شهر کلن، یک‌پارچه علیه دست‌راستی‌ها
۱۳۸۷ شهریور ۳۰, شنبه
مرکز شهر کلن، مثل قلعه‌ای در محاصره‌ی پلیس است. در تمام کوچه‌ها و خیابان‌های فرعی و اصلی مرکز شهر این واحدهای سبز پوش، در حال آماده باش دیده می‌شوند. این واحدها، نه تنها رفت و آمد قطارها و مسافران را در ایستگاه اصلی راه‌آهن شهر زیر نظر دارند، بلکه با گشت‌های هوایی، حرکات گروهی تظاهرکنندگان را در محله‌های مرکزی نیز نظاره می‌کنند.
ساعت ۱۰ و نیم صبح روز شنبه، روز تعطیل است وهزاران نفر، جلوی در جنبی کلیسای بزرگ "دم" در انتظارند که سرانجام "قطار تظاهرکنندگان" علیه "کنگره‌ی ضد اسلامی‌کردن" انجمن دست راستی "برای کلن" به راه بیفتد. پرچم‌های رنگارنگ گروههای مخالف، در هوا تاب می‌خورند و شعارهای تند ضد راسیستی و ضد فاشیستی، در دست بزرگ و کوچک، زیر آفتاب درخشان این روز پر هیاهو برق می‌زنند. گروههای آشنا، وقتی به هم برمی‌خورند، بعد از حال و احوال‌پرسی معمولی از هم می‌‌پرسند: «از دست‌راستی‌ها چه‌خبر؟ کی پیدایشان می‌شود؟»
اعتراض با ساز و آواز و رقص
از دست راستی‌ها، ولی، هیچ خبری نیست. صدها نفر که لباس‌های پرزرق وبرق شرقی‌ها را به تن دارند، روی سن مشغول رقصیدنند. آن‌ها با اجرای این رقص‌های شرقی می‌خواهند، همبستگی خود با دیگر فرهنگ‌‌ها نشان دهند. جمیعت با شور و هلهله و هورا، رقصندگان را همراهی می‌کند. چنان شلوغ است که جای سوزن‌انداختن نیست.
تظاهرکنندگان، پس از پایان این رقص باشکوه، با نواختن طبل و دایره و ترومپت به راه می‌افتند. جا به جا، در فاصله‌ی بین کلیسای "دم" و ایستگاه "هوی‌مارکت" که قرار است شهردار شهر کلن در آن سخنرانی کند، گروههای حرفه‌ای آواز و کر ایستاده‌اند و با خواندن آهنگ‌های شاد و بین‌المللی از جمعیت تظاهرکننده استقبال می‌کنند. این "خوانندگان"، عضو انجمن‌ها و سازمان‌هایی هستند که به ابتکار و در حد امکان خود، برای نشان‌دادن اعتراض و جلوگیری از برپایی کنفرانس دست‌راستی‌ها، به اجرای چنین برنامه‌هایی دست‌زده‌اند. این حرکت خود‌جوش، به سایر حوزه‌ها هم سرایت کرده است. مثلاً تمام آبجوفروشی‌های شهر اعلام کرده‌اند، که به هیچ دست‌راستی‌ای آبجو نمی‌فروشند. یا صاحبان سالن‌های عمومی، از در اختیار گذاشتن امکانات خود برای برپایی "کنفرانس بین‌المللی مطبوعاتی" تشکل "برای کلن" خودداری کرده‌اند. در واقع کلنی‌ها با اقداماتی از این دست، عذر مهمانان ناخوانده‌ی خود را خواسته‌اند.
سرگردان بر روی رود راین
به همین‌خاطر تشکل "برای کلن" مجبور شد، روز جمعه، (۱۹ سپتامبر)، به‌جای برگزاری کنفرانس بین‌المللی که از قبل اعلام شده‌بود، "کشتی‌ای" اجاره کند، روی رود راین به گشت و بحث در باره‌ی اقدامات بعدی خود بپردازد و احتمالاً کنفرانس را در کشتی که "موبی دیک" نام دارد، در مرز بین شهر کلن و محله‌ی رودن‌کیرشن برپا کند. ظاهراً مسؤلان این انجمن، هنگام کرایه‌ی کشتی، اطلاعات غلطی درباره‌ی مهمانان خود در اختیار کاپیتان آن گذاشته اند. او هنگامی متوجه‌ی هویت سرنشینان خود می‌شود، که دیگردیر شده است: مخالفان برپایی این کنفرانس، با پرتاب‌کردن سنگ و شکستن شیشه‌های کشتی، مانع سوار شدن روزنامه‌نگاران و شرکت‌کنندگان کنفرانس به کشتی می‌شوند. "موبی دیک" تا شب روی رود راین سرگردان می‌ماند و سرانجام پاسی از شب گذشته با حمایت پلیس، لنگر می‌اندازد.
سفر اودیسه‌وار
ماجرای سفر اودیسه‌مانند دست‌راستی‌ها در این روز، به همین جا پایان نمی‌گیرد: وقتی آن‌ها به هتل خود، "هالیدی‌این" که نزدیک فرودگاه کلن‌ـ بن است، می‌رسند، صاحب هتل از دادن کلید ۳۰ اتاقی که انجمن "برای کلن" برای مهمانان بین‌المللی‌اش، رزرو کرده، خودداری می‌کند و به‌جای کلید، چمدان‌هایشان را به‌دستشان می‌دهد. در حال حاضر کسی از محل اقامت دست‌راستی‌ها خبری ندارد؛ البته غیر از واحدهای پلیس که موظفند جان آنان را حفظ کنند.
اخراج کارناوالی
در حال حاضر بیش از ۴۰ هزار تظاهرکننده‌ی مخالف در مرکز شهر در انتظار آنند که «دست‌راستی‌ها بالاخره پیدایشان بشود.» تشکل "برای کلن" شمار شرکت‌کنندگان هم‌مسلکش را که قرار است از سراسر اروپا در کلن گردهم آیند، تا هزار تن تخمین زده است. به گواهی سخن‌گوی پلیس، «تنها چند تن از آنان در ایستگاه هوی‌مارکت دیده شده‌اند که دست‌چپی‌های افراطی سر به دنبالشان گذاشته بودند.» از این‌رو پلیس با آب‌پاش‌های قوی به مقابله با آنان پرداخته است. برای جلوگیری از درگیری بین دست‌راستی‌ها و دست‌چپی‌های افراطی، بیش از سه هزار مامور پلیس در حال آماده باشند.
این‌طور که به‌‌نظر می‌رسد، مردم شهر کلن، توانایی آن را دارند که به شیوه‌ی خاص کارناوالی و راین‌لندی خود، با موزیک و شادی و در صلح و صفا، دست‌راستی‌ها را از شهرشان بیرون بیندازند.