشد کرد، با تجربه شد و همزمان تازه و شاداب. کمپین یک میلیون امضا اعضای جوانتری پیدا کرده است؛ نیروی بیشتری در میان زنان و همینطور هم مردان به دست آورده است. این جنبش بسیار آموخته است و راه خود را درمیان پایین‌ترین قشرهای زنان هم باز کرده است، یعنی درست در میان زنانی که بیش از همه از قوانین تبعیض در رنج‌اند، آن هم در شرایط تورم و گرانی سرسام‌آور که اولین قربانیان خود را در میان زنان وکودکان دست‌چین می‌کند.

روی سخن کمپین یک میلیون امضا با زنانی است که در شرایط بیکاری، فرصت های شغلی را زودتر از بقیه از دست می‌دهند و با زنانی که بیشترین آسیب های اجتماعی را اوضاع نابسامان اجتماعی و اقتصادی می‌برند.

روی سخن کمپین با زنانی است که "لایحه حمایت از خانواده"، و تبلیغ و ترویج چند همسری و صیغه حداقل امنیت را از آنها سلب می‌کند. قوانینی که شاید از این پس در مجلسی به تصویب برسند که جای زنان در آن بیش از همیشه خالی است: مجلس هشتم، مجلسی است مردانه.

فعالان زن می‌گویند قوانین ضد زن و محدودیت‌های سیاسی و اجتماعی که بویژه در دو سال اخیر اعمال شده‌اند، با تمام گستردگی ، با وجود زندان و وثیقه، با وجود محرومیت از درس و دانشگاه، زنان را از پا نیانداخته‌اند. در همین دوره کنار کمپین یک میلیون امضا شاهد شکل‌گیری کمپین ضد سنگسار، کمپین علیه تبعیض جنیسیتی در دانشگاه ها، کمپین صلح بوده ایم. اینها حرکت‌هایی هستند که زنان آغازگر آن بوده اند و حمایت مردان ترقی خواه ایران را نیز جلب کرده‌اند. در نتیجه همین مقاومت و تلاش برای تغییر شرایط موجود هم هست که برخی قوانین تغییراتی مثبت کرده اند، از اجرای بسیاری از احکام اعدام کودکان زیر هجده سال و احکام سنگسار جلوگیری شده است.

فعالان زن می‌گویند اینها البته گامهایی کوچک اند، قوانین هم چنان زن ستیزند. آنها در آستانه ۲۲ خرداد، بسوی همه زنان ایران دست دراز کرده اند، دست همیاری! و نوشته اند:

"همراه شو عزیز، این درد مشترک هرگز جدا، جدا، درمان نمی‌شود."

در سالگرد ۲۲ خرداد ۴۰ سازمان بین المللی حقوق بشری و حقوق زنان از جنبش زنان ایران حمایت کرده اند.