شهردار تهران و حکایت رانده شدن اصلاحطلبان از "بهشت"
۱۳۹۶ تیر ۱۶, جمعهاهمیت مقام شهردار تهران در اهمیت شهر تهران نهفته است. مسئولیت اداره این کلانشهر فرد شایستهای را میطلبد. با توجه به جنگ قدرت و صفکشی نیروهای مختلف در برابر هم و همچنین وجود مراکز گوناگون قدرت و اتوریته در کشور، اهمیت دستیابی به این پست کلیدی دوچندان میشود.
نگاه از بهشت به پاستور
امتیاز بازی با دو واژه "بهشت" و "پاستور" از آن معصومه اصغری، خبرنگار گروه جامعه روزنامه شرق است. ساختمان مرکزی شهرداری تهران در خیابان بهشت قرار دارد و اقامتگاه رئیس جمهور نیز خیابان پاستور است.
موقعیت شهردار تهران در ساختار سیاسی کشور به گونهایست که میتواند "هوس پاستورنشینی" را نیز در او برانگیزد. محمود احمدینژاد از همین مسیر خود را به پاستور رساند.
به کانال دویچه وله فارسی در تلگرام بپیوندید
به سخن دیگر، شهردار تهران میتواند از بهشت به عنوان سکوی پرتاب به سوی پاستور بهره گیرد. "هوس پاستورنشینی" تنها به محمود احمدینژاد نیز محدود نماند. محمدباقر قالیباف نیز پس از آنکه شهردار پیشین تهران به اقامتگاه ریاست جمهوری کوچ کرده بود، بر کرسی شهردار تهران نشست و از سال ۱۳۸۴ تا کنون بارها دورخیز کرده تا بهشتنشینی را ترک و به پاستور اسبابکشی کند.
ویروس "هوس پاستورنشینی" از نگاه برخی از دستاندرکاران سیاست ایران نیز دور نمانده است. از آن جمله است، علی مطهری، نماینده مردم تهران در مجلس که در این خصوص هشدار هم داده است.
مطهری گفت: «در سالهای اخیر از رویکرد سیاسی شهردار ضربههای بسیار خوردیم. افرادی که شهردار میشوند، نباید در آینده هوس ریاستجمهوری به سرشان بزند؛ چراکه ضررش را تهران متحمل میشود، بنابراین باید به مسئله شهردار تهران کاملا تخصصی نگاه شود و دنبال فردی باشیم که تهران را دوباره قابل زندگی کند.»
نحوه تهیه لیست کاندیداها
شورای شهر تهران راهکاری برای تعیین لیست کاندیداها یافته است. هر عضو شورا میتواند حداکثر سه نفر را پیشنهاد بدهد. این شورا ۲۱ عضو دارد. با این حساب و بنا بر اظهارات محمدجواد حقشناس، عضو منتخب این شورا، از منظر آماری احتمال کاندیدا شدن یک نفر تا حداکثر ۶۳ نفر وجود دارد.
بیشتر بخوانید: چه کسی بر صندلی ثروتمندترین شهرداری ایران خواهد نشست؟
هر عضو شورای شهر تهران میتواند به ۷ نفر رای دهد. هر نامزدی که ۵ رأی یا بیش از آن داشته باشد، به مرحله بعدی میرسد. به این ترتیب، حقشناس احتمال میدهد ۷ نفر و حداکثر ۱۰ نفر نامزد تصدی این مقام شوند.
معصومه اصغری، نگاهی واقعبینانهتر به ماجرا دارد و با عزیمت از تجربه دورههای پیشین معتقد است که انتخاب بین چند نام و چهره مشخص است.
حتی برخی از اعضای شورای شهر، نام افرادی را مطرح میکنند تا ظرفیت طرف مقابل را بسنجند. از آن جمله است طرح نام محمدرضا عارف. او هم برای آنکه به گمانهزنیها در این زمینه خاتمه دهد، رسما اعلام کرد که چنین هدفی را دنبال نمیکند.
شهردار تهران و کابینه روحانی
اهمیت پست شهردار تهران کمتر از اهمیت سرپرستی برخی از وزارتخانهها نیست. از این رو، نویسنده گروه جامعه روزنامه شرق عنوان مقاله خود را "انتخاب شهردار در گرو انتخاب کابینه" نهاده است.
قرار بر این بود که روز چهارشنبه ۱۴ تیرماه شورای شهر تهران لیست کاندیداها را منتشر کند. این انتظار اما برآورده نشد. گفته میشود که اعلام لیست کاندیداها به دو هفته دیگر موکول شده است.
این احتمال هم وجود دارد که اعلام این لیست بار دیگر به تعویق افتد. دلیل آن هم انتظار برای روشن شدن ترکیب کابینه حسن روحانی است.
در واقعیت امر، نام بسیاری از کسانی که برای پست کلیدی شهردار تهران مطرح شدهاند، در لیست وزیران احتمالی دولت نیز قرار دارند.
بیشتر بخوانید: «قالیباف تهران را ۶۰ هزار میلیارد تومان بدهکار کرده است»
روزنامه شرق در ادامه گزارش خود نوشته است: «برخی از گزینههای مطرح شده و اتفاقا اصلی درباره تصدی شهرداری تهران، گزینههایی هستند که میتوانند در بخشهای مهمی در کابینه مسئولیت قبول کنند. مسئله اینجاست که محمود حجتی، اکبر ترکان، حسین مرعشی و محمدعلی نجفی که بهعنوان گزینههای مهمی از سوی آقایان پیشنهاد شدهاند و در این روزها حتی برخی از اعضای منتخب، در فضای مجازی و در جلسات مختلفشان آنها را معرفی و تا حدی تبلیغ میکنند، همزمان گزینههای مهمی نیز برای حضور در کابینه دولت دوازدهم هستند.»
معرفی اعضای دولت دوازدهم حداقل تا نیمه مردادماه طول خواهد کشید. از اینرو این احتمال وجود دارد که طرح نام نامزدهای تصدی شهرداری تهران به پس از روشن شدن ترکیب کابینه موکول شود.
رانده شدن از بهشت
معصومه اصغری با اشاره به پیروزی روحانی در انتخابات ریاست جمهوری و تغییر ترکیب و آرایش نیروها در مجلس و همچنین در شورای شهر تهران از نیروهای معتدل و اصلاحطلبان درخواست کرده است، در طرح کاندیداهای خود قاطعتر عمل کنند.
نویسنده شرق به اشتباهات گذشته اصلاحطلبان در شورای شهر تهران پرداخته و با رویکردی انتقادی مینویسد: «به نظر میرسد هنوز جریان اصلاحطلب متوجه عمق برد تاریخی که پس از سالها به یمن اعتماد و تغییر رویکرد مردم در اختیارش قرار گرفته، نشده است.»
مهم از نظر او این است که اصلاحطلبان از اشتباهات جبرانناپذیر گذشته خود در شورای شهر و شهرداری جلوگیری کنند، یعنی از همان اشتباهاتی که یک بار باعث رانده شدن آنها از "بهشت" شد.