شفافیت بین‌الملل: ایران در جایگاه ۱۳۰ فساد اداری در جهان
۱۳۹۶ اسفند ۳, پنجشنبه
سازمان شفافیت بین‌الملل در گزارش تازه‌ی خود ۱۸۰ کشور جهان را از نظر میزان فساد اداری زیر ذره‌بین گذاشته است. این سازمان میزان فساد سیاسی و اداری را بر پایه‌ی نظرخواهی‌های گوناگون از کارشناسان سنجیده است.
سازمان شفافیت بین‌الملل در در درجه‌بندی خود به کشورها از صفر (بالاترین میزان فساد) تا ۱۰۰ (کمترین میزان فساد) امتیاز می‌دهد. در گزارش مربوط به سال ۲۰۱۷ این سازمان، ایران با ۳۰ امتیاز از نظر میزان فساد اداری در میان ۱۸۰ کشور جهان در رتبه‌ی ۱۳۰ قرار می‌گیرد که مشابه سال گذشته است. ایران در دو سال گذشته به ترتیب ۲۹ و ۲۷ امتیاز به دست آورده بود و به‌رغم بهبودی اندک نتوانسته جایگاه خود را ارتقا بخشد.
بیشتر بخوانید:"فساد در کشورهایی با رهبران پوپولیست رو به افزایش است"
آلمان که در چند سال گذشته در جایگاه دهم بود، امسال با کسب ۸۱ امتیاز دو پله سقوط کرده و در جایگاه دوازدهم قرار گرفته است. کارشناسان علت این امر را کم‌کاری آلمان در مبارزه با فساد ذکر کرده‌اند.
بیشتر کشورها پیشرفتی نداشته‌اند
نتایج گزارش تازه‌ی سازمان شفافیت بین‌المللی نشان می‌دهد که بیشتر کشورها در مبارزه با فساد موفقیت چندانی نداشته‌اند. این امر به‌ویژه در کشورهایی مشاهده می‌شود که در آنها آزادی مطبوعات و فعالیت سازمان‌های غیردولتی محدود است.
در گزارش تازه‌ی سازمان شفافیت بین‌الملل نیوزیلند با ۸۹ امتیاز کمترین میزان فساد اداری در جهان را داشته است و پس از آن به ترتیب دانمارک ( ۸۸ امتیاز)، فنلاند (۸۵ امتیاز)، نروژ (۸۵ امتیاز) و سوئیس (۸۵ امتیاز) در زمره‌ی شفاف‌ترین کشورهای جهان هستند.
فاسدترین کشورهای جهان به ترتیب سومالی (۹ امتیاز)، سودان جنوبی (۱۲ امتیاز)، سوریه (۱۴ امتیاز)، افغانستان (۱۵ امتیاز) و یمن (۱۶ امتیاز) هستند.
به کانال دویچه وله فارسی در تلگرام بپیوندید
گفتنی است که در ۶ سال گذشته برخی کشورها مانند سنگال و بریتانیا در مبارزه با فساد موفق عمل کرده‌اند و توانسته‌اند امتیازات خود را افزایش دهند. در مقابل کشورهایی مانند سوریه، یمن و حتی استرالیا با از دست دادن امتیاز به جایگاه‌های پایین‌تری تنزل کرده‌اند.
گزارش سازمان شفافیت بین‌الملل همچنان حاکی از آن است که دو سوم کشورهای جهان از میزان فساد اداری بالایی برخوردارند و کمتر از ۵۰ امتیاز به دست آورده‌اند.
سازمان شفافیت بین‌الملل خواهان آن است که دولت‌ها با ایجاد نمایه‌هایی برای لابی‌ها و علنی کردن منازعاتی که بر سر علایق گوناگون وجود دارد و همچنین تشدید قوانین برای دریافت کمک مالی توسط احزاب سیاسی، به شفافیت در جوامع خود بیفزایند و با فساد اداری مبارزه کنند.