هشدار نسبت به آزار خبرنگاران زن ایرانی از سوی حکومت ایران

کمیته دفاع از روزنامه‌نگاران (CPJ) و سازمان حقوق بشری آرتیکل ۱۹ با انتشار گزارشی درباره افزایش فشار بر زنان روزنامه‌نگار ایرانی هشدار داده‌اند.

گفته می‌شود که آرتیکل ۱۹ در ماه مارس سال جاری با شماری از روزنامه‌نگاران زن در خارج از کشور مصاحبه کرده است. این خبرنگاران در رسانه‌های مختلف خارج از کشور در عرصه گزارش‌دهی درباره وضعیت ایران فعالیت داشتند.

نتیجه این مصاحبه‌ها نگران کننده ارزیابی شده است. گفته شده است که روزنامه‌نگاران زن ایرانی در خارج از کشور با نفرت‌پراکنی و آزار جنسی روبه‌رو هستند.

به کانال اینستاگرام دویچه وله فارسی بپیوندید

كوئن مک‌کو، مدیر اجرایی سازمان حقوق بشری آرتیکل ۱۹ به آزار و مزاحمت زنان روزنامه‌نگار ایرانی در داخل و خارج از ایران از سوی  مسئولان حکومتی اشاره کرده است.

او می‌گوید نفرت‌پراکنی و آزار روزنامه‌نگاران زن ایرانی نه تنها "بر کار آن‌ها تاثیری نامطلوب می‌گذارد، بلکه تاثیرات بسیاری بر زندگی آن‌ها دارد.ٰ"

مدیر اجرایی آرتیکل ۱۹ از حکومت ایران درخواست کرده است تا به آزار روزنامه‌نگاران در داخل و خارج از کشور پایان دهد. او همچنین از جامعه جهانی و به‌ویژه از شرکت‌های فناوری خواسته است تا برای حمایت از روزنامه‌نگاران در سراسر جهان تلاش بیشتری از خود نشان دهند.

از آزار جنسی تا تهدید به مرگ

گزارش دو سازمان یاد شده حکایت از آن دارد که آزار روزنامه‌نگاران زن ایرانی در داخل و خارج از این کشور گرچه اغلب با تهدیدهای جانی آن‌ها و اعضای خانواده‌شان همراه است، اما تنها محدود به آن نمی‌شود.

بسیاری از این مزاحمت‌ها و آزارها به‌ویژه شامل توهین و آزارهای جنسی می‌شود. روزنامه‌نگاران زن ایرانی در داخل کشور، نه تنها با تبعیض جنسیتی و همچنین آزار و اذیت گسترده روبه‌رو هستند، بلکه در صورت بازداشت مورد تعرض جنسی و شکنجه واقع شده و از پیگیری حقوقی محروم هستند.

در این گزارش آمده است که گرچه فشارهایی که زنان روزنامه‌نگار ایرانی در خارج از کشور از آن‌ها رنج می‌برند، قابل مقایسه با آن چیزی نیست که همکاران‌شان در ایران تجربه می‌کنند، اما خطاست اگر در مورد جدیت این آزارها و حملات تردید شود.

شریف منصور، هماهنگ کننده بخش خاورمیانه و شمال آفریقای کمیته دفاع از روزنامه‌نگاران می‌گوید: «پرداختن به مسائل ایران حتی در خارج از کشور نیز می‌تواند تهدیدی جدی برای هر خبرنگاری باشد.»

او در ادامه می‌گوید برای زنان روزنامه‌نگاری که در مهاجرت زندگی می‌کنند، این فشارها می‌تواند از جمله شامل تهدیدهای جانی و همچنین آزارهای جنسی آنلاین باشد.

توصیه‌ها و الزام‌ها

بخش پایانی گزارش دو نهاد یاد شده شامل توصیه‌ها و الزام‌هایی است که آن‌ها در حمایت و پشتیبانی از زنان روزنامه‌نگار ایرانی مطرح کرده‌اند.

این توصیه‌ها و الزام‌ها متوجه شبکه‌های اجتماعی، حکومت‌ها و همچنین رسانه‌های خارج از کشور می‌شود. به عنوان نمونه، از شبکه‌های اجتماعی درخواست شده است در راستای جلوگیری از نفرت‌پراکنی، توهین و آزار جنسی روزنامه‌نگاران زن ایرانی بر دامنه تلاش‌های خود بیافزایند.

این دو نهاد از شبکه‌های اجتماعی درخواست کرده‌اند تا در همراهی و همکاری با زنان روزنامه‌نگار ایرانی مانع از ادامه نفرت پراکنی و آزار جنسی زنان خبرنگار در خارج از ایران شوند.

از سوی دیگر، از دولت‌های آمریکا، کانادا و کشورهای عضو اتحادیه اروپا درخواست شده است برای حمایت از زنان روزنامه‌نگار ایرانی تمهیدات لازمه را پیش‌بینی کنند.

به کانال دویچه وله فارسی در تلگرام بپیوندید

در بخش توصیه به دولت‌ها از جمله آمده است: «بر اساس موازین جهانی حقوق بشر، دولت‌ها موظف هستند در راستای تضمین حق آزادی بیان و همچنین حق برابری جنسیتی زنان اقدام کنند.»

از سوی دیگر، از رسانه‌های فعال در کشورهای غربی درخواست شده است که از شاغلان زن ایرانی خود در برابر آزارهای جنسی دفاع و پشتیبانی کنند.