مراسم خاکسپاری بکتاش آبتین در شهر ری برگزار شد
۱۴۰۰ دی ۱۹, یکشنبه
در این مراسم که یک روز پیش از برنامه از پیش اعلام شده خانواده این نویسنده و کارگران فقید برگزار شده، عزاداران با سر دادن شعارهایی از جمله "مرگ بر حکومت آدمکش" و از "سلطان‌پور تا آبتین، مرگ بر ظالمین" انزجار خود را نسبت به آنچه "سرکوب ظالمانه منتقدان و مخالفان جمهوری اسلامی" می‌دانند، ابراز کردند.
کانون نویسندگان ایران ساعاتی پیش با انتشار اطلاعیهای بر روی اینستاگرام اعلام کرد در پی فشار نیروهای امنیتی، مراسم خاکسپاری آبتین یکشنبه ۱۹ دی در امامزاده عبدالله شهر ری برگزار می‌شود.
این اطلاعیه در حالی منتشرشد که خانواده بکتاش آبتین مراسم خاکسپاری وی را روز دوشنبه ۲۰ دی اعلام کرده بود.
کانون نویسندگان ایران ۱۷ دی در بیانیه‌ای از آنچه "تلاش عامدانه حکومت برای تلف‌کردن وقت" در درمان آبتین در روزهای اول ابتلایش به کووید-۱۹ در زندان اوین انتقاد کرد و جمهوری اسلامی را "مسئول" شرایط وضعیت نابسامان جسمانی این عضو خود دانست.
دیدهبان حقوق بشر ایران در صفحه فیس‌بوک خود از نامه مشترک سازمان‌های غیردولتی به علی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی در مورد وضعیت بکتاش آبتین خبر داده بود. این نامه روز جمعه ۱۷ دی ماه و پیش از درگذشت بکتاش آبتین به زبان انگلیسی منتشر شده بود.
سازمان گزارشگران بدون مرز هم در توییتی نوشت که او از "حق درمان" محروم شده بود و مقام‌های جمهوری اسلامی ایران مسئول مرگ او هستند.
بکتاش آبتین همرا با دو عضو دیگر کانون نویسندگان، کیوان باژن، رمان‌نویس و روزنامه‌نگار و نیز رضا خندان مهابادی، نویسنده و منتقد ادبی در شهریورماه ۱۳۹۹ (سپتامبر ۲۰۲۰) به اتهام فعالیت در کانون یادشده، حضور در مراسم بزرگداشت قربانیان قتل‌های زنجیره‌ای و همچنین سالروز درگذشت احمد شاملو بازداشت و به زندان اوین منتقل شدند.
این زندانیان در توصیف وضعیت حبس در زندان اوین نوشته بودند: «وابسته کردن جسم رنجور زندانیان به انواع داروهای آرام‌بخش، عدم اعزام به موقع به بیمارستان طرف قرارداد زندان اوین، تلاش برای لاپوشانی کردن و بی‌اهمیت جلوه دادن بیماری، تأخیر در اعطای مرخصی درمانی، پایین بودن کیفیت مواد غذایی و کمبود ویتامین‌های ضروری برای بدن، کاهش جیره‌ی بهداشتی زندانیان و قرار دادن زندانی در وضعیت خطرزای جسمی و روانی از جمله مواردی است که یک بیماری ساده و قابل درمان و پیشگیری را در فضای زندان به مسئله‌ی مرگ و زندگی تبدیل می‌کند.»