موقعیت و اهمیت تنگهی هرمز
۱۳۸۶ دی ۱۷, دوشنبهاین تنگه که خليج فارس را به درياي عمان متصل مي كند آبراهی است هلالی شکل که ۱۸۷ کیلومتر طول دارد. عرض تنگه متغیر است و در تنگترین نقطهی آن به ۵۵ کیلومتر میرسد. مدخل تنگه با دو برآمدگى به نام راس دبه و راس الکوه در ساحل ايران مشخص مىشود. در حالى که مخرج تنگه را معمولا منطقه واقع بين راس شيخ مسعود و جزيره هنگام مىدانند. ایران بر شمال تنگهی هرمز تسلط دارد و جنوب آن عمدتاَ در مالکیت کشور عمان است.
در حال حاضر بيش از ۹۰ درصد صادرات و واردات ايران از طريق تنگه هرمز صورت مىگيرد. به این ترتیب مىتوان این تنگه را گلوگاه حيات اقتصادى ايران دانست. همچنين بيش از ۹۰ درصد نفت استخراجى کشورهاى حوزه خليج فارس با نفتکشها غولپیکر از طريق تنگه هرمزبه جهان صادر مىشود. به عبارت دیگر، کشتیهای نفتکش روزانه ۱۶ تا ۱۷ میلیون بشکه نفت را از طریق تنگهی هرمز به مشتریان در سراسر جهان میرسانند. ادارهی انرژی آمریکا پییشبینی میکند که این میزان تا سال ۲۰۲۰ به ۳۰ تا ۳۴ میلیون بشکه خواهد رسید.
علاوه بر نفت، تنگه هرمز به لحاظ تأمین آذوقه و تجهیزات برای نیروهای آمریکایی مستفر در عراق نیز اهمیت ویژهای دارد.
ایران اذعان کرده است که در جزیره استراتژیک ابوموسی موشکهایی مستقرکرده است که میتوانند علیه کشتیها و هواپیمای بیگانه به کار گرفته شوند.
در جنگ ایران و عراق ، دو کشور چندین بار تانکرهای نفکتش طرف مقابل و یا نفکتشهای متعلق به کشورهای ثالث را مورد حمله قرار دادند، اما جریان صدور نفت از تنگهی هرمز هیچگاه تا کنون متوقف نشده است.