فراخوان یک جوان مسلمان آلمانی به زندگی در صلح و آرامش
۱۳۹۵ مرداد ۷, پنجشنبه
پست فیس‌بوکی یک جوان مسلمان در آلمان که فراخوانی برای زندگی در صلح و دوستی، بدون نفرت و نفرت‌پراکنی و در هم‌پیوندی با جامعه میزبان است، ۸۷ هزار لایک خورده، ۴۶ هزار مرتبه بازنشر شده و ۱۷ هزار نظر درباره آن پست شده است.
"طارق محمد" در صفحه فیس‌بوکش نوشته به اندازه کافی "دهانش را بسته است" و دیگر نمی‌خواهد ساکت بماند.
او نوشته هر روز که صفحه فیس‌بوکش را باز می‌کند شاهد نفرت‌پراکنی هم‌کیشان و هم‌وطنانش علیه ترک‌ها، کردها، آلمانی‌ها و همجنس‌گراهاست. در کنار آن می‌بیند که سلفیست‌ها یا داعشی‌ها در حال تحریک مسلمان‌ها هستند و معتقدند که "ما مسلمان‌ها" باید اروپا را تصرف کنیم.
محمد نوشته نمی‌خواهد اروپا را تصرف کند بلکه: "من می‌خواهم در صلح با برادران و خواهران ترک، آلمانی، کرد و یهودی‌ام زندگی کنم".
طارق یک فرد شناخته‌شده نیست و صفحه رسمی فیس‌بوک ویژه افراد شناخته‌شده نیست، با این حال، این استاتوسش ۸۷ هزار لایک خورده است.
در میان ۱۷ هزار کامنتی که پایین استاتوس طارق نوشته شده، جملاتی از این دست به چشم می‌خورند: "عالی! ازت به خاطر این فراخوان درست و منطقی متشکرم و کلاهم را از سر برمی‌دارم". "بسیار ممنونم به خاطر حرف‌های روشنت... عالی بود".
او البته کامنت‌های مخالف و گاه خشونت‌آمیز نیز دریافت کرده و تهدید به مرگ هم شده است.
طارق که خود مسلمان است، در نوشته‌اش نشان داده که خشمگین است. او نوشته: «سرزمین‌های ما آلوده به بمب، خشونت و جنگ است. قاچاق انسان، روسپی‌گری، تجارت مواد مخدر اینها بخشی از سنت‌های قرون وسطایی ما هستند که در همه جا پخش شده‌اند.»
او نوشته ما باید به زنان و مردان این جامعه احترام بگذاریم و خودمان را بخشی از این جامعه بدانیم. او تاکید کرده که اسلام دین صلح و دوستی است و مسلمانان نیز باید در زندگی روزمره‌شان خشونت‌گریز و صلح‌آمیز رفتار کنند.
فراخوان به راهپیمایی در کلن
طارق محمد پس از نوشتن نظراتش پیشنهاد برگزاری یک تجمع بزرگ در شهر کلن را داده و نوشته است: «همه ما مسلمانان، آلمانی‌ها و بقیه ملیت‌ها علیه سلفیست‌ها، تروریست‌های دولت اسلامی، مهاجمان مسلح و نازی‌ها دست به دست هم دهیم و در سراسر آلمان تظاهرات کنیم و به کسانی که می‌خواهند زندگی را برای ما و کودکانمان جهنم کنند، نشان دهیم که آدرس را اشتباهی آمده‌اند.»
او استاتوسش را با این جملات پایان داده است: «ما به اندازه کافی دهانمان را بسته‌ایم و سکوت کرده‌ایم. آن چیزی که در سکوت ما اتفاق افتاد همان چیزی بود که دیروز در وورتسبورگ و بعد در مونیخ روی داد و فردا می‌تواند هرجای دیگری اتفاق افتد و مقتولانش دوستان و اعضای خانواده ما باشند.»