كنفرانس ژنو و امید به وحدت قبرس
۱۳۹۵ دی ۲۳, پنجشنبه
نمایندگان کشورهای تضمین کننده صلح قبرس و نمایندگان مردم دو بخش قبرس دهه‌هاست که برای یافتن یک راه حل با هم مذاکره می‌کنند. حال سازمان ملل با طرح ایجاد یک جمهوری فدرال به عنوان راه‌حلی برای مسئله قبرس بین نمایندگان دو بخش این کشور میانجیگری می‌کند.
آنچه بر مذاکرات ژنو سایه می‌افکند، نگرانی ناشی از شکست مجدد این تلاش است. مسائلی که تا کنون باعث شکست این مذاکرات شده، اختلافات بسیاری است که بین مردم دو بخش قبرس وجود دارد. توماس بورمن، خبرنگار سایت خبری شبکه یک آلمان، تاگس‌شاو در گزارشی از استانبول به موضوع کنفرانس ژنو و امید مجدد به دستیابی به وحدت قبرس می‌پردازد.
بیشتر بخوانید: آخرین دور مذاکره بر سر وحدت قبرس آغاز شد
خبرنگار تاگس‌شاو، پای صحبت هوبرت فاوستمن نشسته است. فاوستمن سال‌هاست که در بخش یونانی نیکوزیا، پایتخت قبرس زندگی می‌کند. او مدیر دفتر بنیاد فریدریش ابرت در قبرس است و به عنوان استاد علوم سیاسی در دانشگاه نیکوزیا تدریس می‌کند. فاوستمن هم مثل بسیاری دیگر از ساکنان قبرس به تلاش‌های مردم دو بخش قبرس برای وحدت توجه دارد. او به خبرنگار تاگس‌شاو می‌گوید: «برخورد مردم این دو بخش با هم خیلی محترمانه است. رفتن از یک بخش به بخش دیگر غالبا بی خطر است. این را باید دستاورد بزرگی دانست، چون در جوامعی که شاهد درگیری‌های خشونت آمیز بین گروه مختلف مردم بوده، چنین چیزی امری بدیهی نیست. هر چه بر این دستاورد بزرگ تاکید کنیم، باز هم کم است. آنچه که فقدانش حس می‌شود، تماس بین مردم این دو بخش است. در واقع می‌شود گفت که ما با همزیستی مسالمت آمیز مردم دو بخش روبرو هستیم، و این هنوز به معنی زندگی مشترک صلح‌آمیز آن‌ها نیست.»
ماموریت طولانی نیروهای حافظ صلح
به دنبال جنگ سال ۱۹۷۴ قبرس، بیش از ۳۰ درصد از مردم این کشور یک‌شبه آواره شدند. تمام شهروندان یونانی‌تبار قبرس ناگزیر شدند بخش شمالی جزیره را ترک کنند. در واکنش به این اقدام، همه شهروندان ترک‌تبار قبرس نیز ناگزیر به ترک روستاهای خود در جنوب این کشور شدند و به شمال قبرس مهاجرت کردند.
از آن هنگام تا کنون دو بخش شمالی و جنوبی قبرس توسط دیوار و سیم‌خاردار و منطقه حائل از یکدیگر جدا شده‌اند. این منطقه حائل در تمام جزیره امتداد دارد و توسط صدها نیروی حافظ صلح مراقبت می‌شود، نیروهایی که اکنون دهه‌هاست در این جزیره مستقر هستند و از صلح و آرامش در جزیره پاسداری می‌کنند. این طولانی‌ترین ماموریت نیروهای حافظ صلح سازمان ملل در کل تاریخ آن است.
به امید صلح
تمایل به حل مسئله قبرس و وحدت این کشور در بین مردم هر دو بخش آن به وضوح دیده می‌شود. النا تالیتو در شهر پافوس زندگی می‌کند، شهری در بخش توریستی سواحل جنوبی قبرس. پافوس امروز بدل به یک شهر کاملا یونانی شده است. زمانی که النا کودکی بیش نبود، یعنی پیش از جنگ سال ۱۹۷۴، ۳۰۰۰ شهروند ترک‌تبار در پافوس زندگی می‌کردند. اما این دوران سپری شده و به تاریخ پیوسته است.
النا تالیتو می‌گوید: «گاهی فردی را می‌بینم که از بخش شمالی به اینجا آمده تا از محل زندگی پیشین خود دیدن کند. این برای من بسیار غمگین‌کننده است. همین اواخر بود که تصادفا با یک خانواده ترک روبرو شدم. آن‌ها به اینجا آمده بودند تا خانه‌ای را ببینند که خانواده‌شان در آن زندگی می‌کرد. من با آن‌ها وارد صحبت شدم. آن‌ها به من گفتند: تنها چیزی که ما به آن احتیاج داریم، صلح است و یک زندگی مشترک خوب با سایر ساکنان این کشور. از این رو من واقعا امیدوارم که روزی این مذاکرات ثمربخش واقع شوند.»
شهر پافوس امسال به عنوان "پایتخت فرهنگی اروپا" انتخاب شده است. از این رو، النا تالیتو معتقد است که دستیابی به وحدت کشور در چنین سال فرخنده‌ای از ارزش و اهمیت بسیاری برخوردار است.