متن کامل نامه فاطمه کروبی به آیت‌الله خامنه‌ای

بسم الله الرحمن الرحيم

حضرت آيت اله خامنه ای – مقام معظم رهبری
با سلام و احترام

در ارتباط با راهپيمائی ۲۲ بهمن امسال و حوادث پيرامون آن که شخصا شاهد بخش کوچکی آز آن بودم و يا فرزندم علی پس از آزادی بيان کرد با در نظر گرفتن خدا، صادقانه و به نيت درمان اين غده ی سرطانی که تماميت نظام و اسلام را نشانه گرفته است و با اين اميد که دستور صريح و قاطع جنابعالی به افراد صالح به پاک کردن هميشگی آن منجر شود، نکاتی به استحضار می رسانم. اينجانبه از سال ۱۳۴۱ تا ۱۳۵۷ در کنار همسرم در مبارزه عليه رژيم سفاک پهلوی فراز و نشيب هائی را پشت سر گذاشتم و بعد از پيروزی انقلاب اسلامی به لطف خداوند متعال توفيق يافتم در بنياد شهيد در دوران دفاع مقدس در بخش دارو ودرمان به مجروحان و وخانواده های معزز شهدا خدمت نمايم و مورد تقدير کتبی امام (ره) قرار گيرم. پس از آن نيز در هر مسئوليت اجرائی قرار گرفتم و يا نمايندگی مردم در مجلس را بر عهده داشتم، سعی کردم با خدمت به مردم بطور عملی از نظام و انقلاب حمايت کنم. همگان ميدانند که اينجانبه از بدو انقلاب تاکنون نيز همواره از انقلاب، نظام و آرمان های امام و شهدا دفاع کرده و می کنم. استدعا دارم آنچه که در اين نامه به نگارش در آمده را تنها از سر دلسوزی و برای پيشگيری از جنايات آتی عليه فرزندان اين سرزمين بدانيد، نه برای فرزندم علی که بازداشت او فقط يک نمونه کوچکی است از اين دريا. توضيحات زير تنها در اين راستا بيان می گردد و لاغير.

فرزند سوم ام علی که در سن ۲ سالگی دستگيری و محکوميت ۵ ساله پدر را در شميران تجربه کرده بود، در کنار پدرش در راهپيمائی ۲۲ بهمن به رسم همه ساله شرکت کرد. همه گروه های سياسی و شخصيت های هر دو جريان از مردم برای شرکت در اين راهپيمائی بزرگ دعوت کردند و از آنان خواستند با پرهيز از افراط گرائی و خشونت زبانی و فيزيکی بطور آرام شرکت کنند. متاسفانه خشونت طلبان که حيات سياسی و اقتصادی خود را در خشونت و بحران می بينند با دستور به پياده نظام های بی هويت به همسرم اين يار ديرينه امام و مردم يورش بردند که ابعاد آن را همگان می دانند. اينجانبه که برای شرکت در راهپيمائی رفته بودم با فاصله ای اندک شاهد آنچه گذشت بودم. در همان موقع، علی به جرم نانوشته شرکت و کمک به حفاظت از پدر دستگير و به مسجد امير المومنين (ع) برده شد و در خانه خدا اين محل امن الهی در کنار ساير بازداشت شدگان کتک خورد و ناسزا شنيد. هنگاميکه اسامی بازداشت شدگان را يادداشت می کردند، اوباش هائی که امروز در لباس ضابطان قرار گرفته اند به هويت علی پی بردند و پس از ده دقيقه و کسب اجازه از مسوولان ارشد خود، او را از جمع جدا کرده و بشدت مورد ضرب و جرح قرار دادند. اين از خدا بی خبران مکان امن الهی را به شکنجه گاه فرزندان مردم تبديل کردند. آنان در کنار ضرب و جرح شديد فيزيکی علی با بکارگيری سخيف ترين و زشت ترين الفاظ نسبت به فاطمه و مهدی کروبی او را تحت فشار روحی قرار دادند و در قبال اعتراض علی نسبت به آن اهانت ها و شکستن حرمت مسجد، نه تنها خشونت فيزيکی و زبانی را افزايش دادند بلکه اين مرد ۳۷ ساله را در خانه خدا تهديد به … کردند – مجازات ارتکاب آن فعل در قانون مجازات اسلامی مرگ است. خدا می داند اين جماعت وقيح با دست بازی که دارند بر سر جوانان کم سن و سال اين کشور چه آورده و می آورند. براستی که زبان و قلم از بيان وحشی گری اين قوم که اين روزها بر فرزندان اين مرز و بوم حاکم شده اند قاصر و ناتوان است.

دستگيری علی فتح الفتوحات اين جماعت بی هويت بوده که با افتخار و برای مرعوب کردن ساير بازداشت شدگان او را شکنجه می کردند. در هنگام انتقال بازداشت شدگان آنان علی را از جمع جدا کرده و به گارد ويژه به سرکردگی افراد فاسدی می سپارند که دور جديد شکنجه او آغاز می گردد. در هنگام شکنجه از او فيلم گرفته و با افتخار از اينکه فرزند مهدی کروبی در اسارت آنان است با زشت ترين الفاظ به مهدی کروبی و خانواده او توهين می کنند. هنگاميکه دستور انتقال و آزادی علی به پايگاه خيابان شهيد مطهری می رسد، مامور شکنجه ضمن اظهار تاسف می گويد اگر ۲۴ ساعت ديگر اينجا بودی جنازه ات را تحويل می دادم. البته جا دارد از رفتار انسانی افسران پايگاه شهيد مطهری و تلاش آنان در جهت درمان علی تشکر شود. برای نجات ساير بازداشت شدگان ايشان آمادگی دارند جزئيات بيشتر را در اختيار هر مقامی که صلاح بدانيد قرار دهند.

آين رنجنامه برای علی نيست زيرا او امروز تحت درمان و در کنار خانواده اش است. اين نوشته برای آن است که جنابعالی تا دير نشده به دادخواهی فرزندان بی نام و نشان اين کشور بويژه دستگير شدگان جوان اخير برسيد. پيش از آنکه کامران ها و محسن های ديگر زير شکنجه اين افراد بی مسئوليت جان دهند و حيثيت اين کشور و نظام را به چالشی اساسی بکشانند، تدبيری نمائيد. امروز متاسفانه شاهد قوه قضائيه مستقل و مقتدر که بتواند به تظلم خواهی مردم رسيدگی کند و يا مجلسی توانمند که بخواهد به حمايت از حقوق مردم مبادرت کند نيستيم، فلذا از حضرتعالی خاضعانه و مصرانه می خواهم بداد مردم و ظلمی که بر آنان می رود برسيد و از مسوولان قضائی بخواهيد که چرا به جنايت آمران و عاملان اصلی جنايات کهريزک و ساير بازداشتگاه ها رسيدگی نمی کنند که اگر به دستور بجای جنابعالی در قبال کهريزک بدرستی عمل کرده بودند، امروز قطعا شاهد تکرار مجدد آن نبوديم.

فاطمه کروبی
۲۴/۱۱/۱۳۸۸