نامه‌ی مهدی کروبی به رییس قوه‌ی قضاییه
۱۳۸۸ تیر ۲۰, شنبه
مهدی کروبی ایام پایانی مسئولیت شاهرودی در قوه‌ی قضاییه را انگیزه‌ای برای نوشتن نامه‌ی خود به او ذکر کرده است. به گفته‌ی وی، انتخابات اخیر می‌توانست موجب تامین و افزایش مشروعیت نظام جمهوری اسلامی شود و وحدت ملی را تضمین کند. ولی «آزمندی قدرت طلبان» و «انحصارگرایی اقلیتی حاکم در درون کشور»، موجب شد سرنوشتی دیگر برای انتخابات رقم بخورد و ملت بزرگ ایران را دلسرد و افسرده ساخت.
سرکوب خونین معترضان
به گفته‌ی کروبی، متعاقب انتخابات و «اعلام عجولانه و غیرقانونی نتیجه‌ی آن»، میلیون‌ها تن از مردم به روند «غیراخلاقی و غیرقانونی» برگزاری انتخابات اعتراض کردند. ولی مسئولان به جای «برخورد صحیح قانونی» و «اقناع همگان» و «رسیدگی بیطرفانه» به شکایات معترضان، به روی مردم آتش گشودند و سینه‌ی دختران و پسران ایران‌زمین را با گلوله شکافتند، معترضان را دسته‌جمعی بازداشت کردند، شبانه به خانه‌های مردم حمله کردند و حتا عده‌ای را ربودند و به حریم کوی دانشگاه تجاوزکردند.
به گفته‌ی کروبی، شماری از این اقدامات، توسط لباس شخصی‌ها و شمار دیگر توسط یونیفورم‌پوشان بسیج و سپاه پاسداران و نیروی انتظامی صورت گرفت و بدین ترتیب، «بی‌آنکه سخنی گفته شود نوعی کودتای نظامی را بر کشور تحمیل کردند».
«آتش زیر خاکستر»
به باور مهدی کروبی، مسئولانی که با تدارک این تحرک‌ها زمینه‌ساز حوادث خونین پس از انتخابات شدند باید پاسخگو باشند و «با ضرب و زور رادیو و تلویزیون و زندان» نمی‌توان جای شاکی و متهم را عوض کرد.
کروبی تصریح کرده است که حرکت مسالمت‌جوی مردم بزرگ‌تر از آن است که بتوان آن را با «نسبت دادن به خارج» بدنام کرد. وی در نامه‌ی خود می‌پرسد، عاملان و مسئولان دولتی به فرض هم با خشونت و زندان و تهدید بخواهند موقتا این موج را خاموش کنند، ولی «با آتش زیر خاکستر» چه خواهند کرد؟
یادآوری مسئولیت قوه‌ی قضاییه
کروبی در بخش دیگری از نامه‌ی خود به رییس قوه‌ی قضاییه یادآور شده است که: «نباید در روزهای پایانی مسئولیت خود اجازه دهید که در کارنامه‌تان چنین اتفاقاتی ثبت شود». کروبی همچنین تصریح کرده است که شماری از بازداشتشدگان، بیماران و حتا زنان باردار و شماری از آنان از مسئولین نظام در رده‌های مختلف در دهه‌های اخیر بوده‌اند.
به گفته‌ی کروبی، هیچ کدام از بازداشتشدگان از حق قانونی انتخاب وکیل و مذاکره با او برخوردار نبوده‌اند و محل نگهداری اکثریت آنان برای خانواده‌هایشان معلوم نیست و حتا سلامت بسیاری از آنان هنوز برای وابستگانشان محرز نیست.
کروبی این بازداشت‌ها را «نقض آشکار قانون» و «نقض قانون آیین دادرسی» خوانده و ابراز تاسف کرده که تاکنون واکنشی از سوی قوه‌ی قضاییه به نقض قانون نشان داده نشده است. به گفته‌ی کروبی، «امروز حتا دادستانی تهران به صورت ابزاری جهت سرکوب معترضان به نتیجه‌ی انتخابات درآمده است».
کروبی در پایان نامه‌ی خود هشدار داده است که اگر مشکل بازداشتشدگان به طور سریع حل و فصل نشود، عواقب غیرقابل پیش‌بینی زیادی برای آن متصور است. وی از شاهرودی خواسته است که بازداشتشدگان را هر چه سریعتر آزاد کند تا آنان به آغوش خانواده‌های خود بازگردند و از این طریق « گامی موثر در جهت تفاهم و وحدت ملی برداشته شود».
BM/FW